توسط : “امیرسعید ایروانی”، سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در گفتوگو با “المانیتور” اعلام کرد
امیرسعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در گفتوگویی با نشریه المانیتور با بیان اینکه ایران همواره بهدنبال راهحل مسالمتآمیز برای رفع نگرانیهای احتمالی درباره برنامه هستهای خود بوده است، گفت: حصول برجام نیز دقیقا بر همین اساس صورت گرفت و ما همچنان به همان اصول پایبند هستیم. بهگزارش ایرنا، ایروانی تصریح کرد: نکته اساسی بهرسمیت شناختن حقوق ایران بهعنوان یک عضو مسئول در پیمان منع اشاعه هستهای است. ما نه چیزی بیش از حقوق دیگر اعضا را میخواهیم، نه کمتر. بر اساس پیمان عدم اشاعه هستهای هر کشور عضو حق تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هستهای برای مقاصد صلحآمیز را دارد. ما نیز قصد داریم از هر سه بخش این حق (بهویژه حق تولید داخلی) استفاده کنیم. سفیر ایران در سازمان ملل تصریح کرد: ایران اصرار دارد که توانمندیهای تولیدیاش را داخل خاک و تحت حاکمیت خود حفظ کند؛ البته این بهمعنای عدم تمایل به همکاری با دیگر کشورها نیست. ایروانی همچنین اعلام کرد که «ما آمادگی داریم با همه کشورهای منطقه که دارای راکتور هستهای هستند، در زمینههایی مانند ایمنی و سوخت راکتورها همکاری کنیم. کنسرسیوم منطقهای میتواند یکی از قالبهای این همکاری باشد اما باید تاکید کنم که کنسرسیوم نمیتواند، جایگزین برنامه ملی هستهای ایران شود بلکه فقط میتواند مکمل آن باشد».
او در پاسخ به این پرسش که «آیا ایران حاضر به مصالحه با آمریکا در موضوع غنیسازی است و آیا با پیشنهاد کنسرسیوم منطقهای برای غنیسازی به جای برنامه داخلی خود موافقت میکند؟»، گفت: «ایران همچنان بر این موضع پافشاری و اصرار دارد که غنیسازی باید در داخل کشور انجام شود. همانطور که گفتم، کنسرسیوم ممکن است بهعنوان مکمل عمل کند اما هرگز جایگزین برنامه داخلی ما نخواهد بود». سفیر ایران در پاسخ به این سوال المانیتور که «آیا ایران غنیسازی را فقط در چارچوب یک کنسرسیوم منطقهای که در خاک ایران فعالیت میکند، میپذیرد؟»، گفت:«در اصل، ما هیچ مخالفتی با این موضوع نداریم؛ با این حال باید آن را بر اساس جزئیات هرگونه پیشنهاد بالقوهای که دریافت میکنیم، بررسی کنیم».
ایروانی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه «آیا ایران آماده است، اورانیوم غنی شده با غنای بالا را در قالب توافق در حساب امانی با مدیریت مشترک کشورهای منطقه قرار دهد؟»، گفت: «اگر توافقی حاصل شود (همانطور که در برجام، زمانی که ایران اورانیوم ۲۰ درصدی داشت، چنین شد)، ما بر اساس مفاد آن توافق، اورانیوم غنیشده ۲۰درصدی خود را به روسیه منتقل کرده و در ازای آن کیک زرد دریافت کردیم. بر همین اساس، اگر توافق جدیدی حاصل شود، ما آمادگی داریم در ازای دریافت کیک زرد، ذخایر ۶۰ درصدی و ۲۰ درصدی خود را به کشوری دیگر منتقل و آن را از خاک ایران خارج کنیم. این ذخایر همچنین میتوانند در ایران و تحت مهروموم آژانس اتمی نگهداری شوند. البته این موضوع به مفاد مذاکرات و شرایط هرگونه توافق نهایی بستگی دارد؛ بنابراین، این موضوع برای ما خط قرمز نیست. در صورت دستیابی به توافق، این موضوع نیز میتواند قابل حل باشد».
سفیر ایران در سازمان ملل در پاسخ به سوالی درباره تصمیم مجلس شورای اسلامی برای تعلیق همکاریها با آژانس بینالمللی انرژی اتمی گفت: مجلس این قانون را تصویب کرده و دولت ملزم به اجرای آن است. این بهمعنای خروج ایران از پیمان عدم اشاعه نیست بلکه بهمعنای تعلیق همکاری با آژانس است. دلیل آن، عدم انجام تعهدات آژانس نسبت به ایران است. ما پیام روشنی میفرستیم: اگر آژانس وظایف خود را انجام ندهد، نمیتوان از ایران انتظار داشت یکطرفه به تعهدات خود پایبند بماند. اگر آژانس با بیطرفی عمل کند (حملات آمریکا و اسرائیل به تاسیسات هستهای ایران را محکوم کند، مساله را به شورای امنیت ببرد و حقوق ایران را در چارچوب پیمان عدم اشاعه تضمین کند)، در این صورت، آماده هستیم بر اساس مفاد همان قانون در مورد از سرگیری همکاری تجدیدنظر کنیم.
ایروانی در پاسخ به اینکه «اگر توافق صلحی حاصل شود، آیا ایران آماده پذیرش سرمایهگذاری آمریکا و غرب در بخش انرژی خود خواهد بود»، گفت: اگر توافقی حاصل شود، ما هیچ محدودیتی برای حضور آمریکا یا کشورهای غربی در سرمایهگذاری در بخش انرژی قائل نخواهیم بود اما اگر هدف، این باشد که چنین سرمایهگذاریای بهعنوان ابزار چانهزنی برای متوقف کردن غنیسازی ایران استفاده شود چنین پیشنهادی قابلقبول نیست.
سفیر ایران در سازمان ملل همچنین در پاسخ به این پرسش که «آیا ایران در چارچوب توافق صلح مایل به پذیرش محدودیت در برنامه موشکهای بالستیک خود است؟»، گفت: ایران هیچگونه محدودیتی در فعالیتهای موشکی خود را نمیپذیرد. تجاوزهای اخیر نشان داد که اگر ایران توانمندی نظامی نداشت، طرف مقابل هرگز خواهان آتشبس نمیشد. یکی از دلایلی که در غزه هنوز آتشبس اجرا نشده یا در لبنان تضمین نشده، این است که قدرت بازدارندگی گروههای مقاومت به سطحی نرسیده است که رژیم صهیونیستی را واقعا تحت فشار بگذارند و آنها را آسیبپذیر کنند اما پاسخ نظامی قاطع ایران به بخشهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی رژیم ضربه جدی وارد کرد. رئیسجمهور آمریکا نیز اخیرا اذعان کرده که آسیبهای وارد شده به اسرائیل بسیار شدید بوده است؛ به اندازهای که این مساله یکی از عوامل اصلی درخواست رژیم (اسرائیل) از آمریکا برای تسریع در دستیابی به آتشبس بوده است؛ بنابراین، ایران هرگز این ابزار راهبردی موثر را کنار نخواهد گذاشت و خود را مقابل حملات احتمالی آینده خلعسلاح نمیکند.
