رنگ‌زمینه

صفحه اصلی > فرهنگ : آن روز شوم

آن روز شوم

به یاد “احمد بورقانی”

مطبوعاتی‌ها آن عصر تلخ زمستانی سال ۱۳۸۶ را هیچ‌گاه از یاد نمی‌برند؛ روزی که قلب احمد بورقانی از حرکت‌ مهربانانه‌اش ایستاد و همه را در بهت‌وحیرت فرو برد. روزنامه‌نگاری مستقل که در دوران جنگ، سخنگوی ستاد تبلیغات جنگ بود، مدتی نماینده مردم در مجلس ششم بود اما با یک حرکت اعتراضی از آن کناره گرفت و در نهایت هم به‌ عنوان معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد دولت خاتمی انتخاب شد. به گفته احمد مسجدجامعی، وزیر ارشاد وقت اما بورقانی نماینده دولت در مطبوعات نبود، نماینده مطبوعات در دولت بود:«این ویژگی، مهم بود؛ دولت هم در آن دوره فضای مدنی پیدا کرده بود اما او از ظرفیت دولت برای مطبوعات بهره می‌گرفت و آن را با وجهی عقلانی پیش می‌برد. بورقانی می‌دانست که ایجاد و بسط فضای گفت‌وگو در جامعه با اطلاعیه و بخشنامه دادن میسر نیست و این ویژگی او کمتر بیان و شناخته شده است. در آن سال‌ها ما در حوزه مطبوعات برای اعطای مجوز به ‌ویژه برای روزنامه‌ها قواعدی داشتیم و بارها پیش می‌آمد که پرونده‌ها پشت درهای بسته بماند به ‌گونه‌ای که دستگاه ذی‌ربط برای رسانه خاصی اعلام نظر نمی‌کرد و این‌گونه پرونده آن نشریه به جریان نمی‌افتاد». او بهمن ۹۷ در مراسم سالگرد درگذشت احمد بورقانی درباره هم‌فکری با او توضیح داد: «قانونی وضع کردیم که دستگاه مورد نظر باید بابت تاخیر خودش توضیح می‌داد، ما برنامه‌ای را تعریف کردیم که نتایج سوء این اعلام نظر نکردن را بیان کنیم. ما تصمیم گرفتیم که دستگاه ذی‌ربط اطلاعات را به ما بدهد و ما خودمان در ارشاد برای نشر یک روزنامه جدید تصمیم‌گیرنده باشیم. عقلانیت کار بورقانی، نمایندگی رسانه‌هایی بود که به گفت‌وگو و آزادی بیان کمک می‌کردند و مستقل محسوب می‌شدند. او زمینه گفت‌وگو میان دولت و مطبوعات را فراهم می‌کرد. این دوره، دوره خاصی بود که نمی‌دانم چگونه تمام شد ما در آن زمان با اهالی رسانه مشورت می‌کردیم، جلسه داشتیم و دستگاه‌های ذی‌ربط هم به حرف‌ ما گوش می‌دادند». در سال ۸۶ که بحث تدوین اصول اخلاق حرفه در انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران جدی و عملی شد، قرار بود، احمد بورقانی و کامبیر نوروزی و رامین کریمیان، متنی را در این زمینه تهیه و کارشناسی کنند. جلسه‌های خوبی هم داشتند و آن‌طور که نوروزی نوشته است؛ شاید ۷۰ تا۸۰ درصد کار هم پیش رفته بود اما احمد بورقانی فوت کرد و کار در نیمه ماند: «چشم برهم زدیم و رسیدیم به موسم انتخابات ۸۸ و ماجراهایی که رفت و پلمب دفتر انجمن و مشتی خاطره‌های درهم و برهم و هجرت احمد به کنج نزدیک خاطره‌های گذر کرده عمر و جای خالی پرنشدنی رفیقی که «اند» رفاقت بود و مرام». آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی در خاطرات خود از دیدار با او در زمان حضور در مجلس نوشته است: «آقای [احمد] بورقانی [فراهانی]، نماینده تهران در مجلس آمد. از فشاری که بر نیروهای همفکرش وارد می‌شود، اظهار نگرانی‌ کرد و از آقای [سیدمحمد] خاتمی نقل کرد که رهبری گفته‌اند، آقای بورقانی افکار براندازانه دارد. وفاداری خود را اعلان کرد و فعال‌ بودن در مساله طرح مطبوعات را با حسن‌نیت خواند و کلی از من تمجید کرد و نمونه‌های زیادی از اقدامات اصلاح‌طلبانه و نوآوری من را یادآوری‌ کرد؛ ازجمله تاسیس دانشگاه آزاد اسلامی، توسعه دانشگاه‌ها، باسواد کردن مردم، مدرن‌ کردن ایران، به صحنه آوردن زنان، انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری. سهم فائزه را در تحولات اخیر مهم خواند». احمد بورقانی، روزنامه‌نگار، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد، سرپرست اتاق خبر خبرگزاری ایرنا در سازمان ملل متحد و فعال مدنی بود که عصر ۱۳ بهمن سال ۱۳۸۶ درحالی که تنها ۴۸ سال داشت بر اثر سکته قلبی از دنیا رفت و سه‌شنبه ۱۶ بهمن در قطعه نام‌آوران بهشت‌زهرا به خاک سپرده شد.

sazandegi

پست های مرتبط

یار غار پرویز یاحقی

به یاد “بیژن ترقی”  

۱۳ اسفند ۱۴۰۳

قلب تاریخ

سریال ۱۰۰میلیون‌‌دلاری “معاویه”  

نقاشی می‌کشم، پس هستم

رونمایی از کتاب “آیدین آغداشلو”    

۱۳ اسفند ۱۴۰۳

دیدگاهتان را بنویسید