“احسان محمدحسنی” از اوج رفت
احسان محمدحسنی با اعلام استعفای خود از سازمان هنری رسانهای اوج خداحافظی کرد. روابط عمومی سازمان هنری رسانهای اوج با انتشار اطلاعیهای از خداحافظی «احسان محمدحسنی» از سازمان اوج خبر داد. احسان محمدحسنی ۱۵ سال در سازمان هنری رسانهای اوج فعالیت میکرد و از این پس به در کسوت مشاور هنری و رسانهای قرب به فعالیت مشغول شد و ساسان زارع نیز به عنوان سرپرست سازمان اوج منصوب شد.
این خبری بود که چهارشنبه در رسانهها درباره استعفای مدیرعامل سازمان منتشر شد. به همین کوتاهی و مختصری بدون اینکه اشارهای به دلایل استعفا و یا پذیرش آن در این مقطع زمانی شود. در سایت این موسسه در توضیح این خبر آمده است: محمدحسنی از یک سال پیش در تلاش بود تا با جدایی از اوج، خون تازهای به این تشکیلات تزریق کند. پس از یک سال استعفای وی توسط مجموعه قرب پذیرفته و در کسوت مشاور هنری و رسانهای قرب به فعالیت مشغول شد. از شکل خبر و این نوع اطلاعرسانی معلوم بود که انگار قرار نیست توضیح بیشتری درباره این اتفاق داده شود و همه چیز باید به همین بیسروصدایی طی شود. بدون هیچ سوالی و بدون هیچ پاسخی.
محمدحسنی با همان سکوت و بیسروصدایی که کار میکرد، استعفا داد و استعفایش هم این بار پذیرفته شد. او در سالهای گذشته به واسطه فشارهایی که به او و این موسسه وارد میکردند چند باری استعفا داده بود اما پذیرفته نمیشد و او حتی برخلاف میل خودش به کار ادامه میداد اما گویا این بار با همه دفعات قبل فرق داشت و فشارها طوری نبود که بتواند مانند گذشته تاب بیاورد و همچنان به کارش ادامه دهد.
او ۱۵ سال یکی از حساسترین و مهمترین نهادهای فرهنگی، هنری و رسانهای را مدیریت کرد. فیلمها و سریالها و حتی کلیپهای مهمی در طول این مدت در اوج ساخته شد و کارگردانان زیادی با این مجموعه همکاری کردند. ۱۵ سال حضور برای یک مدیر آن هم در چنین نهادی که به پشتوانه سپاه فعالیت میکند، زمان زیادی است. همین مدت نشان میدهد او همانطور که دشمنان زیادی داشت، حامیان پرقدرتی هم داشت که باعث شد ۱۵ سال در این سمت باقی بماند.
اوج یکی از زیرمجموعههای فرهنگی سپاه پاسداران محسوب میشود. به طور قطع میتوان گفت اگر محمدحسنی در این مجموعه مدیریت نمیکرد بسیاری از هنرمندان با این موسسه همراه نمیشدند و اوج تبدیل به یکی از شعب جشنواره عمار میشد که تنها برای افرادی خاص محل بروز و ظهور است. اما در مدتی که او در اوج مدیریت میکرد علاوه بر ابراهیم حاتمیکیا، پرویز شیخطادی، هادی مقدمدوست، مسعود دهنمکی و … کارگردانانی مانند بهرام توکلی، احمدرضا معتمدی، مهدی جعفری، سیروس مقدم و… هم با این موسسه به همکاری پرداختند.
او در این موسسه از فصل ۵ سریال «پایتخت» تا سریال «آقازاده» تا «بادیگارد» و «چ» و «خروج» تا «لباس شخصی» و «مصلحت» و «مسیح پسر مریم» و… را تولید کرد. محصولاتی که هم بسیار دیده شدند و هم توقیف شده و هیچگاه فرصت نمایش پیدا نکردند. اما با همه اینها حسنی که خود را مکلف به تولید فرهنگی و جذب حداکثری میدانست از پای ننشست و مدام در پی این بود که تعداد بیشتری از هنرمندان فعال در عرصه سینما و تئاتر را به میدان بیاورد و آنها را به کار گیرد.
تعدادی از جوانانی که حالا تبدیل به فیلمسازان جریان اصلی سینمای ایران شدند، در «اوج» کار خود را شروع کردند و بهترین آثار خود را در این سازمان مقابل دوربین بردند. محمدحسین مهدویان، امیرعباس ربیعی، حسین دارابی، علی جعفرآبادی، لیلی عاج، مهدی شاهمحمدی و امیر ثقفی کارگردانانی هستند که اولین فیلمشان را با حمایت اوج کارگردانی کردند و پس از آن به جریان سینمای حرفهای پیوستند.
در ابتدای شکلگیری «اوج» برخی بر این اعتقاد بودند که این سازمان برای حمایت از فیلمسازانی همچون ابراهیم حاتمیکیا ساخته شده است. او چهار فیلم را با حمایت همهجانبه این مجموعه کارگردانی کرد. این حمایت از پیشتولید فیلمهایش آغاز میشد و به اکران و پخش تیزرهای تلویزیونی و انتشار آن در شبکه خانگی میانجامید. اما برخلاف آنچه شایعه شده بود، سازمان اوج تبدیل به محلی انحصاری برای حمایت از حاتمیکیا و فیلمسازان همفکر او نشد و در طول ۱۵ سالی که حسنی در آن مدیریت میکرد، فیلمسازان بسیاری به این موسسه آمدند و رفتند و به همکاری با آن پرداختند. او حتی درصدد بود تا همیشه فیلمسازانی که سنخیت چندانی با این سازمان نداشتند را هم به همکاری وادارد و در این مسیر تا اندازهای هم موفق بود. در طول مدت حضور او در این سازمان نزدیک به ۳۰ فیلم سینمایی و ۱۵ سریال برای تلویزیون و شبکه خانگی تولید شد. این سازمان همچنین در تولید برنامههای تلویزیونی هم مشارکت داشت و ردپای آن را میشد در تعدادی از برنامههای شبکه افق هم دید.
با همه اینها حسنی سالهای پرتنشی را در این سازمان پشت سر گذاشت و برخی از محصولاتش توقیف و برخی دیگر دچار تیغ سانسور شدند. او مدیری نبود که اهل حاشیه و جار و جنجال باشد و تمامی فشارها و مخالفتها را با سکوت پشت سر میگذاشت. تولید فیلمهایی مانند «تنگه ابوقریب»، «لباس شخصی»، «مصلحت»، « مسیح پسر مریم»,، سریال «آقازاده» و همکاری نزدیک با امیر تتلو، خواننده رپ در ساخت و تولید موزیک ویدئو انرژی هستهای حاشیههای بسیاری را برای او به همراه داشت. حتی در این اواخر طراحی بیلبوردهای میدان ولیعصر هم برای او و سازمان زیرمجموعهاش هزینهساز بود. حسنی چندین بار استعفای خود را نوشته و آماده رفتن از این سازمان شده بود اما گاهی به دلیل عدم پذیرش استعفا و گاهی به دلیل توصیههایی از سوی بزرگان از این کار منصرف میشد اما انگار این بار دیگر نتوانست مانند دفعات قبل به فعالیت ادامه دهد. فشارها بر او به قدری زیاد شده بود که دیگر نمیتوانست کاری در این موسسه از پیش ببرد. در واقع نه توانی برایش باقی مانده بود و نه بودجه و نه حمایتی. ماندن او در «اوج» به قیمت تعطیلی این سازمان تمام میشد و او حاضر نبود، نابودی سازمانی که خود آن را راهاندازی کرده و به بلوغ رسانده بود را شاهد باشد.
سازمان اوج در اطلاعیه خود آورده که پس از یک سال استعفای او پذیرفته شده و این نشان میدهد که شرایط برای ادامه فعالیت از یک سال گذشته برای او دیگر مهیا نبوده است. او حالا در کسوت مشاور هنری و رسانهای قرب فعالیت میکند که از زیرمجموعههای قرارگاه خاتمالانبیاست و سازمان اوج زیرمجموعه آن محسوب میشود. اما او به سمت مشاور در این مجموعه انتخاب شده و به عنوان مدیر در آنجا فعالیتی ندارد. حسنی در تنها نشست رسانهای که در طول مدیریتاش برگزار کرد، گفت: «ما سنگهای زیادی از رسانههای خارجی میخوریم اما درد کلوخهای داخلی بیشتر است.» او همیشه در آماج همین سنگها بود. عدهای از هر دستاویزی استفاده میکردند تا او را از اوج پایین بکشانند و حتی آشکارا میگفتند: «اگر یک روز به فعالیتم مانده باشد، بچههای اوج را پایین میکشم.»
اما حسنی ایستادگی کرد و در برابر این فشارها مقاوت کرد اما زمانی که حیات اوج را در خطر دید، دیگر دلیلی برای مقاوت نداشت و تصمیم گرفت با وجود مخالفتهایی که برای پذیرش استعفایش وجود داشت، این اتفاق را هر طور شده، عملی کند.
حالا ساسان زارع به عنوان سرپرست این مجموعه فعالیت میکند و شایعاتی درباره آمدن محمد هاشمی، جانشین وزیر ارشاد در دولت قبل به جای حسنی شنیده میشود. احتمال اینکه از درون این موسسه مدیری برای آن انتخاب شود کم است. چراکه مدیران فعلی همان افرادی بودند که حسنی آنها را به این سازمان آورده بود و با رفتن او بعید به نظر میرسد از آنها برای این سمت مدیری انتخاب شود.
با تمامی این اوصاف هر که به جای حسنی بیایید بدون شک راه روشی متفاوت را در مدیریت این مجموعه پی خواهد گرفت و سازمان اوج با شکل و شمایلی و راهبردی متفاوت و تازه به تولید و فعالیت ادامه خواهد داد و به احتمال بسیار شاهد چرخشی بزرگ در محصولات این سازمان خواهیم بود.