توسط : “محمد عطریان‌فر”
واژه وفاق ملی که آقای رئیس‌جمهور بر آن تاکید دارند، یک کلام و یک پیام کاملاً هوشمندانه و ارزشمندی است. کسی در مقام توصیف و تعریف از وفاق، مشکلی نداشته و نخواهد داشت، لکن به لحاظ معنایی و مفهومی این شعار دچار یک انحراف اساسی شده است. در بحث وفاق ملی ذهن‌ها معطوف به این شده که افرادی دست برادری به رئیس‌جمهوری بدهند که نه در مقام تحقق منافع مردم که صرفاً یک پست دولتی را اشغال کرده و دست‌شان به حوزه اختیارات باز شود. زمانی که چنین رویکردی وجود دارد، مشخص است که در یک صفی قرار گرفته‌ایم که موقعیت‌هایی را به خودمان اختصاص می‌دهیم اما نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. بنده اسم این جریان را انحراف از مفهوم واقعی وفاق می‌گذارم. این ماجرا وفاق نیست بلکه نوعی تقسیم پست و مسئولیت است که ظاهراً هم کسی پاسخگو نیست. ما این موضوع را در سطح دولت می‌توانیم بیان کنیم و دولت آقای پزشکیان که از مجلس رای گرفت باید صدای واحدی داشته باشد.
بخشی از مسئولیت‌هایی که فراتر از دولت است، مشخصاً از سوی مقام معظم رهبری باید تعریف و تفسیر شود. درباره دولت نیز زمانی که ما منافع مردم را تعریف کردیم، رئیس‌جمهوری می‌تواند اعلام کند هر کسی که آمادگی تامین منافع آنان و تحقق آرزوها و مطالبات مردم را دارد با دولت دست برادری و تفاهم بدهد. این اتفاق صورت نگرفته است. مگر می‌شود که اعضای یک دولت شعارشان مخالف آن باشد که رئیس‌جمهور منادی اوست یا رهبری از آن سخن می‌گوید. مگر می‌توانند مغایر با سیاست‌های کلان سخن بگویند؟ حتی اگر در مساله FATF به جمع‌بندی قطعی در مجمع تشخیص مصلحت نظام نرسیم، به هر دلیلی رئیس‌جمهوری تلاش می‌کند که این بن‌بست را شکسته و موضوع را حل کند تا برای منافع مردم گامی رو به جلو برداشته شود.
طرح شایعه استعفای پزشکیان از سوی مخالفان دولت طرح بیجایی است. آقای پزشکیان مگر نمی‌دانست که چه مشکلاتی بر سر راه دولت است؟ او به خاطر خدا، مردم و جامعه قصد کرده و در انتخابات حضور پیدا کرد. او با صراحت و دلسوزی کامل یک روندی را دنبال کرده، دولت را در اختیار گرفته و برای حل مشکلات تلاش می‌کند.
وی گفت: این مشکلات حال حاضر کشور، محصول یک دوره تاریخی بلندی است که همه حضراتی که در این حکومت دستی بر آتش دارند و در خارج از دولت به دنبال ایجاد بن‌بست هستند باید پاسخ بدهند. اما متاسفانه این مشکلات به نام رئیس دولت مطرح شده است. دولت زمانی می‌تواند مشکلات را حل کند و موفق باشد که چه در دولت و چه خارج از دولت، یعنی احزاب و نهادهای مختلف از آن حمایت کنند.
دوران رقابت تمام شده و دوران همکاری آغاز شده است. همه باید از دولت حمایت کنند چراکه تکلیف دولت پاسخگویی به مطالبات مردم است. مردم باید موضوع مشترک همه احزاب و سیاسیون باشد. ما امروز از سطحی از اعتماد ملی به حکومت و نظام جمهوری اسلامی برخوردار هستیم که بسیار غم‌انگیز است. براساس نظرسنجی‌هایی که در کشور صورت گرفته، مردم نگاه شکننده به نظام سیاسی دارند و این نتیجه اختلاف سلیقه‌ها و رفتارهای ناپسند است. برخی از آن کارگزاران حکومت در سطوح مختلف روبه‌روی هم قرار گرفته و منافع ملی را زیر پای خودشان پایمال می‌کنند. زمانی باید از کابینه دفاع کرد که خروجی محسوس و ملموسی در راستای تامین منافع مردم داشته باشد. اگر فقط دولت تشکیل و تاسیس شود و خروجی مناسبی برای جامعه نداشته باشد، می‌توان گفت که آن دولت، ناکارآمد است. یعنی براساس صفت کلی، رئیس‌جمهور در تشکیل یک کابینه کارآمد و موفق که بتواند به سمت حل مشکلات رفته و درک درستی از دغدغه‌های مردم داشته باشد، ناموفق باشد باید دولت را مورد بازبینی قرار بدهد.
