سیدمحمود علیزادهطباطبایی، وکیل دادگستری و عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران هفته گذشته در نشستی صمیمانه با جمعی از اعضای شورای استان و سازمان جوانان حزب استان خراسان رضوی شرکت کرد. وی در این نشست به بیان خاطراتی از دوره فعالیتهای انقلابی خود در نیروی هوایی پرداخت و عنوان کرد: در سال ۱۳۵۷ حدود ۵۰ نفر از انقلابیون نیروی هوایی ازجمله افسر، همافر و درجهدار دستگیر شده و به سازمان قضایی برای بررسی تحویل داده شده بودند. ما مرتباً مصاحبه کرده و در روزنامهها اعلام میکردیم، همافران درحال اعدام شدن هستند، درحالی که هیچکس هنوز محاکمه نیز نشده بود. در ۱۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ نیروی هوایی به استقبال امام خمینی آمد. سیستم تصمیم گرفت، امام خمینی سالم به ایران آمده و حمایت و حفاظت نیز بشود.
در ۱۹ بهمن ماه تصمیم گرفتیم که جمع بیشتری از نیروی هوایی با لباس نظامی به دیدار امام خمینی بروند و حدود ۱۱۵ نفر در این روز با لباس حضور پیدا کرده و عکس این دیدار نیز در روزنامهها چاپ شد. این عکس کمر ارتش شاهنشاهی را شکست زیرا تصور واحدهای ارتش در سراسر کشور این بود که نیروی هوایی به صورت یکپارچه به انقلاب پیوسته است و پس از آن پادگانها شروع به تخلیه شدن کردند. ارتش مقاومتی در برابر انقلاب نکرد، ما ارتش نجیبی داشتیم. در کشور یک سال حکومت نظامی بود و کل کشته شدههای کشور پیش از انقلاب از ۱۵ خرداد تا قبل از پیروزی انقلاب براساس آمار بنیاد شهید ۹۲۰ نفر بوده است. این آمار را با آمار ۱۴۰۱ مقایسه کنید. پس از انقلاب نیز بسیاری از فرماندهان و ارتشیان که دستور تیر نداده بودند،توسط خلخالی اعدام شدند.
علیزادهطباطبایی با اشاره به سرعت غیرقابل تصور پیروزی انقلاب بیان کرد: در ۱۹ بهمن ماه ۱۳۵۷ مهندس بازرگان به عنوان نخستوزیر انتخاب و انقلاب بسیار زودهنگام به پیروزی رسید. در شب ۲۰ بهمن ماه اسلحهخانهها گرفته شده و در روز ۲۰ بهمن ماه اسلحه در شهر توزیع شد. از صبح تا غروب ۲۰ بهمن ماه ۱۳۵۷ کلانتریها یکییکی به تصرف مردم درآمد و حمله به پادگانها شروع و حکومت نظامی از ساعت ۴ بعدازظهر اعلام شد که امام خمینی فرمودند به حکومتنظامی توجه نکنید؛ هیچکس باور نمیکرد که میتوان به حکومت نظامی توجه نکرد و به این سادگی رژیمی با آن پشتوانه فروریخت.
این حقوقدان در ادامه به نحوه تصویب قانون اساسی اشاره کرد و گفت: در اول انقلاب، قانون اساسی توسط برخی حقوقدانان نوشته شد و مراجع و امام خمینی آن را امضا کردند اما مهندس بازرگان گفتند ما کارهای نیستیم که برای مردم قانون بنویسیم و باید مجلس تشکیل شود. بحثی بین مهندس بازرگان و انقلابیون شکل گرفت. در خاطرات آيتالله هاشمیرفسنجانی آمده است که ایشان به مهندس بازرگان گفتند اگر مجلس تشکیل شود، مردم روحانیون را انتخاب خواهند کرد و همین قانون نیز خراب خواهد شد و دقیقاً نیز همین موضوع اتفاق افتاد. از ۷۸ نفر اعضای مجلس خبرگان قانون اساسی ۶۸ نفر مجتهد بودند. وی افزود: چندین سال پیش در گفتوگویی با دکتر ابراهیم یزدی به ایشان گفتم اگر دولت موقت پیشنویس را اجرا میکرد، بهتر نبود؟ ایشان جواب داد، متاسفانه قانونی که کثیری از مجتهدین آن را امضا کردهاند را عملاً کنار گذاشتهاند، اگر آن پیشنویس را اجرا میکردیم، مطمئناً عمر آن به چند ماه هم نمیرسید!
معاون حقوقی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران با اشاره به اهمیت بهرهگیری از تجارب انقلاب و توصیههای مرحوم هاشمی خاطرهای از ایشان نقل کرد: دو هفته پیش از فوت آیتالله هاشمی با ایشان دیداری داشته و پرسیدم آیا اختلافات حلشدنی است؟ پاسخ دادند که خیر. زیرا من، آقای خامنهای، موسویاردبیلی و مشکینی خدمت امام رسیدیم. من از طرف این گروه چهار نفره گفتم ما که نتوانستیم آقای منتظری را تحمل کنیم، چطور مملکت را دست آیتاللهالعظمی گلپایگانی بدهیم؟ زیرا طبق قانون اساسی ولیفقیه مرجع اعلم تقلید است. حال این حکومت را چطور باید به آقای گلپایگانی بدهیم؟ امام خمینی این حرف را پذیرفتند و در مجلس بررسی نهایی قانوناساسی، تمام تلاش آقای خامنهای که سخنگوی این گروه بودند، این بود که رهبری شورایی شود. آقای هاشمی نقل کردند: در جلسه با امام خمینی ایشان پرسیدند که مملکت را میخواهید چطور اداره کنید و جواب دادم که مانند تمام کشورهای دنیا یک رئیسجمهور انتخاب کرده و یک شورا متشکل از آقایان مشکینی، خامنهای و موسویاردبیلی تشکیل شده و یک نظارت عالیه داشته باشند. امام این موضوع را پذیرفتند اما در مجلس بررسی نهایی قانوناساسی که جامعه مدرسین اکثریت را داشتند و به دنبال رهبری آیتالله گلپایگانی بودند به رهبری فردی رای دادند. علیزاده در ادامه به نقل از مرحوم هاشمی افزود: «به آقای خامنهای گفتم شما سوابق اجرایی داشته که با سوابق من، توانستیم خلا رهبری را به اتکای رای خبرگان حل کنیم».