توسط : فرشاد گلزاری، گروه بین‌الملل
سه‌شنبه هفته گذشته مراسم تحلیف ولادیمیر پوتین با حضور بسیاری از مقامات روسیه انجام شد و او به هر ترتیب قرار است برای یک دوره 6 ساله سکان کرملین را در دست بگیرد. در همان موقع رسانه‌های روسیه اعلام کردند که کابینه این کشور به ریاست میخائیل میشوستین بلافاصله پس از تحلیف ولادیمیر پوتین استعفا خواهد داد که این امر در نهایت انجام شد. در این میان باید متوجه بود که تشکیل کابینه وزیران بر اساس قوانین جدید وضع شده در فرآیند اصلاحات قانون اساسی روسیه مصوب 2020 انجام می‌شود، به این معنا که رئیس دولت پس از تأیید نامزدی نخست‌وزیر از سوی دومای دولتی باید توسط رئیس جمهور منصوب شود سپس دو هفته برای ارائه کاندیداتوری وقت در نظر گرفته شده و پس از آن مجلس نمایندگان یک هفته دیگر فرصت دارد تا آن را بررسی کند. اگر نامزدهای ارائه شده سه بار رد شوند، رئیس جمهور خود رئیس دولت را منصوب کرده، دومای ایالتی را منحل می‌کند و انتخابات جدیدی را برگزار خواهد کرد. رئیس جدید کابینه، ظرف یک هفته پس از انتصاب باید پیشنهادهایی در مورد ساختار دستگاه‌های اجرایی فدرال به رئیس جمهور ارائه کند همچنین ظرف دو هفته، نامزدی معاونان نخست‌وزیر و وزرا را برای تصویب به دومای ایالتی پیشنهاد کند. در این بین وزرای امنیت و امور خارجه بر اساس رویه خاصی انتخاب می‌شوند و مجلس عوام حداکثر تا یک هفته در مورد نامزدها تصمیم‌گیری می‌کند و افراد مورد تایید آن توسط رئیس جمهور به سمت‌های مورد نظر منصوب می‌شوند؛ به گونه‌ای که وزیر دفاع، رئیس سازمان فدرال امنیت، وزیر کشور، وزیر دادگستری، وزیر شرایط اضطراری و وزیر امور خارجه پس از مشورت با شورای فدراسیون توسط رئیس جمهور منصوب می‌شوند.
در این راستا حالا رسانه‌های روسیه اعلام کردند که فهرست کامل وزرای پیشنهادی ولادیمیر پوتین اعلام شده که بر این اساس ولادیمیر کولوکولتسف برای تصدی وزارت امور داخلی، الکساندر کورنکوف برای تصدی وزارت دفاع مدنی، شرایط اضطراری و امداد در بلایای طبیعی، سرگئی لاوروف برای هدایت وزارت امور خارجه، آندری بلوسوف برای تصدی وزارت دفاع، کنستانتین چویچنکو برای تصدی وزارت دادگستری، سرگئی ناریشکین برای تصدی ریاست سرویس اطلاعات خارجی، الکساندر بورتنیکوف برای ریاست رئیس سرویس امنیت فدرال، زولوتوف ویکتور واسیلیویچ برای ریاست سرویس فدرال نیروهای گارد ملی، دیمیتری کوچنف برای تصدی ریاست سرویس امنیت فدرال و الکساندر لینز برای ریاست اداره اصلی برنامه‌های ویژه رئیس‌جمهور در نظر گرفته شده‌اند. با نگاهی به این فهرست به خوبی می‌توان دریافت که اساساً پوتین و به صورت کلی ریاست جمهوری روسیه عموماً به صورت مستقیم بر وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های حیاتی روسیه اشراف دارد و انتصاب‌ها در ساختار نظامی و امنیتی برای کرملین بیش از هر چیز دیگر ارجحیت و اولویت دارد.
وزیر دفاع کت و شلوارپوش!
آنچه در این میان باید مورد نظر قرار بگیرد و حالا به یک رویداد مهم در عرصه سیاسی- امنیتی روسیه تبدیل شده، دو انتصاب اخیر در روسیه است که توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. نخستین انتصاب، ابقای میخائیل میشوستین به عنوان نخست‌وزیر روسیه است که به پیشنهاد پوتین معرفی شد و دومای دولتی به عنوان مجلس نمایندگان روسیه هم به این پیشنهاد رأی مثبت داد. همچنین الکساندر بورتنیکوف، رئیس سرویس امنیت فدرال روسیه و سرگئی ناریشکین، رئیس سرویس اطلاعات خارجی روسیه در سمت‌های خود ابقا شدند. البته همین روند برای سرگئی لاوروف در وزارت خارجه هم اتفاق افتاد. اما انتصاب دوم کمی دور از تصور بود؛ چراکه پوتین طی حکمی به صورت مستقیم سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه را به عنوان دبیر شورای امنیت ملی روسیه منصوب کرد و نیکلای پاتروشف، دبیر پیشین این شورا را برای انتقال به پستی دیگر از سمت دبیری شورای امنیت ملی فدراسیون روسیه برکنار کرد اما نکته مهم انتصاب آندری بلوسوف به عنوان وزیر دفاع روسیه بود. بلوسوف که اقتصاددان است، مدت‌ها در دولت روسیه در سمت‌های مختلف فعالیت کرده اما قبلا فقط با مسائل غیرنظامی سروکار داشته است. او بین سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ وزیر توسعه اقتصادی روسیه بود و بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ به عنوان دستیار اقتصادی رئیس‌جمهور پیش از تصدی سمت معاون اول نخست‌وزیر، که تا ۷ مه ادامه داشت، مشغول به کار بوده است. او در ۱۷ مارس ۱۹۵۹ در مسکو در خانواده «رام بلوسوف» دانشمند و اقتصاددان شوروی که در اصلاحات اقتصادی دهه ۱۹۶۰ نقش داشت به دنیا آمد. او که در سال ۱۹۸۱ با درجه ممتاز از دانشگاه دولتی مشهور روسیه در رشته اقتصاد و سایبرنتیک فارغ‌التحصیل شد، در سال ۲۰۰۶ دکتری اقتصاد گرفت. وزیر دفاع کنونی روسیه از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۰ بر تحقیقات علمی متمرکز شد و سمت‌های گوناگونی را در موسسات تحقیقاتی دولتی برعهده داشت و در سال ۲۰۰۰ میلادی مدیرکل مرکز تحلیل اقتصاد کلان شد و بدین ترتیب نیازهای عملی دولت را برآورده کرد. نکته مهم این است که آندری بلوسوف که با «لاریسا آودیوا» روزنامه‌نگار روس ازدواج کرده و از ازدواج قبلی خود یک پسر به نام «پاوِل» دارد، هرگز در ارتش خدمت نکرده و هیچ ارتباط شناخته شده‌ای با حوزه نظامی ندارد و حالا همه معتقدند که او در اثنای جنگ به دنبال آن است تا «اقتصاد ارتش را با اقتصاد ملی ادغام کند»؛ امری که دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین صراحتاً آن را مطرح کرده است!
