توسط : توقف برنامه “اکنون” “سروش صحت”
از همان زمانی که تیزر برنامه «اکنونِ» همراه با نگاه حسرت‌بار سروش صحت به عکس‌هایی که او با مهمانانش در برنامه «کتاب‌باز» گرفته بود، منتشر شد، می‌شد حدس زد که مدیران تلویزیون تاب پخش این برنامه را- که یکی از پربیننده‌ترین برنامههای رسانه ملی بود- از شبکه خانگی نداشته باشند و هرچه از دست‌شان برمی‌آید و به هر بهانه‌ای شده از پخش این برنامه جلوگیری کنند. از آنجا که مدیران فعلی عادت به خویشتنداری هم ندارند و شبکه خانگی را با وجود نهادی مانند ساترا از زیرمجموعه‌های خود می‌دانند با پخش شدن تنها یک قسمت از برنامه «اکنون» بلافاصله از طریق ساترا وارد عمل شده و این برنامه را به دلیل اشاره مستقیم و غیرمستقیم به «کتاب باز»که مالکیت آن بر عهده صداوسیماست، توقیف کردند!
آشکار است که این مدیران بهانه‌ای بهتر از این پیدا نمی‌‌کردند که دست به چنین کاری بزنند وگرنه همه مخاطبان با تماشای این برنامه و شباهت‌ها، ارجاعات غیرمستقیم و از همه مهم‌تر بخش‌ها و کارشناسانش به یاد «کتاب‌باز» خواهند افتاد. با اخباری که از چند ماه قبل درباره «اکنون» و مصاحبه‌های سروش صحت منتشر شده بود همه می‌دانستند که او قرار است، برنامهای مشابه با «کتاب‌باز» را در شبکه نمایش خانگی بسازد چراکه مدیران تلویزیون به او و تهیهکنندهاش اجازه ادامه ساخت این برنامه را ندادند. مدیران رسانه ملی هم تمامی این اخبار را به خوبی رصد کرده و همه آنها را شنیده و دیده بودند اما اینکه آنها همان زمان به پلتفرم گوشزد نکرده بودند که باید از ساخت چنین برنامهای جلوگیری شود و این کار را به پخش اولین قسمت این برنامه موکول کردند، شائبه‌برانگیز است و می‌توان همه اینها را نشان از قدرت‌نمایی مدیران این رسانه مقابل هنرمندانی دانست که چهره‌های موفق تلویزیونی بودند. انگار مدیران می‌خواهند به آنها نشان دهند که نمی‌توانند از امتیاز برنامههایی که در این رسانه ساخته‌اند برای خود استفاده کنند. اما می‌شد این اعمال نفوذ در شبکه خانگی را طور دیگری هم به رخ کشید و قبل از اینکه هزینه و وقت برای تولید برنامهای مانند «اکنون» صرف شود از ساخت آن ممانعت کرد.
صحت در گفت‌وگویی اعلام کرده بود که از میان همه برنامه‌ها و سریال‌هایی که تا به امروز ساخته «کتاب‌باز» را بیشتر از همه دوست داشته و از آن چیزهای بسیاری آموخته است. اما مدیران تلویزیون به این دلیل که دیگر تمایلی به همکاری با برنامه‌ها‌سازان برتر خود نداشتند و نهضت ضدسلبریتی به راه انداختند از ادامه این برنامه به کارگردانی صحت و تهیه‌کنندگی محمدرضا رضاییان جلوگیری کردند. جالب است بدانید که برخلاف رامبد جوان و احسان علیخانی، سروش صحت به همراه تهیهکنندهاش مقدمات ساخت فصل بعدی «کتاب‌باز» را آماده کرده و حتی دکور این برنامه مدت‌ها در انتظار ساخت فصل بعدی خاک می‌خورد که رضاییان و صحت پس از اینکه مطمئن شدند دیگر راهی برای حضور در تلویزیون ندارند، راه دیگری پیش گرفته و تصمیم به ساخت دوباره برنامه‌‌شان در شبکه خانگی گرفتند. برنامهای با میلیون‌ها تماشاگر و چه بهتر برای مدیران یک پلتفرم که برنامهای با تماشاگر میلیونی بالقوه داشته باشند. در شبکه خانگی به دلیل اینکه بودجه چند ده هزار میلیاردی در اختیار مدیران آنها نیست، داشتن تماشاگر یک برنامه از اهمیت بالایی برخوردار است و آنها برخلاف مدیران تلویزیونی بر چنین مواردی حساسیت دارند و می‌دانند اگر برنامه‌هایشان تماشاگر نداشته باشد، در مدت کوتاهی با افت خرید اشتراک روبه‌رو خواهند بود و حیات‌شان به خطر خواهد افتاد. بلایی که سر تعدادی از پلتفرم‌های مهم و صاحب‌نام آمد و حالا آنها به دنبال واگذاری امتیاز پلتفرم خود هستند.
«اکنون» در قسمت اول میزبان علیرضا قربانی، خواننده کشور بود که درباره نکات مختلفی صحبت کرد. بخش‌هایی از صحبت‌های او هم در فضای مجازی پربازدید شد از جمله علاقه‌اش به قاریان مصری و گوش دادن به قرآن کریم با صوت این قاریان.
اما تنها یک روز بعد از پخش این برنامه محمدجواد شکوری، مدیر عامل فیلیمو نامه‌ای را از طرف ساترا خطاب به خودش در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده است که دلیل اصلی توقیف این برنامه اشاره مستقیم به «کتاب‌باز» بوده است.
شکوری در این باره نوشت: «اکنون نامه‌ای از ساترا به دستم رسید که مشخص شد، تحمل پخش یک قسمت از برنامه «اکنون» سروش صحت را هم نداشتند … وقتی رقیب، نقش داور و رگولاتور را داشته باشه، همین میشه که به خودش اجازه بده چنین نامه‌ای بزنه و «اشاره» رو هم جزء حق مالکیت حساب می‌کنه!»
در نامه ساترا به مدیرعامل فیلیمو آمده است: «احتراماً پیرو نامه شماره ۱۲۳۰/۲۶۲۷ مورخ ۳۰/۰۸/۱۴۰۳ درخصوص تعهد کتبی آن رسانه محترم با مضمون عدم اشاره مستقیم و غیرمستقیم به برنامه «کتاب باز» و تعیین تکلیف استعلام صیانت مهمانان برنامه «اکنون» لازم به ذکر است با توجه به عدم همکاری آن رسانه محترم درخصوص موارد فوق و اشاره مجری برنامه آقای سروش صحت و مهمان برنامه آقای علیرضا (قربانی) همچنین اشاره در بخش‌های جنبی برنامه صحبت‌های خانم محیا ساعدی و آقای احسان عبدی‌پور(که در نسخه ارسالی به ساترا این بخش‌ها وجود نداشت) به برنامه «کتاب باز» که مالکیت فکری آن برای سازمان صداوسیما می‌باشد، برنامه «اکنون» تا تعیین تکلیف غیرقابل انتشار اعلام می‌گردد.»
جالب اینجاست که ساترا به عنوان نهاد تنظیم‌گر شبکه نمایش خانگی در مقابل برنامه‌ها و سریال‌هایی از این شبکه که مورد انتقاد بسیاری قرار می‌گیرد و کمپین‌های مخالفت با آن تشکیل می‌شود، سکوت کرده و هیچ عملی در راستای ممیزی و بهبود کیفیت آن انجام نمی‌دهد اما چنین برنامهای که بدون مشکل ممیزی ساخته می‌شود و در همان قسمت اول بخش‌های زیادی از آن در شبکه مجازی وایرال شده به این بهانه که اشاره مستقیم و غیرمستقیم به پیشینه آن شده، توقیف کرده و از خجالت سازندگان آن برمی‌آید!
مدیرعامل فیلیمو از نقش رقیب در توقیف برنامه «اکنون» گفته و به صراحت به انتقاد از مدیران تلویزیون پرداخته است. چراکه این رسانه همچنان با وجود فاصله نوری که با شبکه خانگی دارد چه به لحاظ سرمایه، تعداد مخاطبان و درآمد‌‌های تبلیغاتی خود را رقیب آن دانسته و وقتی نمی‌تواند از راه‌های دیگر برنامههای آن را مورد انتقاد و اعتراض قرار دهند چنین بهانه‌هایی را دستاویز از سر راه برداشتن چنین برنامههایی قرار می‌دهند.
معلوم نیست چرا مدیران تلویزیون که شکایت به ساترا بردند حتی یک لحظه هم فکر نکردند که در بهترین و خوش‌بینانه‌ترین حالت تعداد تماشاگران برنامه «اکنون» به نیمی از مخاطبان «کتاب باز» در تلویزیون هم نخواهد رسید. هر چقدر هم این برنامه در شبکه نمایش خانگی مورد توجه قرار گیرد باز هم نمی‌تواند مخاطب میلیونی شبکه نسیم در گذشته را داشته باشد. شاید هم آنها به همه اینها فکر کردند اما انحصار‌طلبی و تمامیت‌خواهی‌شان این اجازه را به آنها نداده که واقع‌بینانه درباره برنامهای که خود کمر به قتل آن بستند، تصمیم بگیرند و بگذارند بدون حاشیه و جنجالی که از ابتدا خود باعث و بانی‌اش بودند یک برنامه پرمخاطب به پخش خود ادامه دهد و حداقل مخاطبانی که پیگیر و علاقمند به چنین برنامهای بودند و حتی از آن یاد می‌گرفتند و تشویق به مطالعه و خواندن کتاب می‌شدند به تماشای آن بنشینند.
توقیف «اکنون» یک روز پس از پخش اولین قسمت آن یک بار دیگر برخورد حذفی و سلبی مدیران تلویزیون را به خوبی آشکار کرد و نشان داد آنها تا چه اندازه تاب و تحمل یک برنامه موفق حتی در شبکه‌ای که به اندازه آنها امکانات، سرمایه و مخاطب ندارد را خواهند داشت.
