درباره جنگ، صلح، رسانه و تروریسم دولتی
به قلم؛ عمادالدین باقی؛ جامعهشناس و فعال حقوقبشر
هیچ دشمن واقعی جز جنگ وجود ندارد و هیچ خیری بالاتر از صلح نیست. اعتراض به جنایت جنگی و دفاع از مظلوم نیز جزء ضروری دفاع از صلح است.
برخی برای توجیه سکوت یا لوث کردن دفاع از مردم لبنان و محکومیت جنایات اسرائیل، آن را به جمهوری اسلامی ربط میدهند، درحالی که این دفاع از انسانیت است.
در چند ماه گذشته ۴۱۵۰۰ انسان در غزه و بیش از ۲۰۰۰ انسان در لبنان کشته شدهاند. این تعداد کشته در مدتی کوتاه که اغلب غیرنظامی بودند «انسان» بودند. خود اسرائیل پیوسته ادعا میکند در حمله طرف مقابل کسی از اسرائیلیها کشته نشده، یا گاهی یک نفر کشته و یکی-دو نفر مجروح میشوند اما اگر این تعداد از کشتههای مردم فلسطین و لبنان از اسرائیلیها بود حامیانش، جنگ جهانی راه میانداختند.
به قول دبیرکل سازمان ملل در سخنرانی چند روز پیش در مجمع عمومی سالانه «نه چیزی گروگانگیری حماس را توجیه میکند و نه چیزی مجازات دستهجمعی فلسطینیها را» و با ۷ اکتبر هم نمیشود این حد جنایت را توجیه کرد؛ ولو اینکه حمله ۷ اکتبر توسط هیچ نهاد حقوق بشری قابل دفاع نیست اما جنایات اسرائیل در تضاد با اصل تناسب در اسناد حقوق بشر دوستانه و هزاران برابر ۷ اکتبر است. اکنون دامنه نسلکشی غزه به سوی لبنان چرخیده است.
خبرهای زیر از تلویزیون ایران نیست. خبرهای بیبیسی است. البته گروه خاص و اندکی هستند که هر وقت خبری از همین بیبیسی به مذاقشان خوش آید، آن را حجت میکنند و هرگاه خوش نیاید، میگویند آیتالله بیبیسی… ولی در این موضوع خاص، بیبیسی در یکی از تیترهایش «قمار اسرائیل در لبنان برای از پا در آوردن دشمنی مسلح و خشمگین» را به کار میبرد و حزبالله که از سرزمین خود دفاع میکند را «دشمنی مسلح» و «خشمگین» مینامد و در مورد اسرائیل اصل خنثی بودن را رعایت میکند. درحالی که میتوانست تیتر بیطرفانه و حرفهای بزند: قمار اسرائیل در لبنان برای از پا در آوردن حزبالله. بنابراین با توجه به این رویکرد، فقط بیان برخی خبرهای بیبیسی برای فهم حقیقت کفایت میکند و نیاز به تحلیل و اکتشاف نیست.
«مشاهدات خبرنگار بیبیسی از حمله مجدد اسرائیل به بیروت : ما در مقابل يكى از مدارسى هستيم كه صدها نفر از آوارگان جنوب لبنان به آن پناه آوردهاند. اما اينجا هم ديگر خيلى امن نيست. محل اصابت موشکها، فاصله چندانى با اينجا ندارند. ما تصميم داشتيم كه عصر امروز از اين مدرسه به همان منطقه برويم براى پوشش تشييع جنازه ۸ نفر ازجمله ۵ زن كه جمعه پيش در بمباران اسرائيل در ضاحيه كشته شدند. همه اعضاى يک خانواده كه ظاهراً زير آوار مانده بودند و شناسايى جسدهايشان نياز به تست دىاناى داشته است(BBCPersian).
«آژانس پناهندگان سازمان ملل میگوید، یک کارمند و یک پیمانکار این سازمان در حملات اسرائیل به لبنان کشته شدهاند. در بیانیه این آژانس آمده که دیما درویش برای ۱۲ سال کارمند این آژانس در شرق لبنان بود و ساختمانی که محل سکونت او و خانوادهاش بود، روز دوشنبه مورد اصابت موشک اسرائيل قرار گرفت».
در بیانیه همچنین آمده: «همسر و یکی از فرزندان او نجات یافتند و با جراحات جدی در بیمارستان تحت مداوا هستند. متاسفانه جسد دینا و پسر کوچکش امروز پیدا شد. آژانس پناهندگان سازمان ملل در بیانیهاش نوشته از قتل همکاران خود «شوکه و خشمگین» شده است(BBCPersian).
این درحالی است که کشتار غیرنظامیان در قواعد کهن حقوقی تا اسناد حقوق بشردوستانه ممنوع است هم به دلیل اصل محدودسازی جنگ، هم اینکه کشتارغیر نظامیان، صلح را هر چه از دسترس دورتر و کینه و انتقام را عمیقتر میکند. اما رژیم اسرائیل رسماً اعلام میکند که خانههای مردم را بمباران میکند و برای توجیه آن میگوید: حزبالله در خانههای مردم سلاح پنهان کرده است. سخنگوی ارتش اسرائیل، دانیل هاگاری گفته است:«از هر کسی که در نزدیکی یا داخل خانههایی است که حزبالله تسلیحات در آنجا مخفی کرده، درخواست میشود فوراً این محل را ترک و از آنجا دور شود». همچنین وزیر خارجه دولت اسرائیل، یسرائیل کاتس مدعی شد: «نصرالله مردم لبنان را به گروگان گرفته و در خانهها و روستاهای آنها موشک و سلاح قرار داده تا غیرنظامیان اسرائیل را تهدید کند».
پروپاگاندای اسرائیلی که با سانسور شدید اخبار داخلی و روش کودکانه صفرنمایی اقدامات حزبالله و بزرگنمایی عملیات خود همراه است و از طریق برخی رسانهها هم پیگیری میشود، گاه به حد توهین به خرد عامه به عنوان یکی از شگردهای جنگیشان میرسد. نمونهاش حرفهای احمقانه و تصاویر احمقانهتر موشک زیر شیروانی است. خبری که منتشر شد، این بود: «تصاویر منتشر شده توسط ارتش اسرائیل نشان میدهد که چگونه حزبالله موشکهای خود را در خانههای غیرنظامیان انبار میکند. موشک دوربردی که در تصاویر زیر دیده میشود بر یک سیستم هیدرولیک در اتاق زیر شیروانی خانهای در جنوب لبنان کار گذاشته شده و آماده پرتاب از دهانه پشتبام است! در اتاق زیر شیروانی در طبقه اول هم یک خانواده لبنانی زندگی میکنند».
اینها نشان میدهد که در توجیه جنایت علیه مردم عادی که با هدف شوراندن لبنان علیه حزبالله انجام میگیرد به فکر آبروی خودشان هم نیستند و فکر نمیکنند بالاخره اگر همه مردم نمیدانند لانچر و سیستم هیدرولیک پرتاب و … چیست اما آنها که میدانند ابعاد لانچر و طول و عرض سیستم پرتاب و شرایط فیزیکی مورد نیاز آن چیست، دچار اشمئزاز می شوند. چطور حزبالله که میداند حتی خانه مردم عادی هم امن نیست و بمباران میشود و رژیمی که در طول ۱۱ ماه در غزه نشان داده به هیچ قاعدهای از مقررات حقوق بشر دوستانه بینالمللی پایبند نیست و تمام خانهها، کلیساها، مدارس بیمارستانها و اردوگاههای پناهندگان را بمباران کرده در خانه مردم موشک جاسازی میکند؟ رژیم اسرائیل برای تکرار جنایات غزه در لبنان متوسل به همین حرفهای مضحک میشود که متاسفانه برخی از مخاطبان غربی و ایرانی را هم فریب میدهد.
یکی از حیرتآورترین رخدادهای جنگ اسرائیل با غزه و لبنان رسمیت بخشیدن به ترور دولتی است. اسرائیل جلوی چشم جهانیان، دهها نفر از عناصر نظامی حماس و حزبالله را ترور کرده و آن را به صورت رسمی اعلام میکند اما هیچ انتقادی نه از سوی دولتها و گروههای سیاسی و نه حتی نهادهای حقوق بشری دیده نمیشود، درحالی که طبق قواعد جنگی، کشتن کسی که خارج از میدان جنگ است حتی اگر نظامی باشد، جنایت است و ترور در هر صورتی محکوم است؛ ولو اینکه علیه عناصر نظامی در خارج از میدان جنگ باشد. شگفتآور اینکه ترور با اسلحه سبک فردی و مسمومسازی در گذشته به صورت ترور با هواپیما درمیآید که افراد غیرنظامی را هم در معرض خطر قرار میدهد. ارتش اسرائیل اعلام میکند: ️هواپیماهای جنگی ما به بیروت حمله کردند و محمدحسین سرور، فرمانده یگان هوایی حزبالله را ترور کردند. نتیجه این روشها آن است که صلح با خاورمیانه دود شده و هرچه بیشتر دور از دسترس خواهد شد زیرا از یکسو دشمنی و کینه با رژیم اسرائیل در منطقه خاورمیانه عمیقتر از پیش شده (که البته این وضعیت اکنون ابعاد جهانی هم یافته است) و از سوی دیگر وزیر خارجه آمریکا میگوید: اگر اسرائیل هم وجود نداشت ما آن را به وجود میآوردیم و کندی نامزد انصرافی انتخاب اخیر در سخنان انتخاباتی قبل از انصراف، گفت اسرائیل ناو جنگی غرب در خاورمیانه است.
تنها راه صلح این است که بدون تبعیض هر نوع جنایتی محکوم و عاملان آن مجازات شوند و اگر حمله ۷ اکتبر محکوم میشود، کشتارهای قبل از آن که منجر به طغیان ۷ اکتبر شده و کشتارهای بعد از آن هم محکوم شود که دبیرکل سازمان ملل میگوید: «سرعت و مقیاس کشتار و تخریب در غزه را من هرگز به عنوان دبیرکل سازمان ملل ندیده بودم. ۲۰۰ پرسنل سازمان ملل، برخی از آنها با خانوادههایشان در غزه کشته شدند».