توسط : هدا احمدی، گروه سیاسی
روز گذشته مسئولان دانشگاه شریف مانع حضور محمدجواد ظریف، مشاور ارشد و حامی مسعود پزشکیان شدند و نگذاشتند او به این دانشگاه برود و سخنرانی کند. این درحالی است که از قبل اعلام شده بود، انجمن اسلامی دانشگاه شریف «صجلسه پرسش و پاسخی را با حضور محمدجواد ظریف» برگزار خواهد کرد اما بنا به دلایلی نامعلوم هیات نظارت این دانشگاه مجوز برگزاری این مراسم را نداد و با اینکه مراسم از قبل اعلام شده بود، لغو شد. در بیانیه‌ای که انجمن اسلامی صادر کرد در شروط برنامه حتی دقایق صحبت ظریف را هم مشخص کردند تا مبادا گزندی به کاندیدای مورد نظرشان وارد نشود. در بخش‌هایی از متن منتشر شده، آمده است: «قصد داشتیم برای زنده نگه داشتن روح فعالیت سیاسی و عدم انفعال در دانشگاه شریف، دکتر محمدجواد ظریف را به شریف دعوت کنیم تا این پنجره کوچک باز شده را به گفت‌و‌گو پیرامون سیاست‌های خارجی اختصاص دهیم؛ بی‌آنکه از نامزدی دفاع کرده باشیم یا مواضع پیشین خود را زیر پا گذاشته باشیم. با این حال و در کمال تاسف، مانند بسیاری از برنامه‌های پیشین ما، مجوز برگزاری برنامه به انجمن داده نشد».
اما این تمام ماجرا نبود. حملات به ظریف بیشتر از این حرف‌هاست. غروب جمعه حین سخنرانی ظریف در حمایت از پزشکیان در مسجدی در کاشان برخی افراد تندرو با حضور در آن محل، فضای جلسه را به هم ریختند و شعارهایی علیه او سر دادند. هفته گذشته در میزگرد سیاسی پزشکیان هم که ظریف حضور داشت، گویا حضورش به مذاق تندروها و حتی افرادی مانند فوآد ایزدی که منتسب به جریان نزدیک به سعید جلیلی است، خوش نیامد و از آنجا می‌توان گفت که حملات اوج گرفت.
ظریف دیروز در این مورد بین مردم ساری به خشم اصولگرایان از سخنرانی توفانی خود در صداوسیما واکنش نشان داد و گفت: «٨ دقیقه من در صداوسیما صحبت کردم، ۵ روز است که صبح، ظهر و شام سروصدا می‌کنند که مردم صدای حق را نشوند».
البته این اولین مخالفت با حضور ظریف در عرصه سیاسی نیست، چه آنکه از وقتی اعلام شد او می‌خواهد کاندیدا شود (چه در سال ۱۴۰۰ و چه امسال) حملات سازمان‌یافته‌ای علیه او آغاز شد تا وی رسماً اعلام کند که اساساً قصد کاندیداتوری ندارد اما با این حال تصور اینکه وی از یک نامزد حمایت کند و به وی نیز حمله شود، دور از ذهن بود. چه آنکه دیروز روزنامه جوان در گزارشی ظریف و احمدی‌نژاد دو روی یک سکه خواند و این دو را با یک چوب نواخت. از آن سو روزنامه کیهان نیز ظریف را بی‌نصیب از حملات خود نگذاشت و ظریف را بازیچه خواند که ظریف، برجام را نخوانده امضا کرده است و بعد یکی از نطق‌های احمد توکلی را منتشر کرد؛ مبنی بر اینکه این نماینده سابق مجلس در تیرماه ۱۳۹۹ در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفته بود: «وقتی وزیر امور خارجه برای توضیح توافق به مجلس آمد، من نماینده مجلس بودم. آقای ظریف پشت تریبون ادعا کردند که «براساس برجام تمام تحریم‌ها لغو می‌شود». من چهار سوال به ریاست مجلس، علی لاریجانی دادم که از این چهار سوال، سه تای آنها در جلسه قرائت شد. یکی از سوالات من این بود که شما مدعی هستید تمام تحریم‌ها لغو می‌شود، اما در این قراردادی که امضا کرده‌اید، در موارد متعددی نوشته شده است Suspend. این کلمه به معنای تعلیق است، نه لغو. متن قرارداد را به آقای دکتر نجابت دادم و خواهش کردم ببرد پیش آقای لاریجانی. لاریجانی دید و گفت: «بله! اینجا نوشته ساسپند و معلوم است معنای آن چیست». قرار شد که آقای نجابت ببرند و به آقای ظریف نشان دهند. آقای نجابت متن برجام را برد پایین و به آقای ظریف که سخنرانی‌ا‌ش تمام شده و آن پایین نشسته بود، نشان داد و آقای ظریف در واکنش با تعجب گفت: «ئه! ئه! من این را اصلاً ندیده بودم!» باور می‌کنید؟»
ظریف، شاید تنها شخصیت ملی ایرانیان باشد که این چنین کت از تن درمی‌آورد و شهر به شهر به تبلیغ مسعود پزشکیان می‌پردازد و شور می‌آفریند و هشدار می‌دهد که مردم مراقب باشید که اگر رای ندهید چه خواهد شد و این سال‌هایی که گذشت تا ۸ سال آینده تکرار خواهد شد و آنهایی که نان شما را به گرو گرفتند و برجام را هوا کردند، دوباره بر سر کار خواهند بود تا این رفتار را در حوزه‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ادامه دهند.
طوری که به همان اندازه که ظریف برای پزشکیان به میدان آمده است تا نشان دهد اگر وی رئیس‌جمهور شود، راه‌ورسم وی چه خواهد بود و کشور را چگونه اداره خواهد کرد، دیگر نامزدها ابا دارند، کارشناسان و ژنرال‌های خود را به میدان بفرستند.
برخلاف دیگر نامزدها که برنامه‌های رنگی ارائه می‌کنند و وعده طلایی، نقره‌ای، نان و … حضور ظریف توانسته لشکری را به حرکت درآورد. اتفاقاً دیروز یک نفر به ظریف گفت: اگر پزشکیان رئیس‌جمهور نشود، آبرویت می‌رود و ظریف در پاسخ به او گفت، اگر این آبرو را اینجا برای مردم کشورم خرج نکنم، کجا باید خرج کنم و دیگر به چه دردم می‌خورد؟ بدین‌ترتیب او با تمام توانش برای حمایت از پزشکیان به میدان آمده تا نگذارد دوره خالص‌سازان مجدداً تکرار شود. دیروز حسن روحانی در جلسه وزرای سابق خود یادآوری کرد که ظریف چقدر برای برجام زحمت کشید و برنامه او برای آنکه برجام دوباره احیا شود، چگونه توسط مجلسی که قالیباف رئیس آن بود، هوا شد. روحانی گفت: «ما باید به مردم بگوییم عده‌ای هستند هم شعارشان این است و هم عمل‌شان خواهد بود؛ ادامه همین ۳ سال. مردم ادامه همین ۳ سال را می‌خواهید؟ همین ۴۰ درصد تورم و فلاکت ۵۴ درصد را می‌خواهید؟ همین که در هیچ مذاکره خارجی موفق نباشیم را می‌خواهید؟ می‌خواهید تحریم باقی بماند؟ آنهایی که نگذاشتند، تحریم حل شود به صحنه آمدند. عجیب است. چرا تحریم حل نشد؟ چرا مساله برجام تمام نشد؟ قانون راهبردی مجلس بدترین قانون در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است. ما از این قانون بدتر نداشتیم. قانونی که فقط توطئه بود برای اینکه دولت دوازدهم ناموفق شود. برای اینکه مردم نفس نکشند. معلوم است. من می‌دانم چه کسی طراحی کرده، چه کسی نوشته، کجا نشستند. آدم‌هایش را می‌دانم چه کسانی نوشتند. در چه اتاقی نشستند. همه را من می‌دانم. خب خیانت شد به مردم. چرا ۳۰۰ میلیارد دلار در این سه سال به مردم صدمه زدند؟ سالی ۱۰۰ میلیارد دلار، مستقیم و غیرمستقیم از فروش نفت و پتروشیمی و تخفیف‌هایی که به دیگران می‌دهند به مردم صدمه زدند. چرا نگذاشتید حل شود؟ مساله برجام در اسفند ۹۹ یا نه در فروردین ۱۴۰۰ حل می‌شد. آقای دکتر ظریف طرحی به شورای عالی امنیت ملی آورد، زمان‌بندی کرده بود. تقریباً اواخر فروردین ۱۴۰۰ توافق نهایی می‌شد. همه زمان‌بندی‌ها را آورده بود. در شورای عالی امنیت ملی با اکثریت قاطع آرا تصویب شد. فقط یک نفر مخالف بود. ولی خب نشد ما اجرا کنیم. بیشترین عامل همین قانون بود که جلوی ما را گرفته بود. طبق این قانون هیچ وقت برجام درست نمی‌شود. این سه سال که کاری نشد، برجام سال آینده زمانش تمام می‌شود. اگر ۱۰۰ سال دیگر باشد باز هم با این قانون حل‌شدنی نیست. قانونی است که معلوم است برای اینکه جلوی ما را بگیرند».
باید تاکید کرد که حضور ظریف در این شرایط برای پاسخ به افرادی چون سعید جلیلی لازم است. زیرا از میان نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری، دو نفر از آنها پوششی هستند که محلی از اعراب ندارند، می‌ماند جلیلی و قالیباف که جلیلی مشخصاً از ادامه وضع موجود دفاع می‌کند. وضع موجود، یعنی تدوام تحریم‌ها. قالیباف نیز اگرچه می‌گوید که باید تحریم‌ها را برداشت اما نمی‌توان فراموش کرد که وی با قانون‌گذاری در مجلس مانع احیای برجام شد.
جلیلی مشخصاً می‌گوید: «با قاطعیت عرض می‌کنم که امضای کنوانسیون‌ها هیچ فایده‌ای برای کشور ما ندارد» و قالیباف دیروز تصریح کرد: «خجالت هم خوب چیزی است؛ وقتی ترامپ از برجام رفت، نشست خبری گرفتن و گفتند چند هفته تصمیم می‌گیریم و شد چند ماه ولی کاری نکردند اما مجلس با درایت قانون شورای راهبردی را تصویب کرد که همگان دیدند، رهبر معظم انقلاب از آن حمایت و تمجید کردند».
بدین‌ترتیب، پنهان نیست که رقبای پزشکیان بیش از خود پزشکیان از ظریف و قدرت رای‌آوری او می‌هراسند و نگران هستند و به همین دلیل نیز موتور تخریب خود را علیه وی روشن کرده‌اند تا پزشکیان را ادامه‌دهنده راه روحانی بدانند و دولتش را دولت سوم او بخوانند. این حرف البته خریدار ندارد. خود آنها نیز می‌دانند. برای همین نیز باید نگران روزهای آینده بود. این چند روز، هم سر ظریف شلوغ است و هم مخالفت با او بسیار است او از این شهر به آن شهر می‌رود. عرق می‌ریزد. فریاد می‌زند. هشدار می‌دهد و نهایتاً برای تک‌تک آرایی که باید برای پزشکیان به صندوق ریخته شود، کار می‌کند. ناراحتی رقبای پزشکیان همین است که آنها فردی مانند ظریف را در ستاد خود ندارند که این چنین از جان مایه بگذارد و برای کاندیدایی عرق بریزد و ناسزا بشنود و در همان حال رای جمع کند. دست آنها خالی است. چنانکه دست پزشکیان هم پر است و هم پاک.
