توسط : درباره “محمدرضا لطفی”
محمدرضا لطفی، آهنگساز و نوازنده که از برجسته‌ترین استادان موسیقی ایرانی بود ۱۷ دی ۱۳۲۵ در گرگان و خانواده‌ای فرهنگی به دنیا آمد و نام خود را برای همیشه در این هنر جاودانه کرد. پدر و مادر او هر دو معلم و زاده گرگان بودند؛ مادرش علاوه بر معلمی، قرآن نیز تدریس می‌کرد اما پدرش پس از مدتی حرفه معلمی را رها کرد و به تجارت و زراعت پرداخت. هر دو نیز به گفته لطفی دوست‌دار موسیقی بودند: پدرم خواننده و نوازنده تار بود و صدایش به صدای رضاقلی‌میرزا ضِلّی شباهت داشت؛ اما با زنگ بیشتر. او فراگیری ساز تار را در آغاز جوانی و با نقل مکان به تهران آغاز کرد. ابتدا به کلاس‌های شبانه هنرستان موسیقی رفت سپس به کلاس‌های روزانه هم راه یافت و به مدت ۵ سال در کلاس‌های آزاد هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی نزد افرادی مانند علی‌اکبر شهنازی و حبیب‌الله صالحی پرداخت. در دوره هنرستان به دعوت حسین دهلوی موسیقی‌دان و آهنگساز ایرانی به ارکستر صبا رفت و به عنوان نوازنده تار مشغول به کار شد و در ۱۳۴۳ خورشیدی جایزه نخست موسیقی‌دانان جوان را نیز کسب کرد. به گزارش ایرنا، لطفی دوران سربازی خود را با سپاه دانش به سنندج رفت و پس از پایان سربازی به دانشگاه راه یافت و زیر نظر محمدتقی مسعودیه و با رساله موسیقی آوازی ایران مکتب اصفهان و تبریز موفق به دریافت مدرک کارشناسی از دانشکده هنرهای زیبای تهران شد و در همان جا شروع به تدریس کرد و در ۱۳۵۳ خورشیدی به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و به مدت یک سال‌ونیم مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران بود. برخی از او به عنوان یک فرد سیاسی در آستانه انقلاب یاد می‌کنند. محمدرضا لطفی سال ۱۳۵۷ به همراه هوشنگ ابتهاج و سایر اعضای کانون چاووش در اعتراض به فضای سیاسی آن دوران و واقعه ۱۷ شهریور از رادیو استعفا کردند. قشنگ کامکار، نوازنده سه‌تار و ویولن و همسر سابق محمدرضا لطفی معتقد است که سیاست باعث جدایی او از لطفی شده است. او در گفت‌وگویی که مهر ۹۸ با روزنامه ایران داشته به این موضوع اشاره کرده است: «آقای لطفی متاسفانه دوست داشتند، کارهای سیاسی انجام بدهند و در اغلب جلسه‌هایی که در منزل ما برگزار می‌شد یک عده موافق این کارهای سیاسی بودند، یک عده مخالف. من هم بر این نظرم وقتی سیاست وارد زندگی و کار هنری شود، زندگی از دست خواهد رفت. در واقع وقتی ترجیح می‌دهید یک کار سیاسی در کنار کار هنری انجام شود قطعاً کار هنری افت پیدا خواهد کرد».
