توسط : درباره فیلم توقیفی “اکتای براهنی”
فیلم «پیرپسر» به کارگردانی اکتای براهنی که در نوبت ویژه ۲۲ هشتمین روز جشنواره چهل‌وسوم فیلم فجر برای اصحاب رسانه و منتقدان اکران شد، توانست نظر حاضران در سالن را جلب کند. بعد از پایان فیلم و هنگام پخش تیتراژ پایانی خبرنگاران و منتقدان چند دقیقه به تشویق این اثر سینمایی پرداختند.
اکتای براهنی کارگردان، بابک حمیدیان و حنیف سروری تهیه‌کننده و حسن پورشیرازی، حامد بهداد، محمدرضا داودنژاد، فهمیه رحیم‌نیا و… بازیگران «پیرپسر» نیز در سالن حضور داشتند و بعد از پایان نمایش فیلم به ابراز احساسات تماشاگران پاسخ دادند.
اکران این فیلم که مدت زمانی بیش از ۳ ساعت دارد تا ساعت ۱ و ۳۰ دقیقه بامداد به طول انجامید و تعدادی از اهالی رسانه نتوانستند به تماشای آن بنشینند. اکران این فیلم برای خبرنگاران در ایران همزمان شد با انتشار خبری درباره برگزیده شدن این اثر در جشنواره فیلم‌های ایرانی نیویورک. سومین جشنواره فیلم‌های ایرانی نیویورک از ۲۹ ژانویه تا ۶ فوریه (۱۰تا ۱۸بهمن) برگزار شد و در نهایت فیلم «پیر پسر» ساخته اکتای براهنی، جایزه بهترین فیلم را به خود اختصاص داد. «پیر پسر» که تنها پروانه نمایش خارجی را کسب کرده و برای اولین بار در جشنواره چهل‌وسوم فیلم فجر برای اهالی رسانه به نمایش گذاشته شد، معلوم نیست اصلا اجازه اکران در ایران را پیدا کند. بسیاری بر این عقیده‌اند که این فیلم هم سرنوشتی مانند برخی از آثار توقیفی پیدا خواهد کرد و هیچگاه رنگ پرده را در ایران نخواهد دید و در آینده‌ای نزدیک سر از اکران قاچاق درخواهد آورد.
تازه‌ترین ساخته براهنی محصول سال ۱۴۰۰ است. این فیلم برنده جایزه پرده بزرگ بهترین فیلم از پنجاه‌وسومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام شد و در بیست‌وسومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ترانسیلوانیا نیز به عنوان بهترین عملکرد و اجرای بازیگران مورد تقدیر قرار گرفت. این فیلم همچنین برنده جایزه بهترین فیلم بخش سینمای جهان در جشنواره فیلم گالوی (ایرلند) نیز شده است و در جشنواره فیلم لندن‌بریز جایزه بهترین فیلم داستانی را کسب کرد.
این فیلم درباره دو برادر میانسال (حامد بهداد و محمد ولی‌زادگان) است که با پدر قلدر و زورگوی‌شان(حسن پورشیرازی) زندگی می‌کنند و تحت فشار اقتصادی زیادی قرار دارند. با ورود زنی (لیلا حاتمی) به ساختمانی که آنها در آن زندگی می‌کنند، اتفاقات تازه و تلخی این خانواده را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد.
براهنی فیلمنامه این اثر را از داستان «براداران کارامازوف» اقتباس کرده و آن را ایرانیزه کرده و جلو دوربین برده است. پروانه ساخت «پیر پسر» به راحتی صادر نشد و براهنی به سختی توانست، شواری پروانه ساخت را راضی به صدور پروانه برای فیلمش کند. بابک حمیدیان، تهیه‌کننده اصلی این فیلم است. او ابتدا قصد داشت به جای حامد بهداد در این فیلم بازی کند که در نهایت نتوانست به عنوان بازیگر در فیلمش حضور داشته باشد و این نقش را به بهداد سپرد.
حالا «پیر پسر» برای اولین بار در ایران در بخش اکران‌های ویژه در جشنواره فیلم فجر به نمایش گذاشته شد. بسیاری از منتقدان از آن به عنوان برترین فیلم جشنواره نام بردند بدون اینکه آن را اثری مبتذل و سخیف بدانند. اکرانش نه خطری برای جشنواره داشت و نه خللی در برگزاری آن به وجود آورد. حتی بسیاری از مدیرانی که به تماشای این فیلم نشستند از اینکه این اثر پروانه اکران عمومی دریافت نکرده، متعجب شدند و از مدیران سینمایی خواستند، شرایط اکران «پیر پسر» را فراهم کنند. اکنون توپ در زمین مدیران سینمایی است. آنها هستند که باید برای این فیلم تصمیم‌گیری کنند. دو راه بیشتر وجود ندارد یا شرایط اکران طبیعی آن فراهم شود و یا اینکه اثری که در جشنواره‌‌های جهانی درخشیده، جایزه گرفته، منتقدان ایرانی آن را ستوده‌اند، راه به بازار قاچاق پیدا کند. انتخاب با آنهاست که کدام روش را برمی‌گزینند و مصلحت سینمای ایران را در کدامیک از اینها می‌دانند.
اکتای براهنی کارگردان، بابک حمیدیان و حنیف سروری تهیه‌کننده و حسن پورشیرازی، حامد بهداد، محمدرضا داودنژاد، فهمیه رحیم‌نیا و… بازیگران «پیرپسر» نیز در سالن حضور داشتند و بعد از پایان نمایش فیلم به ابراز احساسات تماشاگران پاسخ دادند.
اکران این فیلم که مدت زمانی بیش از ۳ ساعت دارد تا ساعت ۱ و ۳۰ دقیقه بامداد به طول انجامید و تعدادی از اهالی رسانه نتوانستند به تماشای آن بنشینند. اکران این فیلم برای خبرنگاران در ایران همزمان شد با انتشار خبری درباره برگزیده شدن این اثر در جشنواره فیلم‌های ایرانی نیویورک. سومین جشنواره فیلم‌های ایرانی نیویورک از ۲۹ ژانویه تا ۶ فوریه (۱۰تا ۱۸بهمن) برگزار شد و در نهایت فیلم «پیر پسر» ساخته اکتای براهنی، جایزه بهترین فیلم را به خود اختصاص داد. «پیر پسر» که تنها پروانه نمایش خارجی را کسب کرده و برای اولین بار در جشنواره چهل‌وسوم فیلم فجر برای اهالی رسانه به نمایش گذاشته شد، معلوم نیست اصلا اجازه اکران در ایران را پیدا کند. بسیاری بر این عقیده‌اند که این فیلم هم سرنوشتی مانند برخی از آثار توقیفی پیدا خواهد کرد و هیچگاه رنگ پرده را در ایران نخواهد دید و در آینده‌ای نزدیک سر از اکران قاچاق درخواهد آورد.
تازه‌ترین ساخته براهنی محصول سال ۱۴۰۰ است. این فیلم برنده جایزه پرده بزرگ بهترین فیلم از پنجاه‌وسومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام شد و در بیست‌وسومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ترانسیلوانیا نیز به عنوان بهترین عملکرد و اجرای بازیگران مورد تقدیر قرار گرفت. این فیلم همچنین برنده جایزه بهترین فیلم بخش سینمای جهان در جشنواره فیلم گالوی (ایرلند) نیز شده است و در جشنواره فیلم لندن‌بریز جایزه بهترین فیلم داستانی را کسب کرد.
این فیلم درباره دو برادر میانسال (حامد بهداد و محمد ولی‌زادگان) است که با پدر قلدر و زورگوی‌شان(حسن پورشیرازی) زندگی می‌کنند و تحت فشار اقتصادی زیادی قرار دارند. با ورود زنی (لیلا حاتمی) به ساختمانی که آنها در آن زندگی می‌کنند، اتفاقات تازه و تلخی این خانواده را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد.
براهنی فیلمنامه این اثر را از داستان «براداران کارامازوف» اقتباس کرده و آن را ایرانیزه کرده و جلو دوربین برده است. پروانه ساخت «پیر پسر» به راحتی صادر نشد و براهنی به سختی توانست، شواری پروانه ساخت را راضی به صدور پروانه برای فیلمش کند. بابک حمیدیان، تهیه‌کننده اصلی این فیلم است. او ابتدا قصد داشت به جای حامد بهداد در این فیلم بازی کند که در نهایت نتوانست به عنوان بازیگر در فیلمش حضور داشته باشد و این نقش را به بهداد سپرد.
حالا «پیر پسر» برای اولین بار در ایران در بخش اکران‌های ویژه در جشنواره فیلم فجر به نمایش گذاشته شد. بسیاری از منتقدان از آن به عنوان برترین فیلم جشنواره نام بردند بدون اینکه آن را اثری مبتذل و سخیف بدانند. اکرانش نه خطری برای جشنواره داشت و نه خللی در برگزاری آن به وجود آورد. حتی بسیاری از مدیرانی که به تماشای این فیلم نشستند از اینکه این اثر پروانه اکران عمومی دریافت نکرده، متعجب شدند و از مدیران سینمایی خواستند، شرایط اکران «پیر پسر» را فراهم کنند. اکنون توپ در زمین مدیران سینمایی است. آنها هستند که باید برای این فیلم تصمیم‌گیری کنند. دو راه بیشتر وجود ندارد یا شرایط اکران طبیعی آن فراهم شود و یا اینکه اثری که در جشنواره‌‌های جهانی درخشیده، جایزه گرفته، منتقدان ایرانی آن را ستوده‌اند، راه به بازار قاچاق پیدا کند. انتخاب با آنهاست که کدام روش را برمی‌گزینند و مصلحت سینمای ایران را در کدامیک از اینها می‌دانند.
