توسط : هم‌زمان با زادروز نادر نادرپور، شاعر معاصر، مراسم نکوداشت این شاعر فقید چهارشنبه ۱۶خرداد در موسسۀ بزرگمهر حکیم برگزار شد. در این برنامه محمد رسولی (پژوهش‌گر ادبیات و شاهنامه‌شناس)، عظیم زرین‌کوب، هوشنگ طالع، منوچهر پیشوا و حمید تبریزی سخنرانی کردند.
عظیم زرین‌کوب ابتدا با ذکر سال‌شمار زندگی نادرپور گفت: «گرامی‌داشت نام بزرگان فرهنگ و ادب کار شایسته و ارزنده‌ای است اما بزرگانی مانند مولوی، حافظ و سعدی مورد شناخت همۀ مردم هستند و شاید چندان نیازی به مراسم ندارند و باید بیشتر به بزرگان فرهنگ و ادب دورۀ معاصر مانند نادر نادرپور و مانند او پرداخت که کمتر شناخته شده‌اند.» در ادامۀ مراسم هوشنگ طالع با اشاره به آشنایی و دوستی با نادر نادرپور در روزگار نوجوانی و جوانی، خاطراتی از جلسات ادبی آن روزگار بیان کرد و نام چند تن از بزرگان فعال فرهنگی هم دوره‌ای شاعر فقید معرفی کرد که در آن انجمن که « آتشکده» نام داشت و در سال‌های حدود ۱۳۳۰ تشکیل می‌شده، حضور می‌یافتند. منوچهر پیشوا از فعالان پیشکسوت فرهنگی کشور طی سخنان مبسوطی به بررسی شعر نادرپور پرداخت و بیان کرد: «نادرپور را می‌توان به جرأت سعدی دوران معاصر دانست، زیرا شعر نادر نادرپور دارای صلابت و روانی است که در شعر سایر شعرای معاصر دیده نمی‌شود. همان‌طور که شعر سعدی را نمی‌توان یک کلمه‌اش را عوض کرد و به ساختار و سلاست و فصاحت شعر لطمه نزد، شعر نادرپور هم این‌گونه است.»
در بخش دیگری از این رویداد، حمید تبریزی دربارۀ شعر نادرپور و نزدیکی شعر او به اخوان ثالث، سخن گفت. در این رویداد زهرا گلسرخی و نیکو قلمی شعرخوانی کردند و ابوالفضل بنان (صوفی) شاعر و پژوهش‌گر ادبیات ضمن توضیحاتی درباره شعر نادرپور غزل خود را که با تضمین از یک بیت نادرپور بود، خواند.
در پایان محمد رسولی به عنوان جمع‌بندی مطالب گفت: «آن‌چه مسلم است شعر نادرپور از جهت فرم و شکل و معنا و ماهیت و مضمون از ارزش و اهمیت بالایی برخوردار است و مهم‌تر از همه این‌که او فردی ایران‌گرا و میهن‌دوست بوده و همیشه در شعرش چه در دوران حضر و هم دوران سفر، عشق به ایران داشته و این ویژگی همیشه در شعرش متجلی بوده است.»
رنگ‌زمینه
