توسط : “احمد میدری”، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ژنو از نبود عدالت اجتماعی، سکوت قدرتها و بحران غزه سخن گفت
گروه اقتصاد: در ژنو، صدای اعتراض از بلندگوهای سالن کنفرانس یکصدوسیزدهمین نشست سازمان بینالمللی کار طنینانداز شد. درحالیکه وزرای کار، نمایندگان اتحادیههای کارگری و کارفرمایان در این نشست گرد آمده بودند تا درباره حقوق کارگران و توسعه اقتصادی بحث کنند، احمد میدری، وزیر کار ایران، از تریبون رسمی سازمان برای مطرح کردن یک دغدغه اساسی استفاده کرد: بیعدالتی جهانی و جنایات علیه مردم غزه.
احمد میدری در نشست کنفرانس بینالمللی کار در ژنو، از تریبون رسمی برای مطرح کردن بحران انسانی غزه استفاده کرد. او با اشاره به اصول عدالت اجتماعی، تاکید کرد که سکوت قدرتهای جهانی مقابل جنایات غزه، همان سیاستی است که پیشتر، جهان را به پرتگاه جنگهای بزرگ کشانده است. میدری با استناد به گزارش سازمان بینالمللی کار، به آمار تکاندهندهای اشاره کرد که نشاندهنده ابعاد فاجعه انسانی در غزه است. او همچنین از دبیرکل سازمان تقدیر کرد که با وجود محدودیتهای بینالمللی، برخی از این فجایع را در گزارش رسمی مستند کرده است.
بحران انسانی در غزه، به مرحلهای بیسابقه رسیده است. بر اساس گزارشهای رسمی، بیش از ۵۵ هزار فلسطینی کشته، ۱۲۷ هزار نفر زخمی و ۱۴ هزار نفر، مفقود شدهاند. بیمارستانهای غزه بهدلیل محاصره و کمبود تجهیزات پزشکی، در آستانه فروپاشی قرار دارند و بسیاری از بیماران بهدلیل نبود دارو و امکانات درمانی، جان خود را از دست میدهند. سازمان ملل متحد هشدار داده است که ۱۰۰درصد جمعیت غزه، در معرض خطر قحطی قرار دارند و محاصره کمکهای بشردوستانه باعث شده است که بسیاری از کودکان، وارد مرحلهای مرگبار از سوءتغذیه شوند.
در چنین شرایطی، سخنان احمد میدری در ژنو نهتنها یک اعتراض سیاسی، بلکه فراخوانی برای اقدام جهانی علیه بیعدالتی و جنایات انسانی در غزه بود. او هشدار داد که سکوت مقابل این فجایع، شکست بشریت است و از جامعه جهانی خواست که در برابر ظلم ایستادگی کنند.
حضور ایران در این نشست، همواره با تمرکز بر مباحث اقتصادی همراه بوده است اما اینبار، میدری به فراتر از این موضوعات پرداخت؛ با لحنی صریح از فجایعی سخن گفت که در غزه، جریان دارند و سکوت جامعه جهانی را بهچالش کشید. سخنان او ریشه در تاریخی داشت که به استقرار سازمان بینالمللی کار پس از جنگهای ویرانگر قرن بیستم بازمیگردد.
در بخش ابتدایی سخنرانی، میدری با مرور تاریخ سازمان بینالمللی کار، بر اهمیت اصول تاسیس این نهاد تاکید کرد؛ او گفت: «موسسان این سازمان پس از جنگ جهانی اول و دوم به این نتیجه رسیدند که صلح پایدار تنها بر پایه عدالت اجتماعی شکل میگیرد. این درس تاریخی در بیانیه فیلادلفیا در سال ۱۹۴۹ بهروشنی ثبت شده است».
او با بازخوانی نقش قدرتهای جهانی در قرن نوزدهم و بیستم، به چرخه استعماری اشاره کرد که منجر به نابودی تمدنهای بزرگی همچون چین و هند شد. او با لحنی انتقادی افزود: «قدرتهای استعماری برای دو قرن، جهان را میان خود تقسیم کردند، متحد شدند تا چپاول کنند یا سکوت کردند و شاهد زوال تمدنها بودند اما این اتحاد ننگین، درنهایت، دامن خودشان را گرفت و قرن بیستم را به یکی از خونینترین دورههای تاریخ بشریت تبدیل کرد».
میدری در بخش دوم سخنان خود، به جنایات علیه مردم غزه پرداخت. او با اشاره به گزارش دبیرکل سازمان بینالمللی کار، آمار تکاندهندهای ارائه داد: «هزاران کارگر، از جمله ۲۰۰ روزنامهنگار و بیش از ۱۰۰۰ نفر از کادر درمان، در محل کار خود کشته شدند. بیش از ۸۰ درصد از مراکز تجاری نابود شدهاند و بخش کشاورزی بهطور کامل از بین رفته است».
او تاکید کرد که این گزارش، نشاندهنده پایبندی سازمان بینالمللی کار به تعهدش نسبت به عدالت اجتماعی است. او از دبیرکل این سازمان تقدیر کرد که با وجود محدودیتهای بینالمللی، برخی از این فجایع را در گزارش «وضعیت کارگران مناطق اشغالی عربی» مستند کرده است.
سپس میدری به سکوت قدرتهای جهانی پرداخت و با لحن هشداردهندهای گفت: «امروز نیز همان سناریو در حال تکرار است؛ قدرتهای جهانی سکوت کردهاند و اجازه دادهاند ننگینترین فجایع علیه کودکان و مردم غزه اتفاق بیفتند. این سکوت، همان سیاستی است که پیشتر، جهان را به پرتگاه جنگهای عظیم کشانده بود».
سخنرانی میدری رنگوبوی هشدار داشت؛ او مسئولیت رهبران جهانی را یادآور شد و از جامعه بینالمللی خواست که مقابلر ظلم سکوت نکند. با نقلقولی از ادموند برک، فیلسوف قرن هجدهم، گفت: «تنها چیزی که برای پیروزی شر لازم است، بیتفاوتی انسانهای خوب است».
او همچنین با استناد به آیات قرآن کریم، بر مسئولیت جهانی در قبال عدالت تاکید کرد: «از فتنهای بپرهیزید که تنها دامن ظالمان را نمیگیرد، بلکه همه را دربرمیگیرد».
در ادامه، او شعری از الی ویزل، نویسنده و فعال حقوق بشر را قرائت کرد که مفهوم بیتفاوتی را بهعنوان دشمن اصلی انسانیت شرح میدهد: «دشمن عشق، تنفر نیست؛ بیتفاوتی است. دشمن زیبایی، زشتی نیست؛ بیتفاوتی است. دشمن ایمان، کفر نیست؛ بیتفاوتی است و دشمن زندگی، مرگ نیست؛ بلکه بیتفاوتی میان مرگ و زندگی است».
در پایان سخنرانی، میدری بار دیگر، به اهمیت عدالت اجتماعی اشاره کرد و گفت: «سازمان بینالمللی کار تنها یک کنفرانس اقتصادی نیست، بلکه یک ائتلاف جهانی برای عدالت است. اگر ما، نمایندگان کارگران، کارفرمایان و وزرای کار، به مسئولیتهای سنگین خود عمل کنیم، صلح در جهان برقرار و پایدار خواهد شد».
او سخنان خود را با نقلقولی از سعدی، شاعر بزرگ قرن هفتم هجری، به پایان برد: «بنیادِ ظلم در جهان اول اندکی بوده است هرکه آمد بر او مَزیدی کرده تا بدین غایت رسیده».
در ژنو، از تریبون کنفرانس بینالمللی کار، احمد میدری ندایی بلند سرداد؛ سکوت نکنید. عدالت اجتماعی، مقدمه صلح است و صلح، مقدمه ثروت. بهنظر میرسد، پیام او فراتر از مرزها رفته و میان مخاطبان جهانی، طنینانداز شده است.
