توسط : درباره فیلم جوکر۲
جشنواره فیلم ونیز درحالی به روزهای پایانی رسیده که رقابت میان فیلم‌ها سخت شده و حضور بازیگران و ستارگان بیش از آثار خودنمایی میکند. در واقع انگار این جشنواره به محلی برای به چشم آمدن ستاره‌ها تبدیل شده، نه محلی برای ارائه و نمایش آثار بزرگان سینما. آنچه که بیش از هر چیز دیگری خودنمایی میکند، حضور بازیگران و مهمانان بر فرش قرمز است و کیفیت آثار و رقابت میان آنها به اولویت‌های بعدی این جشنواره تبدیل شده است.
واکنش متناقض به جوکر
فیلم «جوکر: جنون مشترک» ساخته تاد فیلیپس پس از رونمایی در جشنواره ونیز با واکنش‌های متفاوتی از سوی منتقدان مواجه شد.
قسمت دوم فیلم «جوکر» با بازی واکین فینیکس و لیدی گاگا سرانجام در بخشی مسابقه اصلی جشنواره ونیز رونمایی شد و برخی منتقدان این دنباله را به دلیل پیچیدگی‌های روایتی و تلفیق آن با عناصر موزیکال ستایش کردند و منتقدانی مانند پیتر هموند از ددلاین آن را «بازگشتی درخشان» توصیف کرده و تحسین خاصی برای اجرای لیدی گاگا در نقش هارلی کویین قائل بودند. منتقد نشریه ددلاین از تلفیق دنیای فانتزی موزیکال با خشونت‌های دنیای واقعی در این فیلم تمجید کرد و اجرای گاگا را «هوشمندانه و کم‌نظیر» دانست.
در مقابل، دیگر منتقدان نظرات چندان مثبتی نداشتند. دیوید ارلیک از نشریه ایندی وایر این فیلم را «خسته‌کننده» و «عذابی جمعی» توصیف و اظهار کرد که فیلم بیش از حد روی صحنه‌های دادگاه و بازنگری اتفاقات فیلم قبلی تمرکز کرده و فرصت استفاده از استعدادهای لیدی گاگا را از دست داده است. همچنین پیتر بردشاو از گاردین هم فیلم را «خسته‌کننده» و بدون جذابیت‌های احساسی عمیق توصیف کرد.
برخی منتقدان نیز به کاهش تهدید و خطر در شخصیت جوکر اشاره کرده و گفتند که شخصیت او در این فیلم کمتر دلهره‌آور و قابل پیش‌بینی شده است. این درحالی است که ترکیب موزیکال با عناصر دادگاهی و روانشناختی فیلم باعث اختلاف‌نظر در میان تماشاگران و منتقدان شده است. به طور کلی این فیلم توانسته توجهات متفاوتی را جلب کند و واکنش‌ها از تحسین تا انتقاد شدید را شامل می‌شود اما آنچه مشخص است این است که قسمت دوم به اندازه قسمت اصلی توجه مخاطبان و منتقدان را جلب نکرده است.
در فیلم اصلی «جوکر»، «تاد فیلیپس» شخصیت شرور نمادین بتمن را در قالب یک شخصیت ضدقهرمان درباره یک کمدین مبارز و دلقک پاره‌وقت به نام «آرتور فلک» که پس از خشونت تکان‌دهنده در شهر گاتهام تبدیل به یک قهرمان مردمی می‌شود را روایت کرد. این فیلم تاریک با ضرباهنگی متفاوت با فیلم‌های اکشن معمولی و سینمای ابرقهرمانی به یک فیلم پرفروش در گیشه جهانی تبدیل شد و در سال ۲۰۱۹ به فروشی بیش از یک میلیارد دلار در سرتاسر جهان دست یافت درحالی که بودجه ساخت آن تنها ۷۰ میلیون دلار بود.
«جوکر» همچنین در ۱۲ شاخه جوایز آکادمی اسکار ازجمله بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه اقتباسی نامزد اسکار شد و در نهایت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد (واکین فینیکس) و بهترین موسیقی متن (هیلدور گودنادوتیر) را کسب کرد. «فینیکس» دومین هنرپیشه‌ای بود که برای بازی در نقش «جوکر» جایزه اسکار دریافت کرد. پیش‌تر جایزه اسکار به «هیث لجر» برای بازی در نقش جوکر در فیلم «شوالیه تاریکی» اهدا شده بود.
بازیگرانی که بیش از فیلم به چشم آمدند
برد پیت و جورج کلونی در جشنواره فیلم ونیز با نمایش فیلم مشترک خود «گرگ‌ها» با تشویق ۴ دقیقه‌ای ایستاده روبه‌رو شدند. این دو از ابتدای این جشنواره تلاش کردند با شیطنت‌هایی که مقابل دوربین رسانه‌ها انجام می‌دادند، افکار عمومی را به خود جلب کنند اما در نهایت فیلم‌شان آنطور که می‌خواستند به چشم نیامد.
نمایش فیلم با تاخیری بیش از ۳۰ دقیقه انجام شد و دلیلش هم ازدحام طرفداران در سالاگرانده ونیز بود که می‌خواستند این دو بازیگر محبوب را روی فرش قرمز ببینند. وقتی این دو در نهایت وارد سالن شدند، هم حال‌وهوای کلی سالن نمایش بسیار متفاوت بود و هر دو بازیگر پیش از آنکه توسط نیروهای امنیتی به سمت صندلی‌های‌شان بروند به هواداران امضا دادند و سلفی گرفتند. حتی زمانی که پخش فیلم شروع شد، هرج‌ومرج ادامه پیدا کرد و آنهایی که بلیت نداشتند به تکاپو افتادند تا جایی خالی پیدا کنند و در سالن بمانند.
شاید تشویق ۴ دقیقه‌ای با توجه به بازی دو بازیگر مشهور در این فیلم آنقدرها که انتظار می‌رفت، طولانی نبود اما به نظر می‌رسید، مسئولان جشنواره با توجه به دیر شروع شدن فیلم و انرژی مهارنشدنی حضار، ترجیح می‌دادند تماشاگران را زودتر از سالن خارج کنند. نویسنده و کارگردان این فیلم جان واتس که سازنده «مرد عنکبوتی» هم بود به دلیل مثبت شدن آزمایش کووید مجبور شد از حضور در مراسم خودداری کند. در این فیلم اکشن کمدی محصول اپل، پیت و کلونی در نقش دو کارچاق‌کن حرفه‌ای تک‌رو، ظاهر شده‌اند که مجبورند در یک ماموریت با هم کار کنند. در این فیلم امی رایان، آستین آبرامز و پورنا جاگاناتان نیز به ایفای نقش پرداخته‌اند. اپل در اوایل ماه جاری اعلام کرد، دنباله‌ای برای این فیلم به کارگردانی واتس و دو بازیگر اصلی درحال ساخت است.
این فیلم اولین کار مشترک پیت و کلونی پس از بازی آنها در «بخوان و بسوزان» کمدی سیاه برادر کوئن در سال ۲۰۰۸ است. این دو از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۷ در فیلم‌های «اوشن» با هم جلوی دوربین رفته بودند. «گرگ‌ها» پس از اکران در ونیز برای مدت محدودی از ۲۰ سپتامبر در سینماها اکران می‌شود و از ۲۷ سپتامبر در اپل تی‌وی پلاس در دسترس خواهد بود.
آلمادوار مورد توجه قرار گرفت
جولین مور و تیلدا سوینتون دوشنبه‌شب با اکران فیلم «اتاق بغلی» ساخته پدرو آلمادوار جشنواره فیلم ونیز را شگفت‌زده کردند و تشویق ایستاده ۱۷ دقیقه‌ای گرفتند. با پایان یافتن تشویق‌ها، آلمادوار از پله‌های بالکن سینما پایین دوید تا با طرفداران سلفی بگیرد و به آنها امضا بدهد. مور و سوینتون هم سعی می‌کردند، تشخیص دهند که چه زمانی وقت مناسب برای فرار از سالن سینماست. تشویق‌های «اتاق بغلی» فراتر از همه تشویق‌های ایستاده جشنواره رفته و «بروتالیست» برادی کوربت (۱۲ دقیقه)، «ماریا» پابلو لارین با بازی آنجلینا جولی (۸ دقیقه) و «نظم» فیلم جنایی جاستین کورزل با بازی جود لا (۷ دقیقه) را پشت سر گذاشته است.
«اتاق بغلی» با بازی دو بازیگر برنده اسکار در نقش اینگرید (مور) و مارتا (سوینتون) درباره ۲ دوست است که زمانی در یک مجله نیویورکی کار می‌کردند. اینگرید اکنون یک رمان‌نویس پرفروش است و مارتا مراحل پایانی سرطان را تاب می‌آورد. «اتاق بغلی» به‌نوعی ادامه فیلم «مادران موازی» محصول ۲۰۲۱ آلمادوار است که در ونیز به نمایش درآمد و جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره را برای پنه‌لوپه کروز دریافت کرد. آلمادوار با «عادات تاریک» ۱۹۸۳، «زنان در آستانه فروپاشی عصبی» ۱۹۸۸ که برنده جایزه بهترین فیلمنامه ونیز شد و فیلم کوتاه «صدای انسان» ۲۰۲۰ با بازی سوینتون در ونیز حضور داشت. وی جایزه یک عمر دستاورد جشنواره را در سال ۲۰۱۹ دریافت کرد. سوینتون و مور مسلماً طرفداران بزرگ این فیلمساز هستند و از وقتی که در ونیز داشتند برای تحسین کردن وی استفاده کردند. تیلدا سوینتون در نشست خبری فیلم که بعدازظهر دوشنبه در جشنواره فیلم ونیز برگزار شد، گفت: من شخصاً از مرگ نمی‌ترسم و فکر می‌کنم، کل سفر به سمت پذیرش مرگ برای برخی افراد می‌تواند طولانی باشد. به نظر من، این فیلم درباره پیروزی بر مرگ است.
سوینتون در تحسین آلمادوار گفت: او استادی است که احساس طراوت و سخت‌گیری و نظم مطلق او بسیار حیرت‌انگیز است و من هنوز احساس می‌کنم، دانشجویی هستم که اولین فیلم او را می‌بینم.
مور هم گفت، کارگردانی را در تمام دنیا نمی‌شناسد که بتواند فیلم بهتری درباره دوستی ۲ زن سالخورده بسازد و در واقع کمتر در ادبیات و فیلم داستانی درباره دوستی زنانه به‌ویژه دوستان مسن‌تر دیده‌ایم. وی با اطمینان گفت این فیلم جشن عشق و دوستی است به همان اندازه که تاکیدی بر نیاز بشریت برای صلح و کنار آمدن با واقعیت مرگ است.
آلمادوار هم به همان اندازه به تحسین ۲ بازیگر نقش اول خود پرداخت و گفت: آنها دقیقاً لحنی که من می‌خواستم را دریافتند و من واقعاً، واقعاً خیلی خوش‌شانس بودم زیرا هر دو بازیگران فوقالعادهای هستند.
