توسط : رئیسجمهور آمریکا به انگلیس سفر کرد
گروه بینالملل: دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده، روز سهشنبه وارد لندن شد تا دومین سفر رسمی خود به بریتانیا را آغاز کند؛ سفری دو روزه که بین ۱۷ تا ۱۹ سپتامبر (۲۶ تا ۲۸ شهریور) برنامهریزی شده است. این سفر، برخلاف صرفا جنبه تشریفاتی، مجموعهای از چالشها و فرصتهای دیپلماتیک را پیش روی بریتانیا و ایالات متحده قرار داده و همزمان واکنشهای گستردهای در سطح جامعه مدنی این کشور برانگیخته است.
سفر پیشین ترامپ به لندن در سال ۲۰۱۹ که با اعتراضهای وسیع خیابانی و نمادینشدن «بالون کودک ترامپ» همراه شد، هنوز در ذهن شهروندان باقی است. اکنون با ورود مجدد رئیسجمهور آمریکا، سازمانهای مدنی و گروههای مخالف از جمله ائتلاف «توقف ترامپ» بار دیگر صداهای خود را بلند کردهاند. این ائتلاف در بیانیهای اعلام کرد: «ترامپ و سیاستهای اقتدارگرایانهاش در انگلیس جایی ندارد و نخستوزیر نباید برای او فرش قرمز پهن کند». اعتراضها نه تنها علیه ترامپ بلکه علیه پذیرش او توسط دولت بریتانیا نیز بود و بسیاری غیاب او در لندن و دیدار با نخستوزیر در خارج از پایتخت را یک پیروزی برای پویش خود میدانند.
مخالفان به شدت سیاستها و روابط پیشین ترامپ به ویژه ارتباطات او با جفری اپستین محکوم شده را محکوم کردند. در اقدامی تحریکآمیز، تصاویر ترامپ و اپستین بر دیوارهای قلعه ویندسور پخش شد و منجر به بازداشت ۴ نفر شد. شعارهای معترضان همچنان حاکی از مخالفت ریشهدار با حضور ترامپ در خاک بریتانیا بود: «بلند بگویید، واضح بگویید، دونالد ترامپ اینجا خوش نیامده است». این اعتراضها نمایانگر شکاف عمیق در افکار عمومی نسبت به رهبری ترامپ و پذیرش او در خارج از آمریکاست.
با ورود ترامپ و بانوی اول، ملانیا ترامپ، مراسم رسمی استقبال با حضور پادشاه چارلز سوم، ملکه کامیلا و دیگر اعضای خاندان سلطنتی در قلعه ویندسور برگزار شد. این مراسم شامل پرواز مشترک جنگندههای آمریکایی و بریتانیایی، نگهبانی از ۱۳۰۰ سرباز و ۱۲۰ اسب و ضیافتی رسمی در سالن سنت جورج بود؛ بزرگترین گردهمایی برای یک بازدید رسمی در تاریخ معاصر بریتانیا. با این حال ترامپ در بدو ورود خود دوباره پروتکل سلطنتی را نادیده گرفت و جلوتر از پادشاه چارلز حرکت کرد همانند تجربهای که در دوران ملکه الیزابت نیز دیده شده بود و به سوژه رسانهها تبدیل شد.
برای نخستوزیر کر استارمر و دولتش، مدیریت این سفر راه رفتن روی طناب دیپلماتیک بود. استارمر که تلاش دارد تصویر یک رهبر بینالمللی جدی و باثبات را ارائه دهد اکنون میزبان شخصیتی شده که نزد بخشی از افکار عمومی و حتی اعضای حزب خود نامحبوب است. هدف اصلی سفر از منظر بریتانیا، تحقق منافع اقتصادی ملموس از جمله تثبیت توافق فناوری و نهاییسازی توافقهای دیرینه در زمینه تعرفههای فولاد و آلومینیوم بود. در عین حال مسیر دستیابی به این توافقها با پیچیدگیهای دیپلماتیک و سیاسی همراه است و نهایی شدن آنها ممکن است به تعویق بیفتد.
وزیر خارجه جدید بریتانیا، ایوت کوپر، مأموریت حساسی در پیش دارد: هماهنگی اختلافات سیاستی در موضوعاتی چون جنگ اوکراین و وضعیت غزه، جایی که دیدگاههای لندن و واشنگتن تا حد زیادی متفاوت است. این موضوع سفر را به یک ریسک بزرگ تبدیل میکند: آیا بریتانیا میتواند با استفاده از قدرت نرم سلطنتی، دستاوردهای اقتصادی کسب کند بدون اینکه انسجام سیاسی و اجتماعی خود را به خطر بیندازد؟
انتخاب ویندسور به جای کاخ باکینگهام برای مراسم رسمی، تلاشی آشکار برای کاهش تأثیر اعتراضات گسترده بود اما معترضان همچنان حضور داشتند و با پخش تصاویر جنجالی ترامپ و اپستین، جلوهای از مخالفت اجتماعی را به نمایش گذاشتند. این اعتراضها نه تنها به خود ترامپ بلکه به دولت بریتانیا نیز انتقاد داشت و نمایانگر بخشی از جامعه بود که احساس میکند، ارزشهای کشورشان قربانی مصالح سیاسی شده است. نظرسنجیها نشان میدهد، نزدیک به نیمی از بریتانیاییها حضور ترامپ را اشتباه میدانند که بیانگر شکاف عمیق افکار عمومی است.
فراتر از اعتراضها و جلوههای تشریفاتی، این سفر فرصتی برای گفتوگوهای جدی و دشوار بود. دیدار ترامپ و استارمر در چکرز، گذار از نمادگرایی به واقعیت را رقم میزند. دستور کار شامل موضوعاتی با پیامدهای جهانی عظیم از جنگ در اوکراین تا آینده ناتو بود. سابقه سیاستهای «اول آمریکا» ترامپ و دیدگاههای انتقادی او نسبت به هزینههای دفاعی اروپا، احتمال دستیابی به توافقهای کلان را کاهش میدهد و تمرکز بر توافقهای کوچکتر و قابل دستیابی محتملتر به نظر میرسد. یکی از این توافقهای قابل توجه، سرمایهگذاری آمریکا در حوزه فناوری و هوش مصنوعی در بریتانیاست که میتواند به عنوان پیروزی دیپلماتیک معرفی شود. اما حتی این توافق کوچک نیز با پیچیدگیهای خود، از جمله مسائل مالیاتی و چارچوبهای مقرراتی روبهرو است.
این سفر بیش از هر چیز، نگاهی جذاب به تعاملات شخصی رهبران و قدرت نرم سلطنتی ارائه میدهد. مراسم استقبال تشریفاتی با حضور شاهزاده ویلیام و شاهزاده خانم کاترین تلاش برای ایجاد تصویری یکپارچه از سلطنت و بهرهگیری از میراث فرهنگی بریتانیا بود. ترامپ، نماینده شعار «عظمت را به آمریکا برگردانیم» اکنون در معرض تحسین یکی از قدیمیترین سلطنتهای جهان قرار گرفته است، درحالی که بریتانیا با استفاده از شکوه سنتی خود در پی کسب مزیت استراتژیک است.
با این حال، این نمایش نباید چالشهای واقعی را پنهان کند. از پیامدهای رسوایی مرتبط با اپستین و تأثیر آن بر دولت استارمر تا اختلافات عمیق در سیاستهای جهانی، این سفر یادآور این نکته است که حتی «رابطه ویژه» نیز نیازمند مراقبت مستمر و گاه دشوار است. بریتانیا در این مسیر تلاش میکند تا منافع خود را در جهانی پیچیده حفظ کند، بیتوجه به هزینههای سیاسی یا مخالفتهای عمومی.
در نهایت، سفر ترامپ به لندن نه آغاز فصل جدیدی در روابط دو کشور بلکه ادامه تاریخی پرچالش است؛ سفری که جلوههای تشریفاتی و نمایشی و لایههای عمیق سیاسی و اقتصادی دارد.
