توسط : ضعف نظارت باعث وقوع دو حادثه دردناک در مدارس ری و سنندج شد
گروه اجتماعی: در روزهای اخیر، دو حادثه تلخ در سیستم آموزشی ایران، نگرانی‌های گسترده‌ای را درخصوص آزار جسمی و جنسی دانش‌آموزان ایجاد کرده است. اولین حادثه مربوط به مدرسه‌ای در شهر ری است که در آن معلمی متهم به آزار جنسی و جسمی چندین دانش‌آموز شد. دومین حادثه در دبستانی در روستای کرجو سنندج رخ داد که معلم به دلیل گم شدن شارژر گوشی موبایل خود ۱۳ دانش‌آموز را به شدت ضرب‌وشتم کرد. این دو حادثه نشان‌دهنده یک بحران جدی در سیستم آموزشی ایران است که ناشی از کمبود نظارت و سوء‌استفاده از قدرت برخی معلمان است.
در مدرسه‌ای در منطقه دولت‌آباد شهر ری، معلمی متهم به آزار جسمی و جنسی چندین دانش‌آموز کلاس پنجم شد. طبق گزارش‌های منتشر شده، این معلم به نام «تنبیه سربازی»، اقدام به آزار جنسی و جسمی دانش‌آموزان کرد. یکی از روش‌های تنبیه او نشستن روی پای دانش‌آموزان، لمس اعضای خصوصی بدن با پا و تهدید به سکوت در مورد آزارها بود. خانواده‌ها پس از مشاهده تغییرات روانی و رفتاری فرزندانشان ازجمله کابوس‌های شبانه، اضطراب و افت تحصیلی به مسئولان مدرسه و آموزش‌وپرورش شکایت کردند. این معلم که سابقه بدرفتاری با دانش‌آموزان را نیز داشت، نهایتاً از تدریس اخراج شد اما این حادثه همچنان نشان‌دهنده بی‌توجهی مسئولان به سلامت روانی و جسمی دانش‌آموزان است.
خانواده‌های دانش‌آموزان آسیب‌دیده درحالی که گزارش‌ها حاکی از عدم پاسخگویی مدیر مدرسه و آموزش‌وپرورش بود همچنان منتظر اقدامات عملی در این زمینه بودند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که تا پیش از تعطیلات نوروز هیچ‌یک از والدین شکایت قضایی انجام نداده بودند و همگی در انتظار پیگیری‌های رسمی از سوی آموزش‌وپرورش بودند.
حادثه دبستان سنندج
حادثه دیگر در دبستانی در روستای کرجو سنندج رخ داد که در آن معلم به دلیل گم شدن شارژر گوشی خود ۱۳ دانش‌آموز را مورد ضرب‌وشتم قرار داد. دانش‌آموزان تحت تنبیه بدنی شدید قرار گرفتند و برخی از آنها به شدت آسیب دیدند. یکی از این دانش‌آموزان به دلیل شدت ضربات به بیمارستان منتقل شد. این حادثه باعث ایجاد یک موج از نگرانی‌ها در میان والدین و رسانه‌ها شد. والدین دانش‌آموزان پس از تماس با رسانه‌ها خواستار پیگیری فوری و برخورد با معلم خاطی شدند.
رئیس آموزش‌وپرورش ناحیه ۲ سنندج ضمن تایید این حادثه، اعلام کرد که معلم خاطی از تدریس محروم شده و پیگیری‌های حقوقی در این زمینه درحال انجام است. با این حال این حادثه نشان‌دهنده ضعف نظارتی در مدارس و عدم رعایت قوانین درخصوص تنبیه بدنی است. معلمان باید تحت آموزش‌های تربیتی و روان‌شناسی قرار گیرند تا از بروز چنین رفتارهایی جلوگیری شود.
نقش ضعف نظارتی و بی‌توجهی به آموزش روان‌شناسی معلمان
یکی از عواملی که در بروز چنین حوادثی نقش دارد، ضعف نظارت و کمبود آموزش‌های روان‌شناسی برای معلمان است. معلمان که به عنوان بزرگ‌ترین اثرگذار بر تربیت کودکان شناخته می‌شوند باید از آگاهی‌های لازم در زمینه رفتارهای تربیتی غیرخشونت‌آمیز برخوردار باشند. درحال حاضر، نبود آموزش‌های مستمر برای معلمان در این زمینه باعث می‌شود که برخی از آنها از رفتارهای غیرمناسب به عنوان روش‌های تنبیهی استفاده کنند. در این زمینه، وزارت آموزش‌وپرورش باید در فرآیند جذب معلمان علاوه بر بررسی‌های علمی به بررسی ابعاد روانی و اخلاقی آنها نیز توجه کند. همچنین معلمان باید تحت نظارت دقیق و مستمر قرار گیرند تا از هرگونه سوء‌استفاده و خشونت در مدارس جلوگیری شود.
اهمیت نظارت و پیگیری‌های قضایی
این حوادث تلخ نشان می‌دهند که نظارت بر معلمان و رفتارهای آنها در مدارس ایران باید موثرتر و جدی‌تر باشد. به نظر می‌رسد که نظام نظارتی کنونی در مدارس از توان کافی برای جلوگیری از بروز چنین حوادثی برخوردار نیست. مدیریت کنونی در مدارس از توان کافی برای جلوگیری از بروز چنین حوادثی برخوردار نیست. لازم است که علاوه بر نظارت‌های اداری، نظارت قضایی نیز در این زمینه مورد توجه قرار گیرد. برخی از والدین به دلیل تهدیدات معلمان و مدیران مدارس از پیگیری قضایی منصرف می‌شوند و به این ترتیب مشکلات در مراحل ابتدایی به فراموشی سپرده می‌شوند. حوادث اخیر در مدارس ایران، به‌ویژه در مدارس شهر ری و سنندج، باید زنگ خطری جدی برای مسئولان آموزش‌وپرورش باشد. این حوادث نشان می‌دهند که معلمان نیازمند آموزش‌های مستمر روان‌شناسی و تربیتی هستند تا از بروز چنین رفتارهای خشونت‌آمیز جلوگیری شود. همچنین نظارت‌های دقیق و کارآمد باید در تمام مراحل جذب و فعالیت معلمان اعمال شود. از سوی دیگر، پیگیری قضایی دقیق و عدم چشم‌پوشی از تخلفات باید جزو اولویت‌های اصلی در برخورد با معلمان خاطی قرار گیرد. تا زمانی که این موارد به طور جدی و موثر پیگیری نشود، دانش‌آموزان همچنان در معرض خطرات جسمی، روانی و جنسی قرار خواهند داشت.
