نویسندگان علیه صهیونیسم

اعتراض ۳۸۰ روشنفکر جهان به نسل‌کشی در غزه

۳۸۰ نویسنده و سازمان از جمله «زیدی اسمیت»، «ایان مک‌ایوان»، «راسل تی دیویس»، «حنیف قریشی»، «فرانک کاترِل-بویس» و «جرج مانبیو» با انتشار نامه‌ای، جنگ غزه را «نسل‌کشی» خواندند و خواستار آتش‌بس و توزیع بدون مانع کمک‌های بشردوستانه شدند.
«گاردین» نوشت در این نامه که «ویلیام دالریمپل» (William Dalrymple)، «ژانت وینترسون»، «برایان اینو»، «کیت ماس»، «اروین ولش» و «الیف شافاک» نیز آن را امضا کرده‌اند، آمده است: «استفاده از واژه‌های «نسل‌کشی» یا «اقدامات نسل‌کشانه» برای توصیف آنچه در غزه رخ می‌دهد دیگر موضوع بحث میان کارشناسان حقوق بین‌الملل یا سازمان‌های حقوق بشری نیست.» در این نامه آمده است که سازمان‌هایی چون عفو بین‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، به‌وضوح اقدامات نسل‌کشانه‌ای را که توسط نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) انجام می‌شود، شناسایی کرده‌اند. هم‌چنین اظهارات علنی وزرای اسرائیلی «بزالل اسموتریچ» (Bezalel Smotrich) و «ایتامار بن‌گویر» (Itamar Ben-Gvir)، «نیت‌های نسل‌کشانه را آشکارا بیان می‌کنند.»
نویسندگان خواستار توزیع فوری و بدون مانع غذا و کمک‌های پزشکی در غزه از سوی سازمان ملل و آتش‌بسی هستند که «امنیت و عدالت را برای همه فلسطینی‌ها، آزادی همه گروگان‌های اسرائیلی و آزادی هزاران زندانی فلسطینی که به‌طور خودسرانه در زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شوند را تضمین کند». آن‌ها می‌گویند اگر دولت اسرائیل به درخواست‌ها برای آتش‌بس فوری گوش ندهد باید تحریم‌هایی علیه آن اعمال شود. نویسندگانی از جمله «هوراشیو کلر» (Horatio Clare)، «کاپکا کاسابووا» (Kapka Kassabova) و «مونیک رافی» این نامه را سازمان‌دهی کرده‌اند که تاکنون ۳۸۰ امضا جمع‌آوری کرده است.
نامه با شعری با عنوان «دیروز ستاره‌ای گفت» از شاعر فلسطینی «هبه ابو ندا» که در اکتبر ۲۰۲۳ بر اثر حمله هوایی اسرائیل جان باخت، آغاز می‌شود:
و اگر روزی، ای نور / همه کهکشان‌ها / از کل جهان / دیگر جایی برای ما نداشتند / تو خواهی گفت: وارد قلب من شوید/ آنجا سرانجام در امان خواهید بود. در نامه آمده است که «ابو ندا» در این شعر «برای مردم غزه پناهگاهی کیهانی تصور کرده بود؛ چیزی کاملاً متفاوت با خطر مرگباری که اکنون با آن روبه‌رو هستند.» در ادامه آمده است که فلسطینی‌ها «قربانیان انتزاعی یک جنگ انتزاعی نیستند. بسیاری اوقات، از کلمات برای توجیه‌ناپذیرفتنی‌ها، انکار انکارناپذیرها و دفاع از غیرقابل ‌دفاع‌ها استفاده شده است. بسیاری اوقات نیز کلمات درست، همان‌هایی که اهمیت داشتند، همراه با کسانی که ممکن بود آن‌ها را بنویسند، از بین رفته‌اند.» در این نامه تأکید شده که «اصطلاح نسل‌کشی شعار نیست» بلکه «دارای مسئولیت‌های حقوقی، سیاسی و اخلاقی است.» در ادامۀ نامه به بیانیه‌ اخیر دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل اشاره می‌کند که می‌گوید: «در حالی که کشورها درباره واژگان بحث می‌کنند- که آیا نسل‌کشی است یا نه؟- اسرائیل به ویرانی بی‌امان حیات در غزه ادامه می‌دهد، از طریق حملات زمینی، هوایی و دریایی، بازماندگان را بی‌پناه و آواره و قتل‌عام می‌کند، آن هم بدون هیچ‌گونه پاسخگویی.»
در ادامۀ نامۀ نویسندگان آمده است: «ما امضاکنندگان این نامه، حاضر نیستیم بخشی از تماشاگرانی باشیم که بی‌صدا تأیید می‌کنند. این فقط مربوط به انسانیت مشترک ما و تمام حقوق بشر نیست؛ این دربارۀ شایستگی اخلاقی ما به‌عنوان نویسندگان دوران خودمان است؛‌ شایستگی‌ای که هر روزی که از حرف زدن و محکوم کردن این فاجعه سر باز می‌زنیم، کم‌رنگ‌تر می‌شود.» در پایان نامه آمده است: «این نسل‌کشی همۀ ما را درگیر می‌کند. ما شاهد جنایات نسل‌کشی هستیم و با سکوت خود آن‌ها را تأیید نخواهیم کرد.»
از دیگر امضاکنندگان این نامه که مخالفت خود را با یهودی‌ستیزی هم اعلام کرده، می‌توان به سازمان «پِن اسکاتلند»، جاناتان کو، سوزی اورباخ، کوین بری، بنجامین مایرز، اندرو اوهیگن، سارا برنستین، فیلیپ مارسدن، فیامتا روکو، لوسی جونز، مونیک رافی، ایندیا نایت، نیک لِرد، نینا استیبی، شان هویت، شیائولو گو، کریس پاور، جو دانتورن و مارینا وارنر اشاره کرد.
برخی از امضاکنندگان این بیانیه پیش از این نیز با انتشار مطالبی در صفحات شخصی خود در فضای مجازی، نسبت به حوادث غزه واکنش نشان داده بودند که از این جمله می‌توان به حنیف قریشی، نویسنده و فیلم‌ساز اشاره کرد. افزایش حملات رژیم صهیونیستی به غزه و هدف قرار دادن غیرنظامیان به‌ویژه کودکان از یک سو، ممنوعیت ورود کمک‌های انسان‌دوستانه به این مناطق از سوی دیگر در روزهای گذشته، انتقادات شدید سازمان‌های بین‌المللی را به همراه داشته است. طبق آمار منتشر شده از آغاز جنگ وحشیانۀ رژیم صهیونیستی علیه غزه حدود ۱۸ هزار کودک فلسطینی جان خود را از دست داده و شهید شده‌اند؛ یعنی به طور متوسط هر روز ۳۰ کودک در حملات اشغال‌گران به غزه جان خود را از دست داده‌اند. از این تعداد، حدود ۱۶ هزار کودک شناسایی شده و پیکر کودکان دیگر همچنان زیر آوار و مفقود است. از سوی دیگر، با موج جدید حملات رژیم صهیونیستی در قالب ممنوعیت ارسال کمک‌های بشردوستانه به نوار غزه، کارشناسان نسبت به کشته شدن غیرنظامیان از جمله کودکان هشدار داده‌اند. در همین رابطه برنامه جهانی غذا وابسته به سازمان ملل متحد روز شنبه اعلام کرد که بیش از ۷۰ هزار نفر از کودکان نوار غزه با سطوح بسیار شدید سوءتغذیه مواجه هستند. هم‌چنین منابع بهداشتی غزه و سازمان‌های بین‌المللی با بیان این‌که ۷۰ هزار کودک در این باریکه در نتیجۀ محاصره ظالمانه‌ای که اسرائیل تحمیل کرده، از سوءتغذیه شدید رنج می‌برند، از مرگ تلخ یک کودک دیگر بر اثر گرسنگی و تشنگی خبر دادند. این برای اولین‌ بار نیست که جمعی از نویسندگان در سطح جهان با مردم غزه همراه شده‌اند. هزاران نویسنده جهان، بیانیه‌ای در اعتراض به جنایت‌های رژیم صیهونیستی در غزه و لبنان را امضا کرده‌ و متعهد شده‌اند که با کلیه موسسات فرهنگی، ناشران، جشنواره‌ها یا انتشاراتی که در نقض حقوق فلسطینی‌ها همدست هستند، همکاری نکنند. این نامه که با واکنش‌های متعددی روبه‌رو شده،‌ هم‌دردی جامعۀ جهانی نویسندگان و صنعت نشر را با فجایعی که اسرائیلی‌ها در غزه رقم زدند، نشان می‌دهد فاجعه‌ای که در نامه از آن با عنوان «عمیق‌ترین بحران اخلاقی، سیاسی و فرهنگی قرن بیست‌ویکم» یاد شده است. پس از این موج، بسیاری از نویسندگان در سراسر جهان از هر فرصتی برای بیان اعتراضشان نسبت به فجایع رخ داده در غزه استفاده کرده‌اند. یکی از آخرین نمونه‌ها، اعتراض امی استوبر، برگزیدۀ جایزه پن آمریکاست که در اختتامیۀ این دوره از جایزه، خواستار توقف نسل‌کشی در غزه شد. هم‌چنین در این مدت آثار متعددی از نویسندگان و شاعران جهان برای هم‌دردی با مردم غزه نوشته شده که ضمن اقبال عمومی با سانسور و تهدید رژیم صهیونیستی مواجه شده است. این دسته از آثار عمدتاً با تمرکز بر کودکان غزه و فضای فرهنگی این منطقه که قرن‌ها محل زندگی و تعامل ادیان مختلف بوده، تلاش کرده‌اند نسبت به فجایع رژیم صهیونیستی در نوار غزه بی‌تفاوت نباشند و صدای بی‌صدایان این جنگ نابرابر باشند.