توسط : تندروها “پزشکیان” را رها نمی‌کنند. باید آنها را کنترل کرد
به قلم؛ فرزانه ترکان؛ عضو شورای مرکزی و معاون فرهنگی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران
زمانی که آقای پزشکیان برای ریاست‌جمهوری کاندیدا شد و حتی در دوره بحبوحه تبلیغات کاندیداهای ریاست‌جمهوری، همه کسانی که در واقع از روی عقل و تدبیر در مورد وضعیت جامعه فکر می‌کردند و نظر می‌دادند، می‌دانستند که ایشان با چه شرایط سختی وارد میدان می‌شود و می‌دانستند در واقع جناح تندروی سیاسی مقابل به خصوص گروه دوران پایداری که یک تعدادی از کرسی‌های مجلس هم در اختیارشان هست و بیشتر از کرسی‌هایشان، هیاهوی اجتماعی دارند. اینها افرادی هستند که بعدها برای انتخاب وزرا و برنامه‌های دیگر دولت، شیطنت‌هایی خواهند کرد و آرام نخواهند نشست. بنابراین با وقوف به این مساله و با علم به این موضوع و جوی که تندروها ایجاد خواهند کرد، پا به عرصه انتخابات گذاشت و احزاب اصلاح‌طلب هم تا حدودی در همین شرایط از ایشان حمایت کردند. بنابراین در شرایط فعلی واقع‌گرایی و دیدن شرایط فعلی به خصوص در مجلس حاکم هست، کمک می‌کند که ما درباره آقای پزشکیان بی‌انصافی نکنیم و با علم به همین بحث‌ها صحبت کنیم. وزارتخانه‌هایی مثل وزارت کشور و وزارت اطلاعات همیشه جزو وزارتخانه‌هایی بوده که رئیس‌جمهور به تنهایی نمی‌تواند تصمیم بگیرد. پزشکیان در انتخابات ریاست‌جمهوری قول‌هایی به مردم داد و قرار شد، پای آن بایستد. به قول خودش گردن گرو بگذارد و در مورد مسائل و معیشت اقتصادی همچنین بحث‌های سیاست خارجی چاره‌ای بیندیشد. بنابراین حداقل در این مورد، تفاوت بین کاندیداهای اعلامی ایشان برای وزارت خارجه و وزارت اقتصاد بسیار بسیار شایسته‌تر از آن چیزی است که در دولت آقای رئیسی شاهد آن بودیم. این قسمت اول بحثم را می‌خواهم خطاب به گروه‌های اصلاح‌طلب خصوصاً عموم مردمی که به ایشان رای دادند و مقداری واقع‌بین باشیم و اجازه دهیم که با همین انتخاب نسبتاً محدودی که ایشان برای انتخاب وزرا داشته، حداقل وزارتخانه‌های کلیدی از نظر اقتصادی و سیاست خارجی را بتوانیم با راهبردهای آقای پزشکیان، وزیرش انتخاب شود و کار کند. از طرف دیگر، بحثی که متاسفانه اکنون در مجلس وجود دارد و رایزنی‌هایی که در چند روز اخیر (یک هفته اخیر) اتفاق افتاده، مایه تاسف است. یعنی وقتی می‌بینیم که نماینده‌های مجلس اصل موضوع که مصلحت کشور و مصلحت مردم هست را فراموش کردند و گاهی دنبال تسویه‌حساب‌های شخصی هستند یا دنبال این هستند که در واقع تسویه‌حساب‌های جناحی انجام دهند و به خاطر شکست جبهه خودشان در انتخابات بخواهند، چوب لای چرخ دولت فعلی بگذارند، تاسف‌برانگیز است. اینکه وقتی وزیر تخصصی وزارت بهداشت در کمیسیون‌ها شرکت می‌کند و باید از ایشان برنامه اصلاح درمان کشور، برنامه‌ای برای خروج نخبه‌ها و پزشکان متخصص از ایران بخواهند که منجر به این چالش‌ها نشود. درحال حاضر دو استان در تحصن هستند و بیمارستان‌ها دارد نیمه‌تعطیل می‌شود، برنامه‌ای بخواهند برای آموزش پزشکی صحیح و مناسب و باکیفیت. فقط می‌آیند از ایشان سوال می‌کنند که موضع‌گیری شما در مورد غزه چه بوده یا در مورد سال ۸۸ چه‌ها گفتید یا نباید می‌گفتید یا اصلاً شایعاتی که پیرامون یک فردی وجود دارد را مطرح کنند. اینها واقعاً خلاف عقلانیت و برای کشور خطرناک است که ما صرف داشتن آن عینک جناحی بودنمان، صلاحیت افراد را بخواهیم زیر سوال ببریم. این موضوع را در مورد وزارت ارشاد، وزارت خارجه، وزارت اقتصاد، وزارت بهداشت و درمان که رکن‌های بسیار مهمی هستند و الان کشور مشکل با آنها مواجه هستند، می‌بینیم که کمیسیون‌ها و نمایندگان مجلس سوالات بی‌ربطی را فقط مطرح می‌کنند و دنبال داشتن برنامه صحیح نیستند. بر این مبدأ، بهتر است که عقلای کشور تذکر بدهند و از نمایندگان کشور بخواهند که با نگاه واقع‌بینانه به مصلحت کشور و مردم تصمیم‌گیری کنند. درحال حاضر آقای پزشکیان به نظر من در دو جبهه مشکل دارد؛ یک مقدار جبهه کسانی که از ایشان زیاده‌خواهی می‌کنند برای اینکه الزاماً تمام اعضای کابینه‌شان افراد شاخص اصلاح‌طلب باشند که خب قطعاً مقدور نیست و هم از این طرف، جناح تندرویی که در انتخابات شکست خورده و الان رای صلاحیت وزرا را برای شکستی که در انتخابات خورده، گروکشی می‌کند یا گاهی گرفتن امتیازاتی که امیدوارم تعدادشان حداقل باشد و مجلس بتواند یک کابینه خوب مصوب کند و آقای پزشکیان زودتر کار را شروع کرده و وضعیت را سامان بدهد.
