پسر بندر

‌امید جهان خواننده ۴۴ ساله درگذشت

امید جهان، خوانندۀ ۴۴ ساله که شب جمعه بعد از اجرا در جشن خرمای بم، دچار حملۀ قلبی و راهی بیمارستان شد، شنبه ۲۲ شهریور درگذشت.
حسین اسحاقی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان دیروز در گفت‌‌وگو با ایرنا گفت: «امید جهان بعد از اجرا در اولین شب از جشنوارۀ خرمای بم، زمانی که می‌خواست سوار خودرو شود، دچار ایست قلبی شد و پس از چندین بار احیا، متاسفانه در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان پاستور بم درگذشت. خواهر و مادر مرحوم جهان در بم حضور دارند و مقدمات انتقال پیکر این خواننده کشورمان به تهران در حال انجام است تا در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شود.»
امید پولادی جهان که بیشتر با نام امید جهان شناخته می‌شود، بهمن ۱۳۶۰ در آبادان به دنیا آمد. او پسر محمود جهان، خواننده برجسته موسیقی جنوب کشور بود. امید در خانواده‌ای هنری و سنتی بزرگ شد و کودکی‌اش تحت‌تأثیر جنگ ایران و عراق قرار گرفت. خانواده‌اش پس از جنگ از خوزستان به بوشهر نقل مکان کردند و بعدها به تهران رفتند، جایی که امید بخش عمده‌ای از نوجوانی و جوانی‌اش را سپری کرد.
از کودکی علاقۀ شدیدی به موسیقی داشت و خوانندگی را نزد پدرش آموخت که خود یک خوانندۀ برجستۀ موسیقی بندری و محلی جنوب ایران بود و بیش از ۲۸ آلبوم مجاز منتشر کرده بود.
محمود جهان، که بازنشسته شرکت نفت نیز بود، سال ۱۳۹۶ بر اثر سکتۀ قلبی درگذشت. امید جهان در مصاحبه‌هایش اشاره کرده که خانواده‌اش نقش کلیدی در شکل‌گیری علاقه‌اش به موسیقی داشته و پدرش اولین معلمی بود که به او آواز خواندن آموخت. امید در کودکی به فوتبال هم علاقه‌مند بود و حتی در تیم‌های محلی بازی می‌کرد هرچند استعداد موسیقی‌اش غالب شد. او در تیم فوتبال هنرمندان، کنار چهره‌هایی مانند محسن تنابنده و سیدجواد هاشمی بازی می‌کرد.

فعالیت‌های اولیه
امید جهان فعالیت حرفه‌ای خود را از ۲۳ سالگی یعنی حدود سال ۱۳۸۳ آغاز کرد. پیش از آن، به صورت غیررسمی و در محافل محلی می‌خواند. اولین آلبوم‌های او غیرمجاز بودند: آلبوم «پسر جنوبی» در سال ۱۳۸۳ و آلبوم «پاپتین در سال ۱۳۸۵ که دومی با لهجه جنوبی خوانده شده و مورد استقبال قرار گرفت. سبک امید جهان در این دوره، ترکیبی از موسیقی فولک جنوبی با پاپ مدرن بود و آهنگ‌هایی مانند «هله دان دان» (که پیش از مجوز رسمی منتشر شد) در مراسم‌های شادی و جشن‌ها محبوبیت یافت. با این حال به دلیل مشکلات دریافت مجوز از وزارت ارشاد، امید جهان برای مدتی فعالیتش را در ایران محدود کرد و به کشورهای ارمنستان و تاجیکستان مهاجرت موقت داشت، جایی که از آن‌جا آثارش را منتشر می‌کرد. او در این دوره بدون همکاری با خوانندگان بزرگ، تنها با تلاش شخصی به مخاطبان قابل توجهی دست یافت و طرفداران وفاداری در جنوب ایران و دیاسپورای ایرانی پیدا کرد. امید جهان خودش می‌گوید: «آهنگ‌هایم را فقط در پراید و پیکان می‌شنوم» که نشان‌دهندۀ ریشه‌های مردمی و ساده‌زیستانه‌اش است. نام هنری «امید جهان» نیز به پیشنهاد دوست صمیمی‌اش، علی عبدالمالکی، انتخاب شد و در ابتدای آهنگ‌هایش معرفی می‌شود که این ویژگی مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت.

شهرت و دستاوردها
پس از سال‌ها تلاش، امید جهان در خرداد ۱۳۹۴ اولین آلبوم مجاز خود را با عنوان «وایسا تند نرو» منتشر کرد. این آلبوم در سبک حال و هوای جنوبی با اشعار محلی و فولک‌محور بود و شامل ترک‌هایی مانند «دل من دل تو» می‌شد. اولین کنسرت رسمی او ۱۹ دی ۱۳۹۴ در برج میلاد تهران برگزار شد و از آن زمان در برنامه‌های تلویزیونی، جشنواره‌ها و کنسرت‌های سازمانی حضور فعالی داشته است. سبک موسیقی امید جهان عمدتاً پاپ محلی است و اشعارش از فرهنگ سینه‌به‌سینه جنوب ایران(مانند بوشهر، بندرعباس، شیراز و آبادان) الهام گرفته شده.
برخی از آهنگ‌های معروف او عبارتند از: «عطر تن تو»، «بی‌تو می‌میرم»، «بیا بیا»، «چین چین دامنت»، «عشق پاکت»، «فریبا»، «کم کم»، «خانومم»، «میدونم»، «سیا هله ادن»، «سهیلو»، «زینو»، «دلکم»، «بازی عشق»، «بیا کنارم»، «گلی»، «میهانه»، «عروسک»، «عروسیه»، «تو مهمانی غوغا شده»، «تکون تکون»، «ولک سیاه»، «می‌شم فدات»، «خانوم خوشگله» و «مدیونم». امید جهان شعرهایش را از اشعار محلی و سینه‌به‌سینه جنوب ایران (بوشهر، بندرعباس، شیراز، آبادان) انتخاب می‌کرد و در گفت‌وگویی گفته: «شعرهایی که از اجداد ما آمده و در جنوب سروده شده است را می‌خوانم.» تمام آهنگ‌هایش شاد بودند و هدفش شادی مردم بود: «خوشحالم که صدایم در لحظات شاد کنارشان است.» امید جهان آرزوی همکاری با محسن چاوشی (که جنوبی است و انرژی‌بخش می‌داند) را داشت و خوانندگان مورد علاقه‌اش محسن چاوشی، بهنام بانی، علی یاسینی، علی عبدالمالکی، فریدون آسرایی، محسن ابراهیم‌زاده، مرتضی پاشایی و حامد برادران بودند.

حواشی و جنجال‌ها
امید جهان زندگی خصوصی‌اش را دور از جنجال نگه می‌دارد و تمرکز اصلی‌اش بر موسیقی بود و در دو دهه فعالیتش، توانست جایگاهش را به عنوان یک خواننده شناخته ‌شده، تثبیت کند. او در طول کارش با چالش‌هایی مانند مشکلات مجوز روبه‌رو بوده که منجر به مهاجرت موقتش شد. در مهر ۱۴۰۲ با انتشار عکسی از مردم غزه در اینستاگرام، حمایت خود را اعلام کرد. یکی از جنجال‌های اخیر او خواندن یکی از آهنگ‌های محمد روهنده (خواننده بندری) بدون اجازه بود که انتقادهایی را برانگیخت.