فائزه مومنی ، گروه اجتماعی
ماجراها و خبرهای علیرضا دبیر و رسول خادم تمامی ندارد. گویی این دو نفر را به هم گره زدهاند. هرچه رسول خادم سکوت میکند، دبیر حرف میزند و هرچه خادم در خفا کار میکند و به کمک مردم بلازده میرود، دبیر در پایتخت در تیررس خبرنگاران و دوربینها و چشمهاست. حال باید پرسید که رفتار کدام یک پوپولیستی است و کدام یک نیست؟ یکی چرا سکوت میکند و یکی چرا همیشه در ویترین است؟ یکی چرا ناراضی است و دیگری چرا راضی؟ چرا یکی مردمداری را پیشه خود میکند و آن دیگری رفتارش باعث دوری مردم از او میشوند؟ به همین دلیل است که حاشیهها، دبیر را دوره میکنند و خبرها خادم را. دو کشتیگیر سابق که هر دو راه سیاسی اجتماعی متفاوتی را در پیش گرفتند و بسیاری از مردم نیز نگاهی متفاوت به هر یک از آنها دارند. چنانکه این نگاه حاوی تفسیر و تعبیر نیز میشود و ظاهراً علیرضا دبیر را بسیار آزار میدهد تا جایی که خودش نیز به این دوگانهسازی اعتراض کرده است: «رسانههایی میخواهند پهلوان بسازند، همان رسانهها میخواهند از من کریمشیرهای بسازند. مهم هم نیست». این تکه جنجالبرانگیز مصاحبه علیرضا دبیر، رئیس فعلی فدراسیون کشتی کشور با پیمان یوسفی است. علیرضا دبیر در این مصاحبه با اشاره غیرمستقیم به کارهای خیریه رسول خادم، رسانههای حامی رسول خادم و منتقد خودش را «صهیونیسم» خوانده است. موضوعی که سبب واکنش گسترده کاربران شبکههای اجتماعی و مردم شد؛ آنهایی که معتقدند علیرضا دبیر از تفاوتی که مردم بین او و رسول خادم میگذارند به شدت ناراحت است و به همین دلیل تلاش میکند در هر موقعیتی به جایگاه خادم میان مردم حمله کند؛ بدون در نظر گرفتن اینکه همین رفتارها تفاوت میان کریمشیرهایها و جهانپهلوانها را مشخص میکند.
البته این اولین باری نیست که دبیر به رسول خادم حمله میکند. علیرضا دبیر نخستین بار ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ گفت: «رسول خادم را از نظر فنی قبول دارم اما دیدگاههای ما در زمینههای سیاسی، هنری، اجتماعی و کلاً در همه موارد از هم جداست». او سپس در فروردین ۱۴۰۲ در اظهارنظر تندتری گفت که «او [رسول خادم] به ضدانقلاب لینک (وصل) شده و آینده مشخص میکند بین من و او چه کسی خائن است و چه کسی خادم». دی ۱۴۰۲ با حملهای مستقیمتر، حرفهای رسول خادم در مورد «غلامرضا تختی» را «نامربوط» خواند و گفت: «به حرفهای بیربطش توجه نکنید». اختلاف دیرینه علیرضا دبیر و رسول خادم بر سر رقابتهای کشتی از سال ۱۹۹۸ شروع شد و به سیاست کشید. آنجایی که گفته شد، دبیر قرار بود در لیست اصولگرایان باشد اما افراد سیاسی به گوش او رساندند که رسول خادم باعث شد، او در این لیست قرار نگیرد و او به صورت مستقل در انتخابات شرکت کرد. زمانی که رسول خادم به همراه قالیباف برای شهردار شدن کاندیدا شده بود با رای علیرضا دبیر، درحالی که گفته میشود برخی از دوستان خادم انتظار داشتند، رای یک گوش شکسته به گوش شکسته دیگر باشد و البته در این رابطه احمدینژاد نیز جلسهای با دبیر داشت اما رای قهرمان المپیک ۲۰۰۰ سیدنی در سبد قهرمان المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا نرفت و قالیباف شهردار تهران شد. او در آخرین ماههای حضورش در شورای شهر با «عباس جدیدی»، دیگر کشتیگیری که عضو این شورا بود، درگیری فیزیکی پیدا کرد. دلایل این اتفاق تا ماهها مسکوت باقی ماند تا روزی که عباس جدیدی چرایی آن ضرب و شتم مشهور را به خبرآنلاین گفت: «یک ماه قبل از آن اتفاق، اطلاعاتی درباره مسائل مالی آقای دبير در فضای مجازی منتشر شد و آقای دبير به اشتباه فكر میكرد من اين اطلاعات را به رسانهها دادهام. من هرچه گفتم كه كار من نبوده است، او باور نکرد و با من درگیر شد». بعد از آن، اختلافات دبیر و خادم دوباره به کشتی ختم شد. علیرضا دبیر نخستین بار در سال ۹۸ و پس از استعفای رسول خادم و ۹ ماه بلاتکلیفی به ریاست فدراسیون کشتی ایران انتخاب شد. دوران ریاست اول علیرضا دبیر بر فدراسیون کشتی همیشه با حاشیههایی همراه بود. ماهها پیش ویدئویی از نماز خواندن آقای دبیر در جلسه رسمی با وزیر ورزش و جوانان ایران منتشر شد که علاوه بر کاربران شبکههای اجتماعی، چهرههای سیاسی و اجتماعی و خبرنگاران حوزه ورزش هم به آن واکنشهای فراوانی نشان دادهاند. ازجمله مقایسه علیرضا دبیر و حسین رضازاده با برادران خادم و توئیت مهدی امیرپور، خبرنگار ورزشی بود که با انتشار ویدئوی نماز خواندن آقای دبیر در توئیتر نوشته بود: «وقتی از «ریا» حرف میزنیم، از چه حرف میزنیم. نماز خواندن نمایشی علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی در جلسه با وزیر ورزش».
همچنین رفتار «پرخاشگرانه» و «توهینآمیز» رئیس فدراسیون کشتی با یک خبرنگار هنگام برگزاری انتخابات هیات کشتی مازندران که به اخراج خبرنگار مجمع منجر شد با واکنشهای فراوانی روبهرو شد. ابراهیم جوادی، قهرمان چهار دوره مسابقات جهانی و دارنده مدال برنز المپیک و دو طلای بازیهای آسیایی در انتقاد از رفتار دبیر با یک خبرنگار و نیز نماز خواندن او مقابل دوربینها در جلسه با وزیر گفته بود: «رسول خادم ۷ سال سرمربی تیم ملی و حدود ۶ سال رئیس فدراسیون بود. آن زمان که از او انتقاد میشد یک بار ندیدیم کوچکترین حرف یا برخورد بدی داشته باشد». او گفت: «خادم از زمانی که از کشتی استعفا کرد در بیابانهای بلوچستان کمکرسانی میکند. تختی هم به این خاطر تختی شد که هم منش و اخلاق پهلوانی داشت و هم کارهای بزرگی انجام داد. اکنون رسول خادم چهار سال است، کمکرسانی میکند و یک کلمه مصاحبه نکرده تا بگوید من این کارها را انجام میدهم. آیا کسی نماز خواندن رسول خادم را دیده است؟»
خادم مردم
پس از حمله علیرضا دبیر در تلویزیون به جهان پهلوان خواندن رسول خادم در تلویزیون، ویدئویی تازه از خادم در سیستانوبلوچستان وایرال شد. یکی از کاربران فضای مجازی درباره این ویدئو نوشت: «همهمون در تعطیلات عید فطر کنار خانواده یا در مسافرت هستیم اما این جهان پهلوان رسول خادم هست که به دور از خانواده این ایامرو درحال کمکرسانی به مردم سیستانوبلوچستان سپری میکند، ما مردم سیستانوبلوچستان این روزها رو هرگز فراموش نخواهیم کرد که چی کسی در کنار ما بوده. درود به شرفت بزرگمرد». این تنها تصویری نبود که طی ماههای اخیر از خادم درحالی که به مردم کمک میکرد، منتشر شد. مهرماه سال گذشته، تصویری از رسول خادم درحالی که مشغول کولبری برای مردم سیلزده آستارا بود، در فضای مجازی منتشر شد. سیلی که مورد بیمهری مسئولان و سلبریتیها واقع شد اما خادم جزو معدود افرادی بود که برای کمک به مردم به آستارا رفت. حضور او واکنشهای متعددی در فضای مجازی و میان مردم داشت. آنجایی که حسین ماهینی، بازیکن سابق فوتبال در اینستاگرام خود نوشت: «اینجاست که باید بگوییم، تختی را شنیدیم و رسول خادم را دیدیم». رسول خادم در سالهای ابتدایی دهه ۷۰ خورشیدی نذر کرده بود که اگر روزی قهرمان المپیک شود، هیاتی مذهبی دایر کند. بیش از ۱۰ سال قبل، او نذر خود را با راهاندازی یک هیات به نام «خادمین امام علی ابن ابیطالب» ادا کرد؛ هیاتی که در تهران دایر شد اما حوزه فعالیتهایش بیش از ۹ سال فقط در زمینههای فرهنگی، هنری و مذهبی باقی ماند تا اینکه رسول کشتی ایران از کشتی رفت و تبدیل به یک موسسه خیریه شد. نام این موسسه زمانی بر زبانها افتاد که «پوریا تابان»، مجری سابق برنامههای ورزشی «شبکه ۲» صداوسیمای در صفحه اینستاگرامش از فعالیت آن رونمایی کرد و عکسهایی هم از نشستن رسول خادم و «کمیل قاسمی» نابغه سابق تیم ملی کشتی آزاد ایران روی نیسان در سیستانوبلوچستان روی جلد رسانهها رفت.
هر چند این موسسه را رسول خادم بنا گذاشت اما از سال ۱۳۹۸ چهرههایی مانند «حسن رحیمی»، قهرمان کنونی کشتی آزاد ایران، «کمیل قاسمی»، «پرویز پرستویی»، بازیگر سینما، «هادی حبیبی»، سرمربی کشتی، «مهدی برایتی»، مربی سابق تیمهای ملی کشتی، «عزتالله اکبری»، ملیپوش کنونی تیم ملی ایران، «احسان لشکری»، قهرمان سابق کشتی جهان و دارنده مدال برنز المپیک لندن، «امیر توکلیان»، مربی سابق تیم ملی کشتی، «عباس طحان»، ملیپوش کنونی تیم ملی کشتی و «سجاد گنجزاده»، قهرمان کاراته جهان و عضو کنونی تیم ملی هم کنار او هستند. فعالیت آنها در سیل سیستانوبلوچستان، خوزستان همچنین مازندران میدانی بود؛ یعنی هیچ قلم جنسی را با واسطه به دست سیلزدهها ارسال نکردند. رسول خادم تقریباً به تمامی اعزام ارسالهای کالا نظارت داشت.
موج دوم این نهاد با ورود کرونا به ایران آغاز شد. جایی که خانوادههای نیازمند در تهران و شهرستانها شناسایی میشدند و اعضای این گروه شخصاً باید اقلام را به دست نیازمندها میرساندند. خادم همچنین ازجمله کسانی بود که واکنشهای متعددی به اعتراضات سال ۱۴۰۱ و سالگرد آن نشان داد. همین واکنشها سبب شد تا حساب بانکی رسول خادم مسدود شده و گذرنامهاش ضبط شود. سال گذشته نیز صفحه اینستاگرام او بعد از انتشار یک پست با مضمون تحولات جامعه از دسترس خارج شد و نزدیکان او اعلام کردند که «دیاکتیو شدن پیج، تصمیم آقای خادم نبوده است!» اما در این خبر هیچ توضیح اضافهتری درباره نهاد یا شخصی که پیج رسول خادم را غیرفعال کرده یا دستور غیرفعال کردن آن را داده، منتشر نشد. نام صفحه اینستاگرام «قمارباز» آن طور که خودش میگوید، برگرفته از قماری که بر زندگیاش کرده است، بود.