در آستانه معرفی نامزد وزارت فرهنگ و ارشاد
به قلم؛ محمد عطریانفر؛ عضو شورای مرکزی و معاون سیاسی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران
من به اعتبار اینکه عضو خانواده و از اهالی مطبوعات هستم و با حوزه فعالیتهای فرهنگی، ادبی و رسانهای آشنایی دارم، احساس میکنم در این مقطع مهم تاریخی که جامعه بار دیگر روند ترمیم اعتماد به حاکمیت را تجربه میکند، معرفی فردی به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که واجد شایستگیهای تام وتمام باشد و بر موازین صادقانه اعلام شده ریاست جمهوری منطبق باشد، امری شایسته بلکه ضرورت است به حدی که در نگاه و در تدبیر رییسجمهور محبوب پزشکیان، موثر واقع شود.
کار راهبری و تعیین مصادیق برای تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کمیته تخصصی به خوبی آغاز شد و کارنامه چهرههای زیادی مورد مطالعه، بررسی صلاحیت و ظرفیتسنجی فرهنگی قرار گرفت. آقای محمد قوچانی به تازگی گزارش معنادار و دقیقی از رویکرد کمیته مربوطه به جامعه و افکار عمومی منتقل کرد که طی آن اعضای مسئول در تعیین مصادیق به چه میزان هوشمندانه، حرفهای، با دقت نظر و به دور از هر گونه فضاسازی و رویکرد یکجانبهگرایی، رسالت مهم خود را بجای آوردند. این کمیته موفق شد، چهرههای موثر و واجد شأن و منزلت فرهنگی و مقبولی را انتخاب و به شورای راهبری معرفی کند. در میانه میدان رقابت نامزدهای مورد نظر، پنج شخصیت از دیگران بیشتر در کانون توجه اصحاب فرهنگ قرار گرفتند.
آقای احمد مسجدجامعی که از اصحاب فرهنگ و دورانی بلند و بالنده در مسئولیت وزارت ارشاد هم در موقعیت کارشناس و هم در کسوت وزارت و معاونت بحق کوشیده است. آقای رسول جعفریان، مورخ بزرگ و شخصیت حوزوی مورد احترام اهالی فرهنگ و ادب و تاریخ ، آقای سیدعباس صالحی صاحب تجارب گرانقدر در حوزه فرهنگ و ادب، بزرگمردی که دورانی در عصر ریاست جمهوری آقای روحانی وزیر ارشاد بود و با حکم رهبری هماکنون مدیریت موسسه عظیم اطلاعات را برعهده دارد، آن هم بعد از مرحوم آقای دعایی که از چهرههای نامآور فرهنگ و سیاست این سرزمین بود. آقای حسین انتظامی از دوستان خوب ما که تجارب ارزشمندی در حوزه مدیریت مطبوعات داشته و زمانی نیز معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در مقاطعی مدیریت روزنامه جام جم و همشهری را برعهده داشته است.
و آخرین نامزد ، چهره بلند آوازه عرصه هنر، شخصیت جوان و هنرمند و صاحب فضیلتی که کمتر نزد ارباب سیاست شناخته شده، دوست ارجمند و دیرآشنای ما آقای سیدمحمد مجتبی حسینی است که این بزرگوار در دولت آقای روحانی، معاونت هنری وزارت ارشاد را برعهده داشت و چون جوانتر است شاید کمتر مورد توجه گروههای سیاسی قرار گرفته باشد. این چهره برای ادای تکلیف ملی و فرهنگی به جامعه فرهنگدوست و حوزه سیاست، امروز در مقام گزینش توسط ریاست جمهوری قرار دارد، طرح نام و نشان آقای حسینی بسیار هوشمندانه و دقیق بوده است و به نظر اینجانب معرفی وی به عنوان یکی از وزرای دولت چهاردهم بلاشک از شاهکارها و اقدامات بلند فرهنگی آقای رئیس جمهور برای ایجاد پلی عریض و آرام بین جامعه ادب و فرهنگ و هنر، جامعه عموم مردم بهخصوص نسل جوان و البته درپیوند باحاکمیت متنفذ در امر فرهنگ خواهد بود.
سیدمجتبی حسینی ، هنرمند محبوب، تمام عمر بالنده خود را از سه دهه قبل تا به امروز در حوزه فرهنگ و ادب به سر برده است. یکی از هنرمندان نامور حوزه خط است و از خوشنویسان تراز اول جامعه خطاطان کشور به شمار میرود. وی در حوزه نقاشی هم، تجارب ارزشمندی دارد و تحصیلکرده رشته زبان و ادب فارسی و هنر است.
مدتی دبیر فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مقطعی به مدت سه سال معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است، ضمن آنکه سالیانی دراز موقعیت مشاور وزیر فرهنگ را در کارنامه خود دارد. او دبیر هیاتهای اجرایی جذب اعضای هیات علمی فرهنگستانهای کشور بوده و در دوره سه سالهای هم مدیریت عامل و عضو هیات مدیره کتابخانه و موزه ملی ملک که از افتخارات مدیریتی موزهداری کشور بوده را برعهده داشته است. مهمترین نکتهای که جامعه فرهنگی، ادبی، هنری و سینمای کشور ما برای وزارت، صدرات، خدمت و مدیریت در این عرصه بدان نیاز دارد، این است که وزیر فرهنگ و ارشاد با تمام وجود به فرهنگ و ادب ملی ایران عشق بورزد و تمام عمرش را برای خدمت به این حوزه وقف کرده باشد. در گذشته بعضا مدیران فرهنگی کشور صرفا صبغه و شخصیت سیاسی داشتند و کمتر فردی همانند سیدمحمدخاتمی و سیدعطاالله مهاجرانی، شخصیتی آمیخته به عشق فرهنگ و ادب و هنر در راس قدرت سیاسی فرهنگ داشتند. با احترام به همه گزینههای مدنظر؛ امروز سیدمجتبی حسینی از جمله معدود افراد از این سنخ و از این تبار شریف است که با انتخاب او قلب، دل، روح و روان هزاران هنرمندِ مایهور و با فضل و فضلیت و صاحب درک و ادب شاد خواهد شد. اخیرا مطلع شدم بسیاری از منظومههای علمی، هنری و ادبی که نهادهای مدنی هستند و کارویژه آنها وقف حوزه هنر و ادب است از حامیان جدی ایشاناند.
البته پیامد حمایت وسیع از ناحیه صاحبان فرهنگ و هنر در حق آقای حسینی برخی جریانات شکستخورده نیز با انگزنی ناموجه میکوشند این توفیق را از کف با کفایت رئیس جمهور سلب کنند و از معرفی نهایی این شخصیت جوانِ هوشمند و هنرمند و باتجربه جلوگیری شود. سیدمجتبی حسینی شخصیتی بصیر و روشن ضمیر و آزاداندیش و فکور است و وابستگی به هیچ گروه سیاسی ندارد. او شخصیتی آزاده و اندیشمند است و دل در گرو مردم و مطالبات آنان دارد. وی در حوزه فضل و ادب نامآور و صاحب سبک است، در حلقه فرهنگدوستان و صاحبان اندیشه و هنر از محورهای موثر است. چهرههای برجسته حوزه فرهنگ و فضیلت ایشان را به خوبی میشناسند و پیشاپیش دست حمایت و همراهی خود را به سمت او دراز کردهاند. این شخصیت هنرمند خوشبختانه در سن جوانی با متانت و اندیشهورزی،قدرت تعامل سازنده و بسیار وسیعی با اهالی فرهنگ و هنر داشته و دارد. به اعتقاد من حضور او در این موقعیت ملی و سیاسی امر فرهنگ در دولت دکتر پزشکیان، نویدبخش امید و آشتی به جامعه و فرهنگ ملت ایران خواهد بود.