توسط : رئیس‌جمهور باید بیشتر از این از حضور زنان در دولت استفاده کند
به قلم؛ فرزانه ترکان؛ عضو شورای مرکزی و معاون فرهنگی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران
یکی از وعده‌های انتخاباتی آقای پزشکیان و توقعات جدی‌ای که در جامعه مدنی ما سال‌هاست برای مشارکت جدی زنان در اداره کشور هم در پست‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی وجود دارد، مطالبه‌ای است که تا حدی انجام شده اما کافی و وافی نیست. یعنی اکنون ما با توجه به شرایطی که در آن هستیم، نیاز داریم چنین مطالباتی به شکل جدی‌تر پیگیری شود.
انتخاب وزیر زن آن هم در یک وزارتخانه‌ای که زیرساختی است و وزارتخانه بسیار مهمی است، جای تقدیر و تشکر دارد و نشان‌دهنده توجه خود آقای رئیس‌جمهور به این موضوع است. همچنین انتخاب سخنگوی زن در دولت که بسیار مهم است و به هر حال مشارکت زن‌ها در سازمان محیط‌زیست، این موارد تابلوی بسیار خوبی برای نمایش این خواسته جامعه مدنی است که توسط آقای رئیس‌جمهور جدی گرفته شده است.
اما این موضوع، تمام مسأله نیست؛ باید سقف شیشه‌ای رشد زنان برداشته شود و اجازه دهند نه با تبعیض مثبت حتی با شرایط و حقوق برابر، زنان‌مان در سیستم وزارتخانه‌های مختلف در سازمان‌ها و نهادهای دولتی امکان کسب کرسی‌هایی داشته باشند که لایقش هستند تا وقتی در شرایط یکسان در کنار آقایان قرار می‌گیرند، مرد بودن امتیاز نباشد.
الان در خیلی از وزارتخانه‌های فرهنگی مثل وزارت علوم، وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت یا وزارت ورزش، زنان توانمندی داریم که سال‌ها مدیریت کردند و چه بسا بهتر از آقایان می‌توانند در نقش مدیر در قسمت‌های مختلف ظاهر شوند اما همیشه تبعیض جنسیتی در مورد اینها حاکم بوده و اجرا شده است.
این مطالبه‌ای است که باید هم خود آقای رئیس‌جمهور و هم خانمی که به عنوان معاونت ورزش و جوانان انتخاب شده به شکل جدی پیگیری کنند و در رودربایستی با وزرا قرار نگیرند. مثلا وزیر آموزش و پرورش بگوید من چند نفر از مدیران کل استان‌هایم را از خانم‌ها می‌گذارم. در بعضی وزارتخانه‌ها کارمند زن بیشتر از کارمند آقاست و می‌توانیم این کار را انجام دهیم. بنابراین به راحتی می‌توان از پتانسیل زنان آن سازمان استفاده کرد. نمی‌گوییم افرادی از بیرون بیاورند. پست‌ها را هم نمی‌خواهیم سیاسی کنیم که فلان خانم از جبهه خاصی است لذا حتما باید برایش دنبال پست باشیم بلکه باید تمام هم و غم ما که تلاش کردیم تا آقای پزشکیان امیدی در جامعه بیافریند و بر کرسی ریاست جامعه نشستند، این بوده که تضییع حقوق‌ها از بین برود؛ چه جوانان و چه اقوام و چه به خصوص در مورد زنان در جامعه ما و الان هم مطالبه‌مان همین است. مطالبه‌مان شخص یا فرد خاصی نیست.
مشارکت بیشتر زنان حداقل از جایی قضیه را شروع کنیم یا حتی خود سخنگو(خانم مهاجرانی) پیگیر این موضوع باشند که در واقع مشارکت زنان را جدی‌تر بگیرند و باز تأکید می‌کنم به هیچ‌وجه این مشارکت به معنای این نیست، سیاسیونی که در انتخابات بودند و جناح‌شان موفق شده الزاما رئیس دانشگاه یا آموزش و پرورش یا سازمان خاصی شوند بلکه می‌خواهیم بگوییم همین که کسانی که سال‌های سال در مجموعه کار کردند و ۲۰ سال سابقه کار دارند و مراحل ترقی را به تدریج طی کردند اما به مانع خوردند؛ ما باید کمک کنیم اینها در جایگاهی که جایگاه خودشان است و شایستگی‌اش را دارند، قرار بگیرند و این مطالبات باید پیگیری شود.
به عنوان یک خواسته جدی می‌خواهم بگویم که معاونت زنان به سرپرستی زهرا بهروزآذر ۶ ماه دیگر به جامعه ما گزارش دهد که چقدر توانستیم در بحث مشارکت زنان فعال باشیم و چقدر توانستیم کار کنیم. وزرا مثل سال‌های قبل و دولت‌های قبل به اینکه یک مشاور زنان کنار خودشان بگذارند و همه چیز رها شود، نباشد. چه بسا که آن مشاور زنان هم اگر خجالت نمی‌کشیدند را هم آقا می‌گذاشتند. البته این درحالی است که همان پست مشاور زنان نیز به هیچ‌وجه پست اجرایی و پست تصمیم‌گیرنده که دستش باز باشد برای تحقق احقاق حقوق زنان نیست و باید آن را در نظر نگیرند و بعد از ۶ ماه گزارش دهند که چقدر برای این موضوع تلاش کردند تا یکی از وعده‌هایی که آقای پزشکیان دادند را حداقل در این دولت ببینیم، محقق شده هرچند درصد خیلی کمی. ما در خیلی از کشورهای پیشرفته می‌بینیم که ۲۵ تا ۳۰ درصد کرسی‌های سیاسی- اجتماعی‌شان در اختیار خانم‌هاست بنابراین ما در همان مرحله‌ها و قدم‌های اول شروع کنیم تا انشاا‌لله در پایان دوره آقای پزشکیان حرفی برای گفتن داشته باشیم.
