توسط : منیژه حکمت با انتشار متنی از تعطیلی بامداد فیلم خبر داد
شرکت سینمایی «بامداد فیلم» با مدیریت منیژه حکمت پس از ۲۸ سال تعطیل شد. این درحالی است که این کارگردان تا همین دو سال پیش یکی از فعال‌ترین فیلمسازان کشور بود که حتی در دوران کرونا هم فیلم سینمایی می‌ساخت که آثارش همین حالا در جشنواره‌های مختلف بین‌المللی حضور دارند اما به دنبال بالا رفتن سرسام‌آور هزینه‌های تولید و ضعیف شدن بنیه بخش خصوصی برای تولید آثار سینمایی، حکمت که دیگر توان تولید فیلم مستقل و کم‌هزینه را هم نداشت، تصمیم گرفت این شرکت را برای گذران هزینه‌های زندگی‌اش تعطیل و دفتر را به اجاره بگذارد. او اسفند ماه سال گذشته در فضای شخصی‌اش از ممنوعیت‌های مختلفی که شامل حالش شده بود، نوشت و از ممنوع‌الکاری خود خبر دارد. حکمت حدود یک سال پیش طی یادداشت کوتاهی نوشت: «ممنوع الخروج، ممنوع المعامله، ممنوع الکار و… با همه ممنوعیت‌ها، بیمار با سه عمل جراحی و… لطف کنید اجاره‌خونه و هزینه‌های درمان و هزینه‌های جاری را پرداخت کنید، من به آخر خط رسیده‌ام». همه اینها را در نظر بگیرید که او در سال ۱۳۹۳ فیلم «شهر موش‌ها ۲» را به کارگردانی مرضیه برومند به همراه علی سرتیپی تولید کرد که یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های آن سال بود و توانست پس از سال‌ها تماشاگر کودک و نوجوان را به همراه خانواده‌ها به سالن‌ها بیاورد. حکمت درحالی دست به تولید این فیلم سینمایی عروسکی زد که در آن سال‌ها خبری از انیمیشن‌های کودک رنگارنگ ارگانی نبود و بسیاری از تهیه‌کنندگان سینما بر این عقیده بودند که تولید این فیلم پرهزینه با شکست مواجه خواهد شد اما برومند به همراه حکمت، ریسک این کار را پذیرفتند و این فیلم تبدیل به یکی از تجربه‌های موفق و ماندگار در سینما شد. حالا به‌‌رغم تمامی این موفقیت‌ها که به نام سینمای ایران تمام شد این کارگردان و تهیه‌کننده باسابقه ناچار به تعطیلی دفتر تولید خود شده است. چراکه فیلم‌هایی که او در این سال‌های اخیر تولید کرد، آثار مستقلی بودند که برای فروش در گیشه ساخته نشدند و طبیعی است که او نمی‌تواند با تولید چنین فیلم‌هایی، مخارج زندگی و شرکت خود را بگذراند. همه اینها را بر بالا رفتن بسیار هزینه‌های زندگی اضافه کنید تا به این نتیجه برسید که چاره‌ای برای نه تنها منیژه حکمت بلکه بسیاری دیگر از سینماگران باقی نمی‌ماند که کار خود را تعطیل کنند و از سینما کنار بکشند. او پس از اختتامیه جشنواره فجر در صفحات شخصی خود در فضای مجازی متنی انتقادی خطاب به محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی با مقدمه دعای یا مقلب‌القلوب و الابصار نوشت و خبر تعطیلی «بامداد فیلم» را اعلام کرد. حکمت نوشته است:
«از تاسیس شرکت «بامداد فیلم» ۲۸ سال می‌گذرد و از حضور من در سینما حداقل ۴۰ سال، روز گذشته شرکت «بامداد فیلم » را بستم و دفتر تخلیه شد برای اجاره، جهت گذران حداقلی زندگی… تمام جوایزى که از سراسر دنیا دریافت کرده بودم از روی دیوارها برچیده و میخ‌های بجا مانده روی دیوارها نشان از مدیریت مجموعه شما دارد. اشکال به وجود آمده مختلف میخ‌ها و دیوارها نشان از مصلوب کردن سینما و فرهنگ و هنر این سرزمین دارد. خوب می‌دانم در این چند سال کدام سمت تاریخ ایستاده‌ام و خوشحال و خوشبختم در این روزگار تلخ و سیاه برای روزمرگی تن به حقارت ندادم و نخواهم داد، شما و اعوان و انصارتان خوش باشید که این روزگار تلخ‌تر از زهر نیز می‌گذرد و ما به پشتوانه سینماگران بزرگمان عالیجنابان ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی، بهرام بیضایی، عباس کیارستمی و بی‌شمار اهالی راستین فرهنگ و هنر این سرزمین، آگاهانه بر سر تعهد و شرافت حرفه‌ای خود ایستاده‌ایم». با شرایطی که بر سینما حاکم شده و تضعیف بخش خصوصی منیژه حکمت اولین و آخرین سینماگری که توانایی ادامه کار ندارد، نخواهد بود و این رشته سر دراز خواهد داشت مگر اینکه مدیران سینمایی چاره‌ای بیندیشند و بخش خصوصی رو به احتضار سینمای ایران را زنده نگه دارند. درست مشابه اتفاقی که پس از انقلاب رخ داد و با وجود تعطیلی و نیمه‌تعطیل شدن بسیاری از دفاتر تولید، بنیاد سینمایی فارابی به کمک فیلمسازان آمد و راه برای برای ادامه حیات آنها مهیا کرد.
