توسط : پرویز داودی، معاون اول محمود احمدی‌نژاد در دولت نهم، سیزدهم فروردین ماه امسال درگذشت. خبر درگذشت او باری دیگر یادآور حواشی و اخبار مربوط به داودی و احمدی‌نژاد شد. داودی که زمانی معاون اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی دولت هاشمی‌رفسنجانی نیز بود تنها در چهار سال اول دولت احمدی‌نژاد معاون او بود. تا جایی که احمدی‌نژاد حتی حاضر نشد در مراسم خاک‌سپاری وزیرش حاضر شود. اما داودی شخصیت سیاسی- اجرایی تنهایی نیست. این را می‌توان از تصاویری متوجه شد که از چهره‌های شناخته شده همچنین وزرای دولت نهم و دهم برای حضور در مراسم ختم او منتشر شد.
در مراسم ترحیم او، افراد شناخته شده دولت رئیسی و اعضای جبهه پایداری از جمله صادق محصولی، سعید جلیلی، محسن رضایی، کاظم صدیقی، حمید رسایی، عزت‌الله ضرغامی، مصباحی‌مقدم، احمد وحیدی، کدخدایی، مخبر، حسین شریعتمداری، احسان خاندوزی، عیسی زارع‌پور، بهادری‌جهرمی، سیدرضا فاطمی‌امین اشاره کرد.
پرویز داودی را شاید بتوان مانند تمام افرادی دانست که موضعشان نسبت به محمود احمدی‌نژاد یا صفر بوده یا صد. او زمانی در مدح رییس دولتش پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ گفته بود: «ما آقای احمدی‌نژاد را آسان گیر نیاورده‌ایم که به راحتی از دست‌شان بدهیم.» اما اواخر سال ۹۰ در اولین واکنش منفی‌اش به احمدی‌نژاد، رییس دولت نهم و دهم را فردی دارای خصوصیاتی چون استفاده ابزاری از عدالت، تکرار ادعاهای بی‌اساس فتنه‌گران و رسانه‌های معاند و ضدمردمی پیش‌بینی بی‌پایه در مورد اتفاقات و تحولات آتی دانست. این را احتمالا می‌توان نقطه عطف ناراحتی احمدی‌نژاد برای شرکت نکردن در مراسم ختم او دانست. داودی هرگز خود را جزو جبهه پایداری اعلام نکرد اما به شدت افکار سیاسی شبیه به پایداری‌ها و پدر معنوی این جریان یعنی آیت‌الله مصباح داشت. او در انتخابات ۹۲ از کامران باقری‌لنکرانی حمایت رسمی کرد. کامران باقری‌لنکرانی، عضو جبهه پایداری بود که نامزدی‌اش در انتخابات ریاست جمهوری آن سال توسط حسین جلالی، رئیس دفتر محمدتقی مصباح‌یزدی در ۲۴ فروردین اعلام شد. او سال ۹۷ در کنار برخی مدیران دولت احمدی‌نژاد در بیانیه‌ای علیه احمدی‌نژاد نوشت «خیر و مصلحت ایشان را در بازگشت به آرمان‌های امام و انقلاب می‌دانیم که اهم آن تقوای الهی، ولایت‌پذیری و خدمت خالصانه به مردم است و خاستگاه اقبال مردم به وی در سال ۸۴ بوده است.»
در اردیبهشت ماه سال ۹۲ داودی همچنین در نشستی خبری که در خبرگزاری فارس برگزار شده بود، درباره وجه تمایز جبهه پایداری با سایر اصولگرایان نیز گفته بود «ما با هم تفاوت چندانی نداریم ولی در برنامه‌های ریزتر قطعا تفاوت‌هایی احساس می‌شود.» داودی از ۹۲ به آن طرف که دیگر یار غار احمدی‌نژاد نبود در نشستی خبری جبهه پایداری را جریانی دانست که در راستای اهداف انقلاب قدم برمی‌دارد و افرادی مخلص در آن هستند که برای انقلاب حرکت می‌کنند. بنابراین وظیفه خود می‌بیند تا در این شرایط مسئولیت‌ها و تجربه‌هایش برای تنظیم برنامه‌های این جبهه قدم بردارد.
می‌توان احتمال داد که پرویز داودی همفکر وفادار پایداری‌ها پس از آنکه اعضای این حزب یک به یک از احمدی‌نژاد روی برگرداندند، دیگر آن رییس جمهور را برنتابید و طبیعتا در راستای دیدگاه این حزب، انتقاداتش به احمدی‌نژاد شروع شد. درست است که داودی ۴ سال بیشتر در دولت احمدی‌نژاد نبود اما بسیاری از رسانه‌ها و کارشناسان، علت برکناری او را اختلافش با محمود احمدی‌نژاد بر سر انتصاب علی کردان به پست وزارت کشور و نیز تأثیرپذیری محمود احمدی‌نژاد از مشایی و مشارکت دادن طرفداران مشایی در کارها عنوان کردند. موضوعی که شفافیت آن خیلی مشخص نشد.
و در انتخابات سال ۹۴ هم نامزد انتخابات شد و گفته بود «۲ روز مانده به ثبت‌نام در انتخابات مجلس شورای اسلامی بنا به مشکلات اقتصادی و معیشتی کشور و درخواست برخی دوستان، تصمیم به کاندیداتوری در انتخابات مجلس گرفتم و اگر در لیست ائتلاف اصولگرایان قرار نمی‌گرفتم حتما از کاندیداتوری انصراف می‌دادم.» اما او که روزی جایگزین عارف در صندلی معاون اولی شده بود، شاهد آن بود که دسته دسته مردم به لیست عارف رای دادند و معاون اول احمدی‌نژاد هم نتوانست وزن رای لیست اصولگرایان را به اندازه کافی بالا ببرد و در نهایت شکست تلخی را در انتخابات متحمل شدند.
تفکر پرویز داودی چه زمانی که وزیر دولت نهم و چه زمانی که در رکاب پایداری‌ها قدم برمی‌داشت به دولت ابراهیم رییسی نزدیک بود. به‌طوری که گویا دولت سیزدهم از او مشاوره هم می‌گرفته است. آن طور که یکی از کارشناسان اقتصادی به اسم محمدصادق الحسینی به جهان صنعت گفته، در موضوع اطرافیان رییس دولت سیزدهم می‌توان گفت که ایشان یکی از متنوع‌ترین اطرافیان را در موضوع اقتصاد دارد. اطراف ایشان در حوزه اقتصاد از آقای پرویز داودی و صمصامی که نهایت طیف چپ اقتصاد محسوب می‌شوند، هستند تا آقای علی طیب‌نیا که یک نهادگرای اقتصاد آزادی محسوب می‌شود. همچنین هاشم خانی، کارشناس اقتصادی نیز می‌گوید که آقای داودی با دیدگاه انقلابی در تیم اقتصادی دولت کنونی حضور داشتند که افرادی مانند ایشان در طیف متعارف اقتصادی در دنیا قرار نمی‌گیرند.
اگر به سال ۱۳۷۸ برگردیم، علاوه بر اختلافات بیان شده داوودی با احمدی‌نژاد بر سر علی کردان، موضوع دیگر به اختلاف‌نظر احمدی‌نژاد و معاون اول وی یعنی پرویز داودی در مورد معرفی وزیر اقتصاد مربوط می‌شود، هر چند آن زمان، مشاور رییس‌جمهور وقت این مساله را تایید نکرده بود اما با رجوع به حافظه تاریخی، این مساله را یادآور می‌شود هنگامی که زمزمه تغییر در وزارت اقتصاد مطرح بود، چهره‌های متعددی برای جایگزینی دانش‌جعفری مطرح بودند که از میان همه به نظر می‌رسید، حسین صمصامی شانس کمتری دارد؛ ولی در نهایت هم او معرفی شد که بنابر شنیده‌ها پرویز داوودی، معاون اول حامی جدی وی بوده است.
در عین حال حضور چهره‌های شناخته شده پایداری از جمله صادق محصولی و برخی از وزرای دولت رییسی و دولت احمدی‌نژاد حاکی از آن است که پرویز داودی مورد توجه پایداری‌ها و دولت رئیسی بود و این تنها احمدی‌نژاد است که فعالیت‌ها و حاشیه‌های سیاسی و اجرایی او همواره این موضوع را ثابت کرده که کوچک‌ترین انتقادی را برنمی‌تابد و حتی این ظرفیت را هم ندارد که در مراسم خاک‌سپاری معاون‌اولش نیز شرکت کند. این در حالی است که چند روز پیش و در پی درگذشت حمید بهبهانی، وزیر راه و شهرسازی دولتش زیر تابوت او را هم گرفت و تصاویر منتشر شده از این حرکت در فضای مجازی به سرعت بازنشر شد.
