نوید حسینیون؛ عضو شورای استان خراسان رضوی حزب کارگزاران سازندگی ایران

وزیرکشور در گزارشی که در تاریخ سه‌شنبه ۲۹ فروردین به مجلس شورای اسلامی داد گفت: کسانی که مرتکب کشف حجاب در سطح جامعه شوند یا حجاب و بدحجاب داشته باشند، ابتدا به‌صورت پیامکی تذکر دریافت می‌کنند. بعد از تذکر پیامکی، در صورت اصرار فرد بر عدم رعایت حجاب در مراکز خدمات عمومی، به این قبیل افراد خدمتی ارائه داده نمی‌شود و در صورت اصرار افراد به عدم رعایت حجاب پس از این مرحله موضوع برای بررسی بیشتر به قوه قضائیه ارسال خواهد شد. همچنین در گزارش وزیر کشور آمده بود که واحدهای صنفی که در آنها عفاف و حجاب رعایت نشود، پلمب می‌شوند. 

بعد از وقایع اعتراضی سال گذشته کشور و نحوه درگذشت دردناک مرحومه مهسا امینی، زخم‌های تلنبار در جامعه سرباز کرده و با توجه به ناکارآمدی‌ها، معضلات و مشکلات حل نشده اجتماعی، اقتصادی و تنش‌های سیاسی طیف گسترده‌ای از جامعه را درگیر خود کرد.اما چرا از میان مسائل مختلف حاد اقتصادی و اجتماعی مساله حجاب و نوع پوشش بارزترین مساله‌ای بود که طرفین به آن پرداخته و تمام مانور سیاسی و تبلیغاتی را ذیل آن انجام می‌دهند؟

طی چند ماه گذشته بعد از اعتراضات، اوضاع اقتصادی همان‌طور که قابل پیش‌بینی بود دچار وخامت بیشتری شد، دولت و طیف همراه او که دستشان خالی از «هیچ» هم بود، بهترین راه فرار را در مقصر جلوه دادن معترضان دیدند، طی صحبت‌ها و مطالب مختلف عنوان می‌کنند که تحولات اقتصادی رو به جلو بود که اعتراضات باعث ایجاد تنش و اخلال در شرایط کشور شد.

مشخص بود که با دست‌فرمان سیاست‌گذاری دولت و مجلس، تورم و معضلات اقتصادی به اوج می‌رسند و فشار سنگینی به معیشت زندگی مردم وارد می‌کنند اما دولت که نه مدیر توانمند و نه استراتژی مشخصی، به جز دستورات بدون هدف و بی‌نتیجه رئیس آن راه حلی برای معضلات اقتصادی نداشت، بهترین دست‌آویز را در مقابله با معترضان دید تا هم طیفی از نیروهای تندروی جامعه و ماست‌پران و هواداران خود را بسیج کند و هم متهم به انفعال و بی‌تصمیمی نشود!

شرایط و مشکلات در کشور به حدی از تنگنا رسیده و دولت چنان در اداره امور مستاصل و ناتوان است که در خصوص مسائل اقتصادی فقط در حال تجربه کردن اشتباهات گذشته است. در سوی دیگر، هم جریان اپوزسیون و برانداز خارج از کشور که با وجود اختلاف، تنش، بی‌اعتمادی بین خود دچار چند دستگی است بهترین راه تبلیغ و ایجاد مشروعیت را در پنهان کردن خود در حمایت از طبقه متوسط و مستاصلی می‌بیند که هر روز از لحاظ روحی و اقتصادی تحت تنش تصمیمات اشتباه حاکمیت قرار گرفته و در واقع، این فشارها در خصوص مساله حجاب در حکم خون تزریقی به این جریان است و از ایجاد فشار بیشتر به‌‌صورت نامحسوس خوشحال هم می‌شود. 

در این بین اما طبقه متوسط و فعال جامعه هر روز بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرد از یک طرف نظام سیاسی با اتخاذ تصمیمات و رویه‌های ضربتی سعی در کنترل و مهار درخواست‌های این طبقه دارد و از طرف اپوزسیون با سیاه‌نمایی و ایجاد فشار تبلیغاتی دچار سرخوردگی می‌شود.

اما نکته‌ای که حائز اهمیت است شکافی است که در جامعه به‌واسطه دو قطبی حاصل از سهم‌خواهی هر کدام از طرفین به وجود می‌آید، اینکه در سطح جامعه تنش به پرتاب سطل ماست به سر و صورت افراد یا فیلمبرداری و تهدید افرادی که امر به معروف را وظیفه خود می.دانند می‌رسد نشان می‌دهد سازوکارهای رسمی چه مسیر اشتباهی را طی می‌کنند! متاسفانه سازوکارهای رسمی به علت تحلیل نادرست از وقایع و ناکارآمدی به‌جای حل مشکل برای فرار به جلو بر تنش تاکید دارد، شرایط اقتصادی جامعه، تورم مزمن و طولانی مدت رکود حاصل از تحریم‌ها و ناکارآمدی، جامعه را در لبه‌ای از فروپاشی روانی قرار داده است. وظیفه هر حکومتی جلوگیری از به‌وجود آمدن فضای دو قطبی و حفظ بی‌طرفی و اتخاذ استراتژی و برنامه‌ای است که باعث آرامش جامعه شود. مساله پوشش و سلیقه سبک زندگی نه‌تنها بر فضای اجتماعی جامعه، بلکه بر اقتصاد جامعه هم تاثیر دارد و باعث فرار نیروی مولد، سرمایه و نیروی کار نیز می‌شود؟

نمی‌توان مردم را با سیاست‌گذاری اشتباه، پرتنش و پر از ریسک تشویق به سرمایه‌گذاری، نوآوری، ایده‌پردازی و حتی فعالیت معمولی اقتصادی کرد. برای خارج کردن جامعه به حداقل‌هایی از آرامش، اهمیت به سبک و سلیقه زندگی شهروندان و احترام به آنها لازم است. مسائل و مشکلات امروز در کشور حالت چند بعدی دارد و نمی‌توان بدون حل موارد اختلافی در جامعه تنها به فکر یک بعد، آن هم فقط مسائل اقتصادی کشور را بود.