توسط : سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
با برگزاری انتخابات مجلس دوازدهم و اعلام نتایج اولیه آن تا حدود زیادی می‌توان درباره ترکیب این مجلس پیش‌بینی‌هایی داشت. علاوه بر این، این دوره از انتخابات هم مثل بسیاری از ادوار دیگر با نتایجی عجیب و دور از ذهن درباره چهره‌های مختلف همراه شد. درباره رقابت‌های این انتخابات و نتایج حاصل از آن چند نکته حائز اهمیت و نیازمند دقت و توجه است:
در بسیاری از شهرهای بزرگ به خصوص تهران لیست اصلی اصولگرایان، رای نیاورد و ترکیبی از دیگر لیست‌ها رای آورد. البته اصولگرایان با ۴ لیست وارد رقابت شدند اما بین دو طیف قالیباف و پایداری ائتلافی ایجاد شد و بخش زیادی از بدنه اصولگرایان کنار گذاشته شدند. من تصور می‌کنم علت اصلی عدم رای‌آوری لیست اصلی اصولگرایان به این دلیل بود که آنها رقیب واقعی و جدی در انتخابات نداشتند. همین باعث شد وحدت منسجم و جدی برای تمرکز بر یک لیست وجود نداشته باشد. پس اینکه دیگر لیست‌ها نتوانسته‌اند به صورت یکدست و منسجم پیروز باشند، نشان می‌دهد که اختلاف‌نظرهای درون جریان اصولگرایی نیز در غیاب جناح رقیب آنها در انتخابات بروز و ظهور بیشتر و پررنگ‌تری یافته است.
براساس اعلام رسمی در تهران ۲۴ درصد مردم در انتخابات مشارکت داشته‌اند و آمار و نتایج شمارش آرا در تهران تا این لحظه حکایت از این دارد که محتمل است همه ۳۰ کرسی تهران در مجلس دوازدهم به دور بعدی انتخابات برود که این نیز یک شکست برای اصولگرایان خواهد بود. براساس قانون انتخابات مجلس در انتخابات هر دوره، فرد منتخب در مرحله اول انتخابات باید حداقل ۲۰ درصد از کل آرا را کسب نماید و انتخاب در مرحله دوم همچنین انتخابات میان‌دوره‌ای با کسب اکثریت نسبی به هر میزان است. در متن قانون تصریح شده است که چنانچه در مرحله اول برای یک یا چند نفر از داوطلبان حداقل یک‌پنجم آرا حاصل نگردید، انتخابات دومرحله‌ای خواهد شد، بدین معنی که از بین نامزد‌هایی که حداقل یک‌پنجم آرا را در مرحله اول به دست نیاورده‌اند، فقط به تعداد دو برابر نمایندگان مورد نیاز از بین کسانی که بیشترین آرا را در مرحله اول داشته‌اند، در انتخابات مرحله دوم شرکت می‌کنند و در صورتی‌که تعداد نامزد‌های باقی‌مانده کمتر از دو برابر باشد، تمام آنان در مرحله دوم انتخابات شرکت خواهند کرد. این درحالی است که هیچ یکی از ۳۰ نفر نخست منتخبین تا این لحظه حد نصاب کافی این دوره را کسب نکرده‌اند؛ بنابراین به احتمال زیاد در تهران مرحله دوم برگزار خواهد شد و تنها باید منتظر ماند و دید که آیا از اساس در تهران کسی در مرحله نخست حد نصاب لازم را کسب خواهد کرد یا همه ۳۰ کرسی باید در مرحله دوم تعیین تکلیف شوند. این مساله نیز در تاریخ انتخابات ادوار گذشته مجلس در تهران بی‌سابقه است و البته پیام‌های سیاسی مخصوص به خود را دارد.
مجلس یازدهم مجلس یکدستی نخواهد بود و برخلاف شعارهای برخی جریان های سیاسی هیچ جریان غالبی ندارد و هیچ اکثریتی در این مجلس وجود ندارد و حتی نمی‌توان گفت، مجلس در دست اصولگرایان است، افراد متفرقه که مشخص نیست اصلاح‌طلب و اصولگرا هستند و پایداری یا غیرپایداری به مجلس راه پیدا کردند. این مجلس، مجلس اقلیت‌های متعدد خواهد بود. نارضایتی مردم از شرایط اقتصادی و اجتماعی اصلی‌ترین دلیل این میزان از مشارکت است. مردم می‌گویند در دوره‌های اخیر کارآمدی خاصی از افراد ندیدند و انگیزه‌ای برای مشارکت در انتخابات به امید حل مشکلات کشور ندارند. این مساله باید چراغ راه همه سیاستمداران و سیاست‌گذاران باشد. نارضایتی مردم باعث این مشکلات است.
