تحلیل “بهروزآذر” از کلینیک ترک بیحجابی
زهرا بهروزآذر، معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده گفت: تصمیماتی مانند کلینیک ترک بیحجابی و اعلان آنها در بازههای زمانی مختلف با هدف جنگ روانی و نگاه داشتن دست بالا در فضای رسانهای از سوی این نهادها مطرح میشود، وگرنه گستردگی و فراگیری قابل توجهی ندارند و در هیچ بخشی از نظام تصمیمسازی و تصمیمگیری حوزه فرهنگ کشور جایگاهی ندارند.
بهروزآذر که با خبرگزاری ایلنا گفتگو کرده است، درباره طرح موضوع کلینیک ترک بیحجابی از سوی برخی جریانها و ارتباط دادن آن با دولت چهاردهم گفت: باید تاکید کنم که موضوع «کلینیک ترک بیحجابی» اساساً هیچگونه مصوبه، بودجه یا برنامهای از سوی دولت فعلی یا نهادهای وابسته به آن نداشته است. وزرای کشور و ارشاد تایید کردند که هیچ ارتباط یا نسبتی میان دولت و طرح «کلینیک ترک بیحجابی» وجود ندارد.
وی با تاکید بر اینکه موضوع «کلینیک ترک بیحجابی» اولینبار از طریق برخی رسانهها مطرح شد و حتی برای ما نیز تعجبآور بود، اظهار داشت: بلافاصله پس از انتشار این شایعه، از ستاد مرکزی و متولیان فرهنگی دولت سوال کردیم و مشخص شد که این موضوع کاملاً بیاساس است. در جلسه روز یکشنبه دو هفته گذشته دولت نیز، وزرای کشور و فرهنگ و ارشاد اسلامی رسماً تایید کردند که هیچگونه ارتباط یا نسبتی میان دولت و این طرح وجود ندارد.
بهروزآذر طرح مسائل اینچنینی را موجب ایجاد یک نگرانی عمومی دانست و ابراز داشت: عدهای از شهروندان، به خصوص آنها که به آقای پزشکیان رای دادهاند نگران هستند که رویکرد فرهنگی و اجتماعی دولت مطابق با گفتمان رئیسجمهور که حجاب را موضوعی فرهنگی میداند، به طور کامل پذیرفته نشده باشد یا در ۱۰۰ روزی که از استقرار دولت گذشته است، اجرایی نشده باشد.
بهروزآذر در پاسخ به سوالی درباره افزایش خشونتهای خانگی علیه زنان و رایزنیهای انجام شده برای بررسی لایحه تامین امنیت زنان در مجلس شورای اسلامی هم یادآور شد: یکی از نخستین پیگیریهایی که پس از استقرار در دولت انجام دادم، تقاضا از مجلس شورای اسلامی برای به جریان افتادن لایحه تامین امنیت زنان بود. در درون دولت نیز به دنبال این هستیم که این لایحه با کمترین تغییر و با حفظ چارچوبهای کلیدی آن مورد توجه مجلس قرار گیرد و به تصویب برسد.
وی با تاکید بر اینکه باور دارم کاستن از خشونت علیه زنان در محیطهای خانوادگی و اجتماعی نیازمند تلاشهایی وسیعی در سطوح مختلف است، عنوان کرد: قطعاً این لایحه با توجه به ملاحظات حقوقی و قانونیای که در نظر گرفته است، میتواند جنبه بازدارندگی داشته باشد و از رنجهای زنان آسیبدیده از خشونت بکاهد. در کنار این باید به تجربههای موفقی مانند طرح شهر امن زنان که در دوره پیشین مدیریت شهری در شهرداری تهران با مشارکت بخشهای مختلف اجرایی شد و سازوکاری برای امنسازی و ایمنسازی فضاهای شهری برای تردد زنان و دختران در آن اندیشیده شده بود اما متاسفانه در دوره کنونی مدیریت شهری به طور کامل کنار گذاشته شد، اشاره کنم. بدون اقدامات چندوجهی از سوی دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی، پیشبرد این لایحه به تنهایی ممکن است کفایت نکند.