توسط : شهرداری تهران بر درب ساختمان انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران قفل زد. “نرجس سلیمانی”، عضو شورای شهر تهران به “سازندگی” گفت: باید یک ساختمان جدید به آنها بدهند و بعد این ساختمان را بگیرند
ساختمان انجمن صنفی روزنامهنگاران به دست شهرداری علیرضا زاکانی قفل زده شد. آن هم بعد از اینکه با وجود مخالفت اعضای شورا، شهرداری تهران سرخود ساختمان خانه اندیشمندان را پلمب کرده بود. گویی نقطه پایانی برای سیاسیکاری زاکانی علیه انجمنها و نهادهایی که مطابق میل او اداره نمیشوند، وجود ندارد! خبرهای منتشر شده حاکی است؛ «شهردار منطقه ۳ تهران از ماهها پیش با ارسال احضاریههای پیدرپی، تلاش داشت روزنامهنگاران را از محل فعالیتشان بیرون کند اما هر بار این فشارها با رایزنی موقتاً متوقف میشد.» در روزهای اخیر اما شدت برخوردها افزایش یافت و درنهایت با اعزام مأموران و بستن درهای ساختمان، آزادی فعالیت یک نهاد صنفی مستقل عملاً هدف قرار گرفت. بنابر این خبر؛ «ساختمانی که چند سال پیش با تصمیم اعضای شورای شهر تهران در اختیار روزنامهنگاران قرار گرفته بود، اکنون با فشارهای سیاسی در حال بازپسگیری است؛ اقدامی که بیش از هر چیز پیام روشنی دارد، محدودیت فزاینده بر فعالیتهای صنفی روزنامهنگاران توسط علیرضا زاکانی و شهرداری تهران!» شهرداری در حالی اقدام به بازپسگیری ساختمانها میکند که به گفته اعضای شورای شهر تهران؛ انگار هیچ ساختمان دیگری برای بازپسگیری وجود ندارد و فقط نهادهای علمی و فرهنگی که اکثریت اعضای آن از اصلاحطلبان و طیف مقابل او هستند، اعمال قانون میشوند! جایی که مهدی اقراریان درباره تصرف خانه اندیشمندان از سوی شهرداری در صحن شورا گفت؛ «رفتارهای دوگانه با مجموعههای مشابه قابل قبول نیست.» باید به گفته این عضو شورا «فهرست همه اماکن واگذار شده در دورههای پیشین تهیه شود؛ چون اغلب واگذاریها سه ساله بوده و مدت آن به پایان رسیده برای تمدید یا تخلیه باید روال قانونی طی شود.» چگونه است که «دیگران بدون ضابطه همچنان از فضاها استفاده میکنند.» اما برخی نهادها با برخوردهای شدید شهرداری تهران مواجه میشوند؟
آن هم در شرایطی که قراردادهای قبلی این مجموعهها به گفته اعضای شورا به لحاظ قانونی لغو شده اما این به معنی در اختیار گرفتن فضا توسط شهرداری نیست و اگر قرار باشد در این زمینه تصمیمگیری شود برخلاف آنچه که شهرداری تهران تصمیم شخص زاکانی میداند بر عهده تام و تمام شورای شهر تهران است و اساسا در اختیار و صلاحیت شخص آقای شهردار نیست که با اعمال نظر شخصی دست به چنین اقداماتی میزند. به گفته عضو کمیته حقوقی و نظارت شورای شهر تهران؛ «این اماکن همه مصوبه شورا دارند، باید در شورا بازنگری شوند و تصمیم جدید گرفته شود، نه با اتکا به دستور شفاهی از شهردار.»
حمله به استقلال یک نهاد صنفی
اکبر منتجبی، رئیس انجمن صنفی روزنامهنگاران در واکنش به این موضوع در گفتوگو با سازندگی میگوید: «مرداد، ماه روزنامهنگاران است؛ هفدهم مرداد روز خبرنگار نام دارد. اما در حالیکه انتظار میرفت، شهرداری تهران در این ایام حداقل نمادین از جامعه رسانهای قدردانی کند، در اقدامی متناقض فشارهای خود بر انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران را افزایش داد. در نهایت با ارسال اظهاریههای پیاپی و اعزام مأموران، این انجمن مجبور شد، ساختمانی که سالها پیش به همت اعضای وقت شورای شهر در اختیار روزنامهنگاران قرار گرفته بود را تخلیه کند.»
او ادامه میدهد: «این تخلیه فقط یک جابهجایی فیزیکی نیست؛ بلکه حملهای مستقیم به استقلال نهاد صنفیای است که طی سالهای گذشته تلاش کرده بود از حقوق حرفهای روزنامهنگاران دفاع کند. انجمنهای صنفی، نماد همبستگی و صدای مستقل جامعه هستند و انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران نیز از امر مستنثا نبود و نیست. از دست رفتن خانه انجمن به معنای تضعیف یکی از معدود سنگرهای صنفی است.»
راهاندازی خانه روزنامهنگاران شهر در مقابل انجمن صنفی
رئیس انجمن صنفی روزنامهنگاران با اشاره به راهاندازی خانه روزنامهنگاران شهر که در واقع با ترکیبی هیات امنایی، نهاد رسانهای ویژه طیف تندروی جلیلی- زاکانی است، تأکید میکند: «شاید برای برخی جالب باشد که بدانند در همین دوران که شهرداری تهران چنین فشارهایی را به انجمن وارد میکرد، از آن سو با تبلیغات گسترده، «خانه روزنامهنگاران شهر» که زیرمجموعه شهرداری و وابسته به بودجه میلیاردی آن است را راهاندازی کرد؛ پروژهای که آقای زاکانی، شهردار تهران با افتخار آن را در رسانهها به نمایش گذاشت. ظاهر این راهاندازی، حمایت از خبرنگاران بود اما امروز مشخص شد که در عمل هدف چیز دیگری است: حذف نهاد مستقل و جایگزینی آن با نهادی موازی که تحت مدیریت و کنترل شهرداری قرار دارد!»
او اضافه میکند: «سیاست فشار به صنف روزنامهنگار، ضربهای جدی به استقلال روزنامهنگاری وارد میکند و پیامدهای آن نیز آشکار است. نهادهای صنفی مستقل صدای واقعی خبرنگاران را منعکس میکنند و همین صدای مستقل برای مدیران ناخوشایند است. بنابراین بهترین راه، تضعیف انجمن صنفی و ایجاد ساختارهای موازی است تا «روزنامهنگاری مدیریت شده» جایگزین «روزنامهنگاری مستقل» شود. تخلیه ساختمان انجمن صنفی را باید نماد این سیاست دانست. این «هدیه شهرداری» به روزنامهنگاران آن هم دو هفته بعد از روز خبرنگار! و بیش از آنکه نشانی از حمایت باشد، هشداری جدی است.»
فضای جایگزین باید در اختیار انجمن قرار گیرد
نرجس سلیمانی، رئیس کمیسیون حقوقی و نظارت شورای شهر تهران در پاسخ به پرسش و طرح مسالهای که در باب چرایی درخواست تخلیه فضایی در اختیار انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران به سازندگی میگوید: بعد از بررسی در مدت زمان کوتاهی که دیروز عصر وجود داشت و حین انجام یک جلسه در باب موضوعی دیگر در حوزه شهر و شهروندان جمعبندی مختصر بنده اول با یک تشکر قلبی باید آغاز شود. صدای زنگ خوش آواز بلوغ حقیقی که نشان از حرکت کاروانی در مسیر درست است، امروز از فضای یک صنف در خط مقدم تبیین به گوش میرسد، اینکه یک انجمن صنفی که خود متعلق و برآمده از رسانه است بدون کوچکترین فضاسازی و با نهایت متانت و درایت با اعتماد به نفس برآمده از بلوغ جمعی و با درک شرایط، اول بدون هیچ حرف و حدیثی، تن به اجرای قانون میدهد و تازه بعد از تمکین به قانون که اینجا به معنای از دست دادن موقت مأمن و محل اجتماع و به تعبیری خانه خود است آن هم نه به قصد شکایت بلکه در پی اطلاعرسانی به اجتماعی که از آن برآمده به دنبال محلی برای ادامه مسیر صنفی خود است در پیش چشم اینجانب از نشانههای روشن بلوغ یک صنف پیشران در اجتماع همافزا و همدل امروز ماست.
او ادامه میدهد: در مورد اصل مسأله تا آنجا که در این چند ساعت امکان جمعبندی مهیا شد، چند مورد قابل ذکر است، نخست اینکه شهرداری تهران سابق بر این در راستای رسالت اجتماعی خود سعی در حمایت از انجمن صنفی روزنامهنگاران داشته و فضایی که موقتا قابل واگذاری بوده را بدون دریافت اجارهبها در اختیار انجمن قرار داده است. البته در زمان حاضر موعد اجرای طرح تعریض معبری که ساختمان مورد نظر در آن استقرار یافته، رسیده و شهرداری با هماهنگی و اطلاعرسانی از یک طرف و بالاترین سطح ممکن هماهنگی از سوی انجمن نسبت به تحویل ملک به شهرداری اقدام شده و انجمن نیز بهرغم تمام نیاز حقیقی خود به دسترسی به یک محل حضور فیزیکی بدون هیچ ابرام و ابراز ناراحتی و پریشانی، فضای مورد بحث را تحویل داده است.
سلیمانی اضافه میکند: از اینجا به بعد یکی مسأله انجام طرح تعریض معبر است که باید هرچه سریعتر به سامان برسد و دیگری پاداش این همکاری از سمت شورای شهر و شهرداری به خصوص شهردار تهران به یک انجمن صنفی با این مرتبه از همکاری و از خودگذشتگی در عبور از اساسیترین شکل تغییر و تحول بدون شکایت یعنی بازتاب رسانهای است. با این اوصاف و آنطور که به نظر میرسد حتما و به زودی پاسخ این همافزایی از طرف مدیریت شهری به این انجمن صنفی هوشیار و بیدار جامعه داده خواهد شد و امیدواریم این بار فضایی که در اختیار این انجمن قرار میگیرد نیز بتواند پاسخگوی نیازهای اساسی این مجموعه در سنگر اول مواجهه با تهدیدهای معطوف به وحدت و قوت به خصوص رسانهای که از سمت و سوهای گوناگون در جهت تضعیف ساختار درهم تنیده اجتماع شهروندان تهرانی بهعنوان یک پایگاه جامع و پر قوت فرهیختگان انجام میشود، باشد.
