توسط : بیانات “رهبر انقلاب” در مجلس عزاداری “امام جعفر صادق”
دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب، بیانات ایشان در پایان مجلس عزاداری امام جعفر صادق را منتشر کرد. رهبر انقلاب در این مراسم گفتند: وقتی که امام حسن مجتبی صلح کردند با معاویه، یک عده‌ای می‌آمدند گله می‌کردند و اعتراض می‌کردند. حضرت می‌فرمودند که: «ما تَدری لَعَلَّه فِتنَةٌ لَکم وَ مَتاعٌ الی حین»؛ این تا یک وقتی است، این موقت است. یعنی در کلمات امام حسن مجتبی(علیهالسلام) اشاره شده به اینکه این حادثه، این تسلط کفر و نفاق، بنا نیست دائمی باشد؛ در تقدیر الهی این موقت است. تا کی؟ تا سال ۷۰. یعنی طبق همین روایت، سال ۷۰ هجری بناست هر کس از اهل‌بیت در قید حیات است، قیام کند و حکومت را به دست بگیرد و امامت واقعی تحقق پیدا کند. بعد حضرت می‌فرمایند: فَلَمّا قُتِلَ الحُسینُ علیهالسلام اِشتَدَّ غَضَبُ اللهِ عَلی اَهلِ الاَرضِ فَاَخَّرَهُ اِلی مِئَةٍ وَ اَربَعین؛ یعنی حادثه کربلا، این بی‌اعتنایی مردم به مبانی دینی، این اعراض آنها، اثرش این بود که این تقدیر الهی عقب افتاد تا سال ۱۴۰. ۱۴۰ زمان امام صادق(علیهالسلام) است دیگر، که حضرت [سال] ۱۴۸ از دنیا رفتند. این را شیعه می‌دانستند. یعنی خواص شیعه می‌دانستند. لذا مثلاً در یک روایتی دارد که زُراره به اصحابش- زراره که خب جزو نزدیکان است- می‌گوید لا تَری عَلی أعوادِها اِلّا جعفراً؛ (۲) اعواد، [یعنی] پایه‌های منبر، منبر خلافت؛ یعنی من جعفر را دارم می‌بینم که روی این منبر خواهد نشست. این [جور] است.
ایشان ادامه دادند: یا در یک روایت دیگر باز همین زراره- چون زراره ساکن کوفه بود- پیغام می‌دهد به حضرت صادق (علیهالسلام) و عرض می‌کند که یکی از دوستان ما از شیعیان مقروض شده و طلبکارها دنبالش هستند. او هم برای اینکه پول ندارد، گذاشته از شهر رفته، آواره شده. اگر این قضیه، یعنی قضیه خلافت تا همین یکی دو سال بناست انجام بگیرد -در روایت، هذا الأمر دارد؛ [یعنی] اگر این قضیه بناست همین یکی دو سال انجام بگیرد- خب این [شخص] باشد تا شما بیایی سر کار و قضایا حل می‌شود؛ اما اگر طولانی است، رفقا پول جمع کنند و قرض او را بدهند. (۳) یعنی کسی مثل زراره منتظر بوده که در همین یکی دو ساله مساله تمام بشود. اینکه شما می‌بینید، می‌آیند خدمت حضرت صادق و مدام می‌گویند آقا، چرا قیام نمی‌کنید، [چرا] قیام نمی‌کنید، ناشی از این است که منتظرند؛ [یعنی] یک چیزی شنفته‌اند، یک مطلبی به گوش‌شان رسیده.
رهبری گفتند: بعد دنباله همان روایت که [سال] ۱۴۰ را معین فرمود، فرمود: شما افشا کردید، خدا عقب انداخت. یعنی اگر شیعیان دهن‌شان قرص بود و افشا نمی‌کردند، شاید همان وقت قضیه تمام می‌شد؛ و شما ببینید تاریخ چقدر تغییر پیدا می‌کرد! اصلاً مسیر بشر یک مسیر دیگری می‌شد و امروز دنیا، دنیای دیگری بود. یعنی کوتاهی‌های ما، یک جا دهن‌لقی‌مان، یک جا کمک نکردنمان، یکجا اعتراض کردن بیخودی‌مان، یکجا صبر نکردنمان، یک جا تحلیل غلطی که از اوضاع می‌کنیم، گاهی تاثیر می‌گذارد- [آن هم] تاثیرات تاریخی- یعنی اینجور مسیر را عوض می‌کند؛ لذا خیلی باید مراقبت کرد.
