توسط : درباره “پیمان جبلی”
پیمان جبلی در نشستی که با مدیران‌کل صداوسیمای استان‌ها برگزار شد از اختصاص ساعاتی از آنتن شبکه‌های سراسری به تولیدات صداوسیمای استان‌ها خبر داد و گفت: «ما معتقدیم هر که امکان دریافت امواج رسانه ملی را دارد به یک میزان از آنتن رسانه ملی حق دارد».
رئیس رسانه ملی انگار در این ماه‌های اخیر دچار استحاله شده و حرف‌هایی می‌زند که نشان می‌دهد، مواضع‌اش با یکی دو سال گذشته‌اش تفاوت زیادی پیدا کرده است. هرچند این تغییر و تحول در جبلی تنها در گفتارش است و در عمل هیچ نشانه‌ای از تغییر به چشم نمی‌خورد.
پیمان جبلی از هفتم مهرماه ۱۴۰۰ که به صدا‌وسیما آمد بعد از مدت کوتاهی، وحید جلیلی را به عنوان مشاور و قائم‌مقام خود برگزید و با همین انتخاب به طور صریح و آشکارا مواضع خود را مشخص کرد. این دو از ابتدا بر این اعتقاد بودند که باید تنها برای گروه محدودی از تماشاگران وفادار خود برنامه بسازند. به اعتقاد آنها رسانه ملی تنها متعلق به جمعیت محدودی بود که سال‌هاست پای این رسانه می‌نشینند و انتخاب دیگری ندارند. نه ماهواره نگاه می‌‌کنند و نه خیلی به برنامه‌های شبکه نمایش خانگی علاقه‌مندند. حتی از روستاییان گفتند که برنامهای در رسانه ملی ندارند و باید به برنامه‌سازی برای آنها توجه ویژه‌ای شود. از نظر آنها تماشاگر این رسانه، کلونی جمعیتی محدودی بود که آنها را تماشاگر وفادار می‌دانستند و برنامه‌هایی ساختند که رضایت این جمعیت را برآورده کند. بسیاری از چهره‌های شاخص از رامبد جوان تا احسان علیخانی و حتی سروش صحت را از این رسانه راندند و نهضت ضدسلبریتی راه انداختند. چراکه اعتقادشان بر این بود که این چهره‌ها بی‌دلیل بزرگ و شاخص شدند و باید دست به ساخت چهره‌های تازه‌ای زد که مطمح نظر مدیران فعلی صدا‌وسیما باشد. غافل از اینکه همین چهره‌هایی که آنها به راحتی حذف‌‌شان کردند، چهره‌های محبوب همان کلونی جمعیتی محدودی بود که جبلی و مدیرانش می‌خواستند برای آنها برنامه بسازند. همین تماشاگرانی که مورد نظر او و مدیرانش بودند به همراه طیف گسترده‌ای از مردم، علاقه‌مند به تماشای برنامه همین چهره‌ها بودند و این‌طور بود که برنامه‌های آنها پربیننده‌ترین برنامه‌های این رسانه می‌شد، نظر مردم و مدیران پایینی، میانی و حتی ارشد نظام را هم تامین می‌کرد و همین برنامه‌ها، کارکردهای مهم دیگری در همکاری با سایر وزارتخانه‌ها ازجمله کاهش مصرف برق و آب هم داشت. اما پیمان جبلی بی‌توجه به تمامی این اثرات و کارکردها دست به حذف تمامی برنامه‌های پربیننده خود زد، چهره‌های مهم رسانه ملی را از روی آنتن حذف کرد و نتیجه آن سقوط شدید تعداد تماشاگران رسانه ملی شد. در واقع همان کلونی جمعیتی محدود هم دیگر تماشاگر همیشگی این رسانه نبودند و برنامه‌های دیگر را جایگزین آن کردند.
حالا با گذشت این سال‌ها و آسیب‌های که به رسانه ملی وارد شده، جبلی می‌گوید: «هر که امکان دریافت امواج رسانه ملی را دارد به یک میزان از آنتن رسانه ملی حق دارد!» در پاسخ به این اظهارات باید به مدیر صدا‌وسیما گفت، کمی دیر به این اعتقاد یا نتیجه رسیده‌اید جناب مدیر. سه سال است که آنتن رسانه ملی از عده زیادی از مردم این کشور دریغ شده است. آنها مدت‌هاست که دیگر شخصیت‌های محبوب خود را که سال‌ها به آنها خو گرفته بودند و با عشق و لذت به تماشای برنامه‌های‌شان می‌نشستند، با آنها می‌خندیدند، گریه می‌کردند، هیجان‌زده می‌شدند و ذوق می‌کردند را روی آنتن رسانه شما نمی‌بینند. راستی چرا هیچ سریال طنز و کمدی قابل قبولی در رسانه شما تولید نمی‌شود؟ چرا برنامه‌سازان شما بلد نیستند، مردم را بخندانند؟ حتی «سید‌خندان» شما هم کاری از پیش نبرد. حتما به خاطر می‌آورید که در سال‌هایی نه‌چندان دور، مجموعه‌های مانند «بزنگاه»، «ترش‌وشیرین» یا حتی همین «لیسانسه‌ها» و «پژمان» چطور اهالی خانواده را دور هم مقابل تلویزیون جمع می‌کرد؟ شاید خودتان هم همراه خانواده به تماشای چند قسمت از این سریال‌ها نشسته باشید. همین‌هایی که بازپخش‌شان در همین سال‌هایی که شما مدیر رسانه ملی هستید، تماشاگر را دوباره پای تلویزیونی می‌آورد. سازندگان این سریال‌ها چرا دیگر برای شما کار نمی‌کنند، آقای جبلی؟ چهره‌های تازه‌ای که می‌خواستید بسازید، می‌توانند سریال‌های پربیننده بسازند؟ سریال «طوبی»ی شما داستانی سراسر غم و درد و بدبختی دارد و انگار «طوبی» خلق شده که در زندگی تنها سختی و بیچارگی بکشد و همه دنیا بلا سرش بیاورند. می‌خواهید با «طوبی» مردم را سرگرم و دلخوش کنید؟ تازه این سریال جزو مجموعه‌های قابل قبول و پیگیری شماست که می‌توان آن را تعقیب کرد که کارگردانی پیشکسوت تلویزیون آن را ساخته است. «خندوانه»، «کتاب‌‌باز»، «عصر جدید» و «دورهمی» را حذف کردید. جایگزین‌های شما چه بود؟ توانستید تماشاگر این برنامه‌ها را با برنامهای تازه دوباره جذب تلویزیون کنید؟ علاقه‌مندان به کتاب‌خوانی از کدام برنامه شما با کتاب‌های خواندنی آشنا شوند؟ می‌بینید آقای رئیس شما موفق نشدید نه برنامهای برای سرگرم شدن، نه خندیدن و نه یادگرفتن بسازید. چهره‌های تازه‌تان هم مورد علاقه مردم نیستند. اگر به گفته خود ایمان دارید، مدت‌هاست که حق بسیاری از مردم را از رسانه ملی ادا نکردید. می‌دانید که در پیشگاه خداوند حق‌الناس حتی از حق‌الله هم گران‌تر و سنگین‌تر است. حالا با گذشت این سال‌ها، آقای رئیس فکر می‌کنید، بتوانید حق این مردم را از رسانه ملی ادا کنید؟
