توسط : کامبیز نوروزی، حقوقدان
بعد از سال‌ها بالاخره مدتی است که زنان می‌توانند برای تماشای مسابقه فوتبال در بخشی از ورزشگاه‌ها حضور پیدا کنند. پذیرش حضور زنان، این البته ناشی از مقررات و فشارهای فیفا بود، درحالی که بارها زنان بدون هر گونه عیب و ایرادی به عنوان تماشاچی در ورزشگاه می‌نشستند و هیچ مشکلی نبود، در دو هفته اخیر اتفاقات عجیبی علیه زنان در ورزشگاه‌ها رخ داده که بسیار موجب تردید است. در اراک و تبریز اعلام کردند به دلیل فقدان زیرساخت‌ها فعلاً زنان را راه نمی‌دهند. در یک مورد دیگر هواداران سپاهان اصفهان به عنوان یک تیم بزرگ و مهم شهرستانی در ورزشگاه شعاری بسیار رکیک علیه همسر مربی آن تیم دادند.
در آخرین مورد هواداران سپاهان در بازی با پرسپولیس تهران در روز جمعه ۱۲ اردیبهشت شعارهای رکیک و بسیار توهین‌آمیز علیه زنان هوادار پرسپولیس سر دادند. زشتی شعارها به حدی بود که گویا ماموران انتظامی جایگاه زنان را عوض کردند و مدیران باشگاه پرسپولیس هم شکایتی علیه سپاهان مطرح کرده‌اند. چه بسا این فحاشی‌ها بهانه‌سازی باشند.
همه این رفتارها در دو هفته اخیر رخ داده است. یعنی دقیقاً همزمان با افزایش فشارهای غیرقانونی به زنان به بهانه حجاب. این همزمانی شاید اتفاقی باشد.
از استادیوم امام خمینی شهر اراک شروع شد. ورود یک جیمی‌جامپ زن به زمین و برخورد ماموران یگان ویژه با او سپس یک تماس فیزیکی کوچک با دروازه‌بان استقلال تبدیل به چنان بحرانی شد که هم محرومیت برای سیدحسین حسینی به دنبال داشت، هم پایش را به دادسرا کشاند. از آن طرف چهره‌های سیاسی- امنیتی استان اراک وسط آمدند و همراه یک پیاده‌نظام در فضای مجازی، کلیت ورود زنان به استادیوم را زیر سوال بردند. نتیجه چه شد؟ با نامه رئیس سازمان لیگ ورود زنان به استادیوم امام خمینی اراک تا اطلاع ثانوی ممنوع شد تا وقتی که زیرساخت‌ها فراهم شود!
سپس نوبت به استادیوم یادگار امام تبریز رسید. خوشحالی و هیجان دختران تبریزی که برای نخستین بار می‌خواستند یک بازی فوتبال را در ورزشگاه ببینند و انتشار این شادی در فضای مجازی و تصاویری از این دختران روی سکوهای ورزشگاه، تندروها و دلواپسان را بر آن داشت که دوباره فریاد وااسفا سر بدهند و در فضای مجازی و حقیقی مسئولان سیاسی- امنیتی استان و شهر تبریز را تحت فشار قرار بدهند که چرا دختران به استادیوم آمده‌اند! لشکر مجازیون هم پای کار بودند و با اغراق در اصل ماجرا به نتیجه دلخواه رسیدند. نتیجه مثل بار قبل بود؛ رئیس سازمان لیگ در نامه‌ای به هیات فوتبال استان آذربایجان شرقی اعلام کرد فعلاً ورود زنان به استادیوم تا درست شدن زیرساخت‌ها ممنوع شود! در نهایت هم که ماجرا تا ورزشگاه آزادی هم رسید.
ولی اگر این را در نظر بگیریم که ماه‌هاست زنان بدون هر مشکلی در ورزشگاه حاضر می‌شوند و کمترین مشکلی نبوده است و مردان نیز هیچ مزاحمتی نداشته‌اند، تراکم ناگهانی این حوادث همزمان با تشدید فعالیت گشت ارشاد(طرح نور) این فرضیه را قویاً مطرح می‌کند که همان جریان‌های مخالف حقوق زنان به شکل سازمان‌یافته و برنامه‌ریزی شده، می‌خواهند با آلوده کردن فضای ورزشگاه زمینه را برای جلوگیری مجدد از ورود زنان به ورزشگاه‌ها را فراهم کنند و دامنه نقض حقوق زنان را توسعه دهند.
