توسط : هدا احمدی، گروه سیاسی
ورود واژه جدید توسط نماینده اصولگرای مجلس پیشین جالب توجه است. سیدحسین نقوی، چهره شناخته شده جبهه پایداری که اکنون بسیاری از همفکرانش وارد مجلس شده‌اند و حتی درحال جنگیدن برای ریاست آن هستند، در آخرین اظهاراتش مجلس دوازدهم را یک مجلس ترکیبی دانست که از احزاب البته مورد تحسین او تشکیل شده‌اند. به گفته نقوی، این‌طورکه به نظر می‌رسد، مجلس دوازدهم به لحاظ ترکیب‌بندی و ساختار جریانات، یک مجلس ترکیبی است و این مجلس ترکیبی، هم مدیریت و هم انسجام‌بخشی آن بسیار دشوار و مشکل است. این نماینده سابق حزب در این خصوص که مجلسی که طی ماه‌های آینده روی کار خواهد آمد همچنین منتخبان آن (از چهره‌های سرشناس و نام‌آشنا گرفته تا چهره‌های ناآشنا یا جنجالی) هستند به انتخاب گفت: «بنده اصطلاحی را ابداع کردم تحت عنوان «پشم». از نگاه بنده مقدرات مجلس آینده در اختیار «پشم» است، یعنی پایداری، شریان و مصاف که این اصطلاح، توضیح مختصر و مفید این سه کلمه است». البته نقوی‌حسینی همان زمان ائتلاف لیست‌های ارائه شده توسط اصولگرایان هم گفته بود: «لیست مشترکی که اخیراً داده شد تمام ساخته‌های ذهنی ما را فروریخت».
اسفند ماه سالی که گذشت با پایان شمارش آرا و تعیین‌تکلیف نامزدهای انتخاباتی، ترکیب مجلس دوازدهم تقریباً مشخص شد. هرچند مشارکت پایین و نتایج تهران، باعث شد تا آرای باطله و تعدد لیست‌های اصولگرایی بر آن تاثیر مستقیمی گذاشت. شاید بتوان این را اولین انتخاباتی در پایتخت دانست که تنها ۱۶ تن از نامزدهای انتخاباتی توانستند به طور مستقیم به مجلس دوازدهم راه پیدا کنند و تکلیف ۱۴ نماینده دیگر تهران در دور دوم انتخابات مشخص خواهد شد. در عین حال برآیند آرای کل کشور جبهه پایداری ۵۸ نفر و از لیست مورد تایید شریان ۸۳ نفر شدند که تنوانستند یه مجلس دوازدهم راه پیدا کنند.
نقوی‌حسینی درباره مقدرات مجلس آینده پر بیراه هم نمی‌گوید. زیرا با نظارت‌های استصوابی و تسویه‌حساب‌های دولتی، دیگر چهره شناخته شده‌ای برای مردم باقی نماند تا بخواهیم به غیر از پشم، حداکثر دیگری را در پارلمان ببینیم. در این راستا توضیح مختصر این نماینده سابق درخصوص سه جریان پایداری، شریان و مصاف را به تفسیر بیشتری در این گزارش می‌آوریم. جبهه پایداری طیف تندروی اصولگرایی از کجا آمد و به کجا رسید؟
جبهه پایداری انقلاب اسلامی معروف به «جبهه پایداری» یکی از مجموعه‌هایی است که در آستانه انتخابات مجلس نهم شکل گرفت. این مجموعه در نهایت حاضر به فعالیت زیر پرچم جبهه متحد اصولگرایان نشد و با ادامه فعالیت مستقل، تصمیم به ارائه لیست مستقلی از نامزدهای مورد حمایت خود در انتخابات مجلس نهم گرفت. این جریان که زمینه‌های آن پس از خانه‌نشینی ۱۲ روزه احمدینژاد شکل گرفت، متشکل از چهره‌های اخراجی از دولت محمود احمدینژاد است. از ابتدای اعلام موجودیت جبهه پایداری در روز ششم مرداد ماه سال ۹۰ تداوم شاخص‌های مکتب امام (ره) را از دیدگاه خود محور قرار داده است. جبهه پایداری در معرفی خود با تاکید بر نگاه غیرحزبی، پایبندی به شاخص‌های مکتب امام، موضع‌گیری روشن در برابر جریان فتنه و وابسته نبودن به جریان انحرافی را از اصول لازم برای اعضا و همراهان خود برمی‌شمارد.
رهبر معنوی این حزب محمدتقی مصباح‌یزدی بود که پس از درگذشت او تغییرات بسیاری در پایداری به وجود آمد. به طوری که برخی از اعضای شناخته شده مانند غلامحسین الهام و حسین جلالی از این حزب جدا شدند. تعدادی از مدیران دولت اول احمدینژاد ازجمله صادق محصولی، غلامحسین الهام، کامران باقری‌لنکرانی، محمد سلیمانی و زهره طبیب‌زاده از اعضای اولین شورای مرکزی این گروه بودند. قاسم روانبخش، محمدناصر سقای‌بی‌ریا و سیدمحمود نبویان نیز در این میان از شاگردان محمدتقی مصباح‌یزدی بودند. در سال ۹۸ و پس از تغییر قانون نحوه فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی این جریان تحت دو عنوان حزب پایداری انقلاب اسلامی و اعلام ائتلاف جبهه حزبی به نمایندگی مرتضی آقاتهرانی برای جبهه پایداری انقلاب اسلامی از کمیسیون ماده ۱۰ احزاب مجوز فعالیت گرفت. یک سال بعد اما ترکیب جبهه پایداری تغییر کرد و سال ۹۹ صادق محصولی به‌عنوان دبیرکل آن و مرتضی آقاتهرانی به‌عنوان رئیس شورای مرکزی انتخاب شدند. پایداری‌ها در انتخابات مجلس یازدهم لیست منتشر کردند اما ۲ روز قبل از شروع انتخابات با وساطت شورای ائتلاف نیروهای انقلاب با بقیه اصولگراها ائتلاف کرد و در مقابل نام ۹ نفر از اعضای پایداری در فهرست ۳۰ نفره اصولگرایان تهران جا گرفت. همچنین در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ حزب پایداری رئیسی، محصولی و جلیلی را به عنوان افراد پیشنهادی در نظر داشتند اما در نهایت با توجه به اجماع اغلب جریانات جبهه انقلاب، رئیسی را به عنوان گزینه آخر برای ریاست‌جمهوری معرفی کردند.
آنها برای انتخابات مجلس دوازدهم و حتی تصاحب صندلی ریاست سنگ‌تمام گذاشتند و اسفند ماه ۱۴۰۲ و بالاخره بعد از ۴ سال کشمکش پایداری‌ها با قالیباف به عنوان فردی ناکارآمد که بر قوه مقننه نشسته است و انتشار پرونده‌های متعدد علیه او، سخنگوی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب لیست نهایی «ایران سربلند، مجلس انقلابی» را اعلام کرد که سرلیست آن را آقاتهرانی و محمدباقر قالیباف تشکیل می‌دادند. از منتخبان این حزب برای مجلس جدید می‌توان چهره‌های شناخته شده‌ای مانند محمود نبویان که از لیست پایداری بیشترین رای را از تهران آورد، مجتبی ذوالنوری، مرتضی آقاتهرانی، قاسم روانبخش.
شبکه راهبردی یاران انقلاب اسلامی (شریان) جریان نوپای فعالیت‌های سیاسی برای انتخابات مجلس با اعضای ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب اسلامی (امنا) ائتلاف کرد و از لیستی ۳۰ نفره در تهران رونمایی کرد. شریان در اسفند ماه گذشته با سخنرانی افتتاحیه بذرپاش اعلام موجودیت کرد. حمید رسایی، نماینده مجلس نهم نیز ریاست کمیته انتخابات شریان را برعهده دارد. اما همین جریان تازه متولد شده، تاریخچه‌ای مختصر نیز دارد. اصولگرایان که در انتخابات ۹۴ مجلس خود را «جمنا» (جبهه مردمی نیروهای انقلاب) و در انتخابات ۹۸ «شانا» (شورای ائتلاف نیروهای انقلاب) نامیده بودند، سال گذشته از نام جدید خود رونمایی کردند. برای انتخابات مجلس دوازدهم معتقد بودند که وحدت می‌کنیم حتی با پایداری‌ها. اما مساله از آنجایی تغییر کرد که با واکنش افرادی مانند حمید رسایی مواجه شدند. او گفته بود که وحدت اصولگرایان محصول یک خواب است، خوابی که یکی از اعضای این ائتلاف برای همه تعریف کرده است. گویا منظور رسایی از برخی افراد مهرداد بذرپاش بوده است.
بنابراین زمانی که اختلافات بذرپاش و شورای ائتلاف از لیست شورای شهر افزایش یافت به فکر جریانی جدید افتاد. تشکل شریان با واکنش سریع رسانه‌های وابسته به طیف قالیباف همراه شد. آنها اعلام کردند که شریان یک جریان وحدت‌شکن است که به دنبال سوپرانقلابی‌‌گری است و در کف جامعه اقبال لازم را ندارد. حمید رسایی که یکی از اعضای شناخته شده حزب تازه تاسیس شریان شناخته می‌شود، در کمال تعجب یکی از گمانه‌زنی‌ها برای کسب ریاست پارلمان است. او نماینده دوره هفتم و هشتم بوده که برای انتخابات دهمین دوره از سوی شورای نگهبان ردصلاحیت شد. رسایی برای دوره یازدهم تایید صلاحیت شد اما رای نیاورد. حال اما در راستای پروژه خالص‌سازی دولت و نبود رقابت، رسایی که از مدافعان سرسخت محمود احمدینژاد هم معرفی می‌شد به مجلس دوازدهم ورود پیدا کرد و طبیعتاً اگر در عمل نیز برای مجلس کاندیدای ریاست شود، جای تعجب ندارد. البته او چهره چندان محبوبی نیست زیرا نه حمایت اصلاح‌طلبان را دارد و نه وقتی انتقاد می‌کند، اصولگرایان حمایت و توجیه‌اش می‌کنند.
در مجموع شریان که بسیاری معتقدند همان نسخه به‌روز شده پایداری‌هاست از همان ابتدا برای مجلس دوازدهم دندان تیز کرده بود و سعی داشت تا با ادبیات پوپولیستی، راه را به جلو باز کند. این درحالی است که شریان گویا به قطعیت نتوانسته است تا اعتماد دیگر حزب‌های اصولگرا را به خود جلب کند.
مصاف که در انتخابات مجلس دوازدهم با جبهه صبح ایران اعلام موجودیت کرد، جالب‌ترین لیست انتخاباتی اصولگرایان بود که می‌توان آن را برآمده از بخشی از نیروهای فعال این جریان در فضای مجازی و محافل و مجامع جنجالی این جریان دانست که با محوریت علی‌اکبر رائفی‌پور و سعید محمد شکل گرفته است. جریان یا مجموعه‌ای که تا دقیقه ۹۰ رقابت‌های انتخاباتی نامی نداشت و بیشتر با عنوان «مصاف» (موسسه فرهنگی و هنری تحت هدایت رائفی‌پور) شناخته می‌شد.
رائفی‌پور از تشکیلاتی به نام «جبهه صبح ایران» رونمایی کرد و خود را به عنوان دبیرکل آن معرفی کرد. کسی که تا اوایل دهه ۹۰ آنچنان شناخته شده نبود تا اینکه با پررنگ شدن فضای مجازی مردم با چهره‌ای آشنا شدند که اظهاراتش را در ابتدایی‌ترین حالت ممکن مطرح می‌کرد. البته رائفی‌پور در شرایطی در فضای مجازی وایرال می‌شود که خودش این فضا را سمی مهلک و تهدیدآمیز می‌داند. رائفی‌پور زمان رونمایی از نام جدید حزب مورد نظرش گفته بود: «من به دنبال تشکیل جبهه سیاسی نبودم. ما در انتخابات گذشته لیست نداده و کنار ایستادیم، دیدم که نمی‌توان نمایندگان را مدیریت کرد. این دفعه لیست می‌دهیم که بتوانیم مدیریت‌شان کنیم». چهره شاخص دیگر این جریان، سعید محمد است. او که زمانی فرمانده قرارگاه خاتم‌الانبیا سپاه بود، در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ هم با سروصدای زیاد نامزد شد؛ اما تایید صلاحیت نشد. در نشست خبری اعلام موجودیت جبهه صبح ایران، سعید محمد هم حضور داشت.
همچنین محمدرضا غلامرضا، معاون سیاسی سابق وزارت کشور که سال گذشته با فشار نمایندگان مجلس یازدهم ناگهان برکنار شد، دیگر چهره شاخص این تشکیلات جدیدالتاسیس است. ظاهراً این تشکیلات برخلاف شریان و امنا، مرزبندی تندی با قالیباف و ائتلاف اصلی اصولگرایان ندارد و به نظر می‌رسد بیشتر در اعتراض به حذف از دولت سیزدهم،به فعالیت سیاسی و معرفی لیست روی آورده‌اند.
رائفی‌پور درباره دلایل قرار ندادن نام قالیباف در لیست این گروه گفته بود: «برای من گفتمان مهم است و اگر در ۵ روز گذشته آقای قالیباف درخواست می‌کرد در لیست ما قرار می‌گرفت. البته می‌گویم ۵ روز گذشته برای قصه‌ای است که پیش آمده است. (سوال خبرنگار: یعنی به خاطر قصه پسر آقای قالیباف؟) بله، من پاسخی از ایشان، شورای ائتلاف، جبهه امنا و هر جای دیگر نشنیدم». این درحالی است که رائفی‌پور اخیراً به انتقادات تندی علیه مجلس یازدهم روی آورده بود. باید دید سرنوشت این لیست عجیب و ناگهانی به کجا خواهد انجامید.
